“The shining light of democracy has gone dark.”
“Is there a doomsday plan?”
https://youtu.be/6Q3w5X9ZrBM
https://youtu.be/ya3EsjXKjgQ
“The shining light of democracy has gone dark.”
“Is there a doomsday plan?”
https://youtu.be/6Q3w5X9ZrBM
https://youtu.be/ya3EsjXKjgQ
Sarkozy opnieuw presidentskandidaat in 2017 (volg bruggetje)
Beschuldigingen bovenop een lange lijst van verdachtmakingen betreffende de financiering van de vorige presidentscampagne van Nicolas Sarkozy. Het Libisch regime onder de toenmalige leiding van Mouammar Kadhafi liet via Ziad Takieddine, in zijn rol als boodschappenjongen, drie koffers vol Libisch geld aan het kabinet en in het appartement van Nicolas Sarkozy bezorgen tussen het einde 2006 en begin 2007, goed voor 5 miljoen euro.
« J’ai découvert des choses qui ne méritent plus d’être cachées », a-t-il déclaré à Mediapart ajoutant vouloir « raconter exactement les faits de l’intérieur ». « Je veux dénoncer l’Etat mafieux dans lequel on est en train de vivre. Je n’en peux plus », ajoute-t-il, évoquant ce qu’il a « vu depuis 1993 jusqu’à aujourd’hui »
In Nijmegen gaat een aantal Zwarte Pieten maandag aangifte doen tegen Sylvana Simons wegens opruiing en haatzaaierij. Dat heeft Nijmegenaar Andy Tuasela via zijn Facebookpagina bekendgemaakt.
Tuasela hoopt dat er maandag 21 november om 12.30 uur zoveel mogelijk mensen naar het politiebureau aan de Stieltjesstraat zullen komen om de aangifte te ondersteunen met een demonstratie. (Uit: Hart van Nederland)
De overheidsinkomsten liggen niet te laag, maar te hoog
Peter Der Over, deskundig expert van alle wereldproblemen, niet geplaagd door een minderwaardigheidscomplex, werd door partijgenoot Van Overtveldt geraadpleegd over de begroting. Blijkt dat het probleem van de regering niet bij de uitgaven zit maar wel bij de inkomsten.
De Vlaamse Onafhankelijkheid werd door Peter bij jeugdzonden geklasseerd. Er zijn immers andere katten te geselen, zoals de geliefde multicul. Volgens Peter De Roover in Gazet Van Antwerpen van zaterdag 11 juli 2015 mag 11 juli geen blank feest zijn. Dat was nu echt de 11 juli boodschap waar we op zaten te wachten. Geef toe dat problemen als de onophoudelijke Vlaamse geldstroom naar Wallonië, de verfransing van Vlaams-Brabant, de steeds verder schrijdende islamisering, in het niet verzinken bij de vaststelling dat Marokkanen, Turken, Nigerianen enz. niet massaal onze 11 juli-vieringen bijwonen.
De Vlaamse onafhankelijkheid? Niet belangrijk meer voor Peter De Roover, maar dat onze Sporenherdenkingen blank zijn (volgens Peter) dat is het grote probleem waar Vlaanderen blijkbaar mee kampt. Lees verder…
Strijdkreet van Peter Der Over
In Dhillu Gharbi, Lahore, Pakistan, heeft een jonge vrouw zichzelf in brand gestoken nadat ze verkracht werd. Verkracht op bevel van de ‘panchayat‘, een ‘dorpsraad’ (Nvdr: Wij konden niet achterhalen of hiermee het gekozen gemeentebestuur of een raad van wijzen, al dan niet religieus geïnspireerd bedoeld wordt). Verkracht als plaatsvervangende straf voor haar vader, die een ander meisje zou seksueel lastig gevallen hebben. De jonge vrouw stierf aan haar verwondingen; voordien had ze nog een doodgeboren baby op de wereld gezet, vrucht van de verplichte verkrachting.
