We hebben momenteel technische problemen. Gelieve ons te verontschuldigen.
Maandelijks archief: augustus 2016
EU-waterhoofd kost veel geld
De pensioenkosten voor EU-ambtenaren stijgen verder. Van einde 2014 tot einde 2015 zijn de langetermijn aansprakelijkheden tot 63.8 miljard euro gestegen, een stijging van 8.9% – zo bericht de Bild Zeitung. In 2011 bedroegen de kosten nog 34.8 miljard euro.
Voor de gezondheidszorg alleen al 7.4 miljard euro; de pensioenen voor de EU-leidingstop 1.5 miljard euro. Onder hen de leden van de EU-commissie, de voorzitter van de EU-Raad, het hoofd van het Rekenhof en de parlementairen.
Volgens de EU-Commissie is de stijging te wijten aan de lage rente… De langetermijn berekeningen moeten aangepast worden. De jaarlijkse kosten voor pensioenen van EU-ambtenaren bedragen volgens de Telegraph afgerond 1.4 miljard euro.
Hoeveel pensioen krijgt u op uw rekening?
Ook over EU en pensioenen:
“Allez chez vous!”
Ze zijn behoorlijk in hun Corsikaanse wiek geschoten en scanderen “Keer terug naar huis!”
https://youtu.be/K9O0FHEm5EM
“De meesten komen voor de vrouwen”
Zo hoort u het ook eens van een ander: veel van die miljoenen jonge mannen uit de moslimwereld en zwart-Afrika komen voor onze vrouwen.
In hun thuislanden zien de “asielzoekers” – pardon vrouwenzoekers – op onze Westerse media de Europese vrouw als een soort koopwaar, net als in hun dorp verhandelbaar. Ook de ontelbare pornosites die ze ginds kunnen bekijken (én hier, dankzij de gratis wifi van de importsecretaris geven een behoorlijk foute indruk.
Dit belangrijk motief voor emigratie wordt natuurlijk door politiek & pers doodgezwegen, de vrouwelijke kiezer mag niet verontrust worden.
En de vrouwelijke Gutmensch blijft de ‘gast’ omarmen…
Even actueel als 500 jaar geleden
Gespietste hoofden, brandende lichamen, rassenvermenging, seksuele uitspattingen, geweld, waanzin: Hieronymus Bosch, de grootse Nederlandse schilder die de wreedheden en terreur van het verleden, het heden en de toekomst vatte in schilderijen, stierf 500 jaar geleden. De Tuin der Lusten: even actueel als toen.
http://www.jheronimusbosch-artcenter.nl/
Ook in Canada (Quebec) lopen er verwarde individuen rond
Heeft niets met terrorisme te maken. Een verkeersovertreding, meer moet men er niet achter zoeken. Een ‘dame’ is een beetje onvoorzichtig achter het stuur, roept dat er een bom op een politiewagen ligt, wil twee agenten aanrijden, maar dat ligt waarschijnlijk aan een slechte rijopleiding en een mentaal probleempje.
Men zoekt niet naar het motief.
https://youtu.be/UXrJuIoqIhA
Garmischabad-al-Bavaria
https://youtu.be/NqLzrbg1lDw
“Het wordt steeds erger.”
‘Er is een veenbrand en die woedt van jewelste’
“Waar ze zich ook vestigen, de vrolijkheid neemt niet toe. Dat heb je met heel veel import-mensen wel, zoals Surinamers en Antillianen. Wat die islamitische gemeenschap bindt is één, religieuze hysterie, twee, een verwrongen seksuele moraal en drie, een soort Rifgebergte-gerelateerde agressie.”
Theo Hiddema, de meest uitgesproken advocaat van Nederland, over de Islam, politieke correctheid en hoe hij zich zorgen maakt over de toekomst: ‘in mijn strafrechtpraktijk merk ik dat het helemaal niet goed komt. Sterker nog, het wordt steeds erger.’
‘Als je jezelf aanzet om een kritische beschouwing te wagen over de manier waarop het er over vijftig jaar aan toe is, en ik wist dat ik nog vijftig jaar te leven had, dan zou je bijna in opstand moeten komen, om te voorkomen dat – wat ik denk dat zich dan heeft voltrokken – te voorkomen.’
Hoe ziet die veenbrand, zoals u het noemt, eruit?
‘Dat is de Islam en dat vind ik doodeng. Als overal waar de Islam opduikt en zich manifesteert, als dat een gemeenschap van mensen zou creëren waarin iedereen zich in zijn eigen setting, rustig, bedaard en intens genietend van het geloof dat hij beleeft, zich op zijn eigen leven zou kunnen richten zonder de directe omgeving ermee te affronteren, dán was er niks aan de hand geweest.
Maar dit is een innerlijke beschaving die zich kennelijk ten doel stelt om zich via de weg van klagen en claimen iedereen om zich heen erop attent te maken dat we hier te maken hebben met een islamitische gemeenschap die alsmaar vindt dat ze tekort gedaan wordt.
