![MM900236531[1]](https://i0.wp.com/www.golfbrekers.be/wp-content/uploads/2013/02/MM9002365311.gif)
Zogezegd
“If you cleanse the Arabs from your country, it will be very good”
Politiebaas van Erbil aan de belgische ambassadeur. Videofragment uit de VTM-reportage Cathérine te gast bij de belgische ambassade van Jordanië en Irak.
https://youtu.be/oF-f_WiawG0
Scholen, universiteiten, musea, concertgebouwen, arbeidsplaatsen… kortom overal waar mensen bij elkaar komen, worden ingepalmd door de Gutmenschenprietpraat die er een ‘stille ruimte’ willen voorzien voor hen die even willen mediteren.
Vroeger had daaar niemand nood aan. Pas sinds de islam haar veroveringstocht in Europa ingezet heeft – dankzij de permissiviteit van de politici – moet er in het gebouw een ruimte voorzien worden, dikwijls met een multiconfessioneel etiket, waar de wanhopige bezoeker, die even wil ontsnappen aan de harde realiteit van les volgen, van een tentoonstelling, van muziek, van zijn werk… zijn band met het Opperste Wezen aan kan halen.
Krankzinnig. Wie naar school gaat, moet er leren, les volgen, kennis opdoen. Wie een museum bezoekt, wil de collectie bewonderen, wie een concertticket betaalt, wil muziek horen, wie zich op zijn werk bevindt, wordt verondersteld de uren, bepaald in het arbeidscontract, te werken voor zijn baas. Wie wil bidden kan dat doen in zijn eigen vrije tijd, thuis, in een kerk, tempel, moskee en hoeft er de anderen niet mee lastig te vallen.
We schreven al over het knettergek voorstel van tjevenmadam Bianca van onze zgn. hoofdstad die bij het toekomstige Biermuseum in de Beurs een “multiconfessionele bezinningsruimte’ wil voorzien. “Multi”, zoals in moslim terrorisme. De Standaard heeft het braafjes over een ‘permanente bezinningsruimte’. Waarmee hoogstwaarschijnlijk niet de cafetaria bedoeld wordt.
Alsof de moslims daarheen zullen trekken, op hun knieën gaan zitten en ‘mea culpa’ prevelen, gebukt onder hun schuldgevoel. Alsof wij daar nood aan hebben. We bezinnen ons dagelijks permanent over wat er dankzij de Godsdienst van de Vrede zoal verkeerd loopt in de wereld.
In Duitsland gaat de discussie al niet meer over het inplannen van een ‘stille ruimte’, maar wel over een aparte afdeling voor vrouwen. Want… zoals algemeen bekend zijn vrouwen stoorzenders bij de verbinding naar Allah. Op de een of andere manier krijgen moslim mannen een soort kortsluiting als er een vrouwelijk wezen zich in hun buurt ophoudt. In computertaal: vrouwen zijn een soortement Trojaans Paard, die de directe lijn met Allah doet crashen.
Kijk even mee naar een duidingsprogramma op een Duitse zender. Verbaas u over de invulling van een ‘stille ruimte’ aan de universiteiten. Zelfs met wasruimtes voor rituele reiniging. Het gesprek – het woord ‘discussie’ is te hoog gegrepen – gaat eerder over de betere accommodatie voor moslim mannen t.o.v. vrouwen, over de ‘apartheidsregels’ van geslachten dan over het feit dat een moslim gebedsruimte in een universiteit niets te zoeken heeft. En gedenk het Duitse spreekwoord: ‘Nicht ärgern, nur wundern’. Al hebben we het daarmee behoorlijk moeilijk.
https://youtu.be/731ss0VcyWE
Ondertiteling en geautomatiseerde vertaling via icoontjes onderaan
https://youtu.be/wg_mDiaRAuo
https://gfycat.com/FaroffCraftyHare
Dank aan Wes Hardin voor de toezending
Hoe asiel aanvragen én krijgen? Doodsimpel.
Moet ik er nu echt zelf de stekker uittrekken?
Ik meen een miljardenfraude te hebben ontdekt ten nadele van duizenden werknemers in Europa!