Het leest als een griezelverhaal. De vader werd in maart erbij betrapt toen hij een minderjarig meisje seksueel lastig viel. Hij werd door de politie gearresteerd en terug vrij gelaten. Het ‘geval’ belandde op de agenda van de ‘dorpsraad’. Deze besliste dat als vorm van ‘Wiedergutmachung’ de vader van het lastig gevallen meisje op zijn beurt de dochter van de dader moest verkrachten. Deze woonde toen tijdelijk bij haar vader omdat haar echtgenoot zich in het buitenland bevond.
Vijf maanden later stak de verkrachte vrouw zichzelf in brand. Zij werd immers na de verkrachting zwanger en wou haar inmiddels teruggekeerde echtgenoot niet ermee confronteren. Vooraleer te sterven bracht ze nog de doodgeboren baby op de wereld.
Intussen is elke logica zoek. De vader van het minderjarig meisje, de vader van de dode jonge vrouw en enkele leden van de ‘dorpsraad’ zouden gearresteerd zijn. Onterecht (!) blijkt, volgens politieverklaringen, want de ouders van de dode jonge vrouw, alle verdachten en enkele dorpsbewoners ontkennen de verkrachting en b.g. vergadering van de ‘dorpsraad’.
Eigen justitievorm, de overheid hoeft zich niet te mengen in privé vendetta’s. Het gaat tenslotte om hun ‘eer’…
De politie zou nu op zoek zijn naar het lijkje van het doodgeboren kindje om een DNA-test uit te voeren om de vaderschap vast te stellen. Een onmogelijke opdracht vermits de baby eender waar in de miljoenenstad Lahore kan begraven – of weggeworpen – geworden zijn.
Jacqueline Sultan, advocate en mensenrechtenactiviste is verontwaardigd. Zij wil dat de regering ‘dorpsraden’ voor onwettig verklaard. Zij wil de beide vaders – met verkrachting als handelsmerk – voor de rechtbank zien.
Vrouwen zijn in het Prachtland Pakistan dikwijls pasmunt om ruzies op te lossen, misdrijven te wreken en familieleden smartengeld te betalen. De vorm verschilt: gedwongen huwelijk, verkrachting of moord. Niemand maalt erom.
“Het fundamentele probleem is dat er zo’n zo’n grote afstand is tussen de mensen en de beleidsmakers. tussen belastingbetalers en belastingverdelers.
Het systeem – laten we vriendelijk zijn – moedigt uitgaven aan en – in het ergste geval – fraude. Oplossing: de macht beperken, neerhalen naar het nationale niveau.”
We lachen niet alleen in ons vuistje. Kijk naar het rijtje van Realpolitiker die geprobeerd hebben bij de volgende president van de VSA – en zijn vice – zoete broodjes te bakken.
https://youtu.be/F1jOCzpiaVY
We lagen even in een deuk bij de uitspraak van ‘Erdogan’… ‘Erdowgen’.
“En zo zijn we weer bij de bizarre status van de beroepsjournalist als zelfverklaard orakel én belezer van de “kleine man”.
Ook het mediatieke mea culpa na Trump is doordrongen van paternalisme en begeerte om terug controle te krijgen op de verhaallijnen.
Het idee van de gewone man die moet “begrepen” worden, is nu net het verlengstuk van het elitarisme dat ervoor zorgde dat verkiezingszondagen als “Zwarte Zondagen” worden gebrandmerkt.
Het gaat uit van hetzelfde idee dat er zoiets als een slimme, verlichte journalist met perskaart bestaat die analyseert, synthetiseert, duidt, met het publiek, de massa, als voorwerp en hooguit klankbord.”
“Vanaf nu worden we eerlijk”, en ander media-culpa-gezwets na 8 november
Na de Trump-zege en de verslagenheid bij weldenkend-links dat weigert de consequenties van het democratische spel te accepteren, is het nu de beurt aan de pers om een mea culpa te slaan: ze hebben het niet zien aankomen, er is iets misgelopen, wat gedaan. Waarmee ze dus eveneens toegeven dat ze de uitslag niét als “billijk” aanvaarden en als een accident-de-parcours beschouwen.
