De liquidatie van de vrije pers

In heel West- en Noord-Europa zijn het voorbije jaar honderden gevallen van verkrachting, roof en pedofilie door de media in de doofpot gestopt, omdat de daders asielzoekers en illegalen waren. De poging zelfs de  massale aanrandingen in Keulen dood te zwijgen, was slechts het trieste dieptepunt. Hoe is het zo ver kunnen komen?

Eén sleutelmoment was 1973. Vanaf toen werden in heel Europa ongeveer dezelfde maatregelen genomen om gastarbeid om te vormen tot permanente islamitische immigratie. Deze maatregelen, gebundeld in het project Eurabia, waren een onderdeel van een vunzig compromis met de Arabische landen: de olieboycot, die in 1973 was begonnen na de mislukte aanval op Israël, werd stopgezet en de Europeanen moesten in ruil een pakket Arabisch-islamitische dictaten slikken inzake buitenlands beleid, media en onderwijs. Europa moest politiek en diplomatiek de kant kiezen van de Arabische staten in hun conflicten met Israël en de VS. De Arabieren mochten onbeperkt militaire en nucleaire technologie aankopen in Europa. Immigranten moesten dezelfde sociale en politieke rechten krijgen als de onderdanen van de gastlanden, maar zij moesten aangemoedigd worden hun taal en hun godsdienst te bewaren. De banden met het moederland moesten bestendigd worden. De islam werd een erkende godsdienst. Gezinshereniging werd een recht.

Censuur en indoctrinatie

Op Europees niveau werden internationale programma’s opgestart worden om “vooroordelen” en negatieve visies over de islam weg te werken. Er mocht geen islam-kritiek meer geleverd worden. In de media, in de schoolboeken en aan universiteiten mocht alleen nog in positieve termen over de islam gesproken worden.

Politiek Europa ging daar gretig op in. Het geschiedenisonderwijs werd op alle niveaus, van lagere school tot universiteit, volledig herschreven. De leugen dat de islam een onmisbare bijdrage had geleverd tot de westerse beschaving werd voortaan als officiële waarheid verkondigd.

Lees verder →