Bij de anders denkenden creëert dat een sfeer van, noem het maar, chantage. “Als wij vanwege ons geloof niet op gepaste wijze en met respect worden bejegend en ons leven mogen leiden,” – dat mogen ze best – “dan…”. Maar ze bestaan bij de gratie van het steeds onder de mensen brengen van het idee dat ze tekort worden gedaan op dit punt.
Onze mensen, om het zo maar te noemen, worden beschuldigd van wij-zij-denken, maar díe groep denk bij uitstek in wij-zij. Dat komt door die lullige zendertjes waar ze naar zitten te kijken, die cultuur waar ze zo in blijven hangen dat de ouderen na drie generaties nog geen Nederlands spreken, maar bij mij aan het bureau wel vlekkeloos de woorden “discriminatie” en “racisme” uitbrengen – dat kenden ze dan weer wel. Dat is hen aangepraat.’
Lees heel het opiniestuk van mr. Theo Hiddema
Op Youtube kan u meerdere video’s bekijken met en over Theo Hiddema.
Hierbij eentje uit het jaar 2011, met o.a. zijn analyse over ‘een historisch bepaald woord’, de ‘kopvod’-belediging: het (her)bekijken waard!
Over een zieke importbelg
De moeite om nog eens te bekijken. Een steunbetoging in 2010 te Brussel om Oussama Atar, In Irak betrapt op wapenleveringen aan terreurverenigingen die duizenden slachtoffers per jaar maken, vrij te krijgen. Merk ook de steunverklaringen van parlementsleden van Ecolo, PS en CDH. Oussama Atar werd 6 jaar later de organisator van de aanslagen te Brussel.
Oh ja, op het einde ook een oproep om een petitie te tekenen om zijn vrijlating te vragen. Misschien is die nog steeds bruikbaar als hij opnieuw wordt gearresteerd?
https://youtu.be/ntUA2heWc34
En hier wordt hij quasi een martelaar verklaard; de sukkelaar zou een tumor in de nieren en zou dringend geopereerd moeten worden.
Een actueel overzicht op VTM: Oussama Atar brein aanslagen 22/03?
Terugblik
Gustaaf Asaert – 9 november 1999
Tussen 1559, de vrede van Le Cateau-Cambrésis, en 1585, de overgave van de Scheldestad aan Parma, kende Antwerpen aanvankelijk een beloftevolle economische opgang. De eerste jaren van de golden sixties werden echter vlug gevolgd door crisissen en een geleidelijke regressie met als dieptepunt de jaren 1572-1576. De verbinding met de zee was dan ernstig gehinderd door de verovering van Vlissingen door de Watergeuzen in 1572. Toen de metropool de zijde van de Opstand koos in 1577 vielen deze beletselen weg en kwam op maritiem gebied een kort herstel tot stand. Het beleg van 1584-1585 stelde hieraan opnieuw een einde.
De jaren 1559-1585 werden gekenmerkt door een forse immigratie waarvan de aantallen sterk beïnvloed werden door de economische conjunctuur. Van de ongeveer 7.500 nieuwe poorters waren er 435 die het beroep schipper hebben opgegeven. Het aantal schippers-nieuwe poorters lag op een hoog peil tijdens de jaren zestig maar liep in de tweede helft van dit decennium aanzienlijk terug. In 1577 kwam er een nieuwe stijging waaraan in 1579 een einde kwam om in de jaren tachtig scherp terug te vallen.
Naar herkomst kwam de grote meerderheid van deze schippers-migranten uit de Zuidelijke Nederlanden (Vlaanderen en Brabant). Vooral van de turfgebieden van het land van Waas en van Noord-Brabant kwamen vele kandidaten. Deze regio’s hadden sinds lang een band met de Scheldehaven, tot stand gekomen door de aanvoer en distributie van turf voor de huisbrand.
Het poorterschap was uiteraard de sleutel nodig voor toetreding tot het schippersambacht. Eenmaal dit gerealiseerd bestond er klaarblijkelijk geen discriminatie tussen de neofieten en de autochtonen. Schepen van nieuwe poorters werden door de stad van artillerie voorzien, net zo goed als voor de ingeboren poorters. Er zijn verder voorbeelden bekend van allochtonen die zelfs konden opklimmen tot het dekenschap van het schippersambacht, bovendien was één van hen zelfs gezagvoerder op een oorlogsschip tijdens het Parmabeleg.
De nieuwe poorters bleven vaak relaties onderhouden met hun plaats van herkomst door de vaart naar deze voor hen bekend gebleven wateren.
Naast deze nieuwe burgers dienden op de Antwerpse handelsvloot ook vele vreemdelingen die nooit het poorterschap hebben verworven. Sommigen waren gezagvoerder op een schip dat eigendom was van Antwerpse kooplieden, anderen stonden als scheepsvolk onder bevel van een Antwerpenaar.
Om religieuze, politieke en economische redenen zijn een aantal schippers in de besproken periode ook in de emigratie terecht gekomen. Dit gegeven werd echter niet behandeld.
Bron: Genootschap Antwerpse Geschiedenis