Op zich zijn die sorry-verklaringen best wel vermakelijk. Ze hebben de “kleine man” niet begrepen en hun eigen mening voor waarheid verkocht, zo blijkt nu. Lees verder bij Acta Sanctorum…
… want het schept een precedent voor volgende vermogende presidentskandiaten die dan quasi moreel-verplicht ook afstand moeten doen van een presidentenvergoeding.
Donald Trump, de volgende president van de VSA, wil niet betaald worden voor de uitoefening van het ambt waarvoor hij gekozen werd. Hij moet echter ‘iets’ aannemen en daarom was hij bereid een symbolische dollar te aanvaarden.
Blijkt dat hij daarvoor zou kunnen afgezet worden, want dit is volgens de democratische wil van de bevolking ‘tegen de grondwet’.
Veel gekker moet het niet worden.
Why Donald Trump Needs to Take a Salary
Geen oplossing, fout signaal
De volgende weken worden enkele honderden gedetineerden vervroegd vrijgelaten. Niet echt een originele maatregel. Een duurzame oplossing al evenmin.
Al vele jaren kampt dit land met een nijpend tekort aan gevangeniscellen. In plaats van werk te maken van bijkomende gevangeniscapaciteit kozen de opeenvolgende regeringen ervoor het probleem van de overbevolking ‘op te lossen’ door de instroom te beperken (minder celstraffen moeten effectief worden uitgezeten) en de uitstroom te versnellen (gevangenen worden vervroegd op vrije voeten gesteld). Op die manier werd het strafbeleid in dit land steeds verder omgebouwd en uitgehold, tot er bijna niets meer van is overgebleven.
Strafkorting
Ondertussen deed ook deze regering haar duit in het zakje. In september kondigde Justitieminister Geens (CD&V) immers aan dat enkele honderden gedetineerden met een celstraf tot drie jaar de facto een strafkorting zullen krijgen van enkele weken tot twee maanden. Alhoewel verkocht als een tijdelijke maatregel, valt te vrezen dat deze vervroegde vrijlating de heersende indruk van laksheid en straffeloosheid nog zal versterken. Niet bepaald het signaal waarop de samenleving zat te wachten.
Kordate aanpak werkt
De vervroegde vrijlating van criminelen is niet alleen een slecht signaal; ze levert ook geen duurzame oplossing voor het probleem van de overbevolking in onze gevangenissen. Nederland, dat ooit met een gelijkaardige problematiek werd geconfronteerd, koos er jaren geleden voor àlle opgelegde straffen daadwerkelijk uit te voeren. Daardoor werd de boodschap de wereld ingestuurd dat straffeloosheid niet langer bestond. Het gevolg van deze politiek: dalende criminaliteitscijfers en leegstaande cellen. De Nederlandse praktijk toont dan ook aan dat wie duurzame oplossingen wil, niet moet kiezen voor een (nog) lakser beleid, maar integendeel voor een verstrakking ervan.
Crimineel toerisme
Het kan tenslotte geen kwaad er nog eens aan te herinneren dat liefst 47% van de gevangenisbevolking bestaat uit vreemdelingen (‘Nieuwe Belgen’ niet inbegrepen). Vanuit die optiek verdient het dringend aanbeveling dat eindelijk werk zou worden gemaakt van een beleid dat ervoor zorgt dat buitenlandse criminelen hun straf in het thuisland moeten uitzitten. Dat zou niet alleen een aardige besparing opleveren, maar meteen ook een oplossing bieden voor het aanslepende probleem van de overbevolking in onze gevangenissen. Het vooruitzicht een gevangenisstraf te moeten uitzitten in eigen land zou bovendien een sterk ontradend effect hebben op potentiële criminele toeristen. Helaas blijft zo’n beleid, dat al meer dan tien jaar geleden werd aangekondigd, tot op heden grotendeels dode letter.
Dirk De Smedt, in VB Magazine nov. 2016