Deel 1
Ziehier mijn verhaal en hoe mijn vroeger bedrijf VLM er deel van uitmaakt.
Eerst wat geschiedenis. Ik zal in de nabije toekomst het juiste verhaal schrijven over de schandalige wijze waarop men mijn kind VLM van mij heeft gestolen. Het volstaat vandaag te schrijven dat het voor minder dan 5 miljoen euro werd verkocht (195 miljoen BEF) en dat de koper het wat jaren later verkocht aan AIR FRANCE voor een 40-voudige prijs van een kleine 8 miljard BEF!
We schatten dat de werkelijke waarde toen ongeveer 5 maal minder was maar dat heeft AIR FRANCE kort na de overname zelf kunnen vaststellen.
Het doet me denken aan een soortgelijk verhaal dat vandaag alle kranten haalt namelijk de miskoop van het Amerikaanse Perrigo door tegen een veelvoud van wat het werkelijk waard was Omega Pharma over te nemen.
Terug naar VLM. Na de overname begon VLM meer en meer hoogte te verliezen en kwam snel in de rode cijfers terecht. De vakbonden waren zeer zeker een deel van het probleem en begonnen steeds nieuwe eisen te stellen om de lonen en vergoedingen bij VLM steeds meer en meer aan deze van het grote AIR FRANCE aan te passen. Na een paar jaar bleken de verliezen voor een betrekkelijk kleine maatschappij (250 werknemers) de spuigaten uit te lopen. Ditzelfde werd vastgesteld bij het eveneens door AIR FRANCE overgenomen CITYJET uit Dublin (ongeveer 1250 werknemers)
In 2013 kleurden de resultaten van deze twee nieuwe AF (Air France) dochters donkerrood. AF liet de luchtvaartwereld aanvang 2014 weten deze dochters uit hun familie te willen bannen.
Hier begint feitelijk mijn verhaal maar al wat ik nu ga schrijven is mijn perceptie van wat er daarna allemaal ongeveer moet gebeurd zijn. Ik ben overtuigd dat ik steeds dicht bij de waarheid zal zitten en zal nu een soort theaterstuk gaan schrijven met als hoofdrolspelers de toenmalige voorzitter van AIR FRANCE, “Anneke“, de eigenaar van het Duitse bedrijf INTRO dat bijna wereldfaam heeft verkregen door het ene verlieslatende luchtvaartbedrijf na het andere over te nemen met als doel het te REORGANISEREN, “Mieke” en de huidige eigenaar van VLM “Jefke“. Ook de vorige baas van Renault Vilvoorde “Pierre-François” en de baas van Opel Antwerpen “John” komen in mijn stuk voor.
https://youtu.be/U38wroqmLZM
De hervormde asielwetgeving staat toe dat in geval van nood ook onteigeningen kunnen plaats vinden om asielopvangplaatsen te bouwen. De leider van de Oberwalliser Hauseigentümerverbands (Huiseigenarenverbond), Reinhard Meichtry, is er niet gelukkig mee: “De nieuwe federale procedure gomt de eigendomsrechten uit.”
Over de bouw van nieuwe asielcentra zullen in de toekomst niet meer de kantons maar wel justitie en de politie kunnen beslissen. En deze kunnen een eigenaar tegen zijn wil onteigenen. Tot nu toe werd deze procedure slechts toegepast bij belangrijke infrastructuurwerken zoals autosnelwegen, luchthavens…
Dat deze procedure nu ook voor de bouw van asielcentra kan in werking treden is voor de HEV, Schweizerische Hauseigentümerverband (Zwitserse huiseigenarenverbond) onaanvaardbaar, een teken van het zich toeëigenen van macht door de federale overheid. Gemeentes en kantons verliezen steeds meer beslissingsmacht en worden gedegradeerd tot de uitvoering van federale beslissingen.
De levensloop van Max Reger is tot op zekere hoogte te vergelijken met die van Anton Bruckner: beiden komen uit een muzikale onderwijzersfamilie in een onooglijk bergdorpje, en waren voorbestemd voor een loopbaan als een onderwijzer.
Reger werd geboren in Brand (Beieren) op 19 maart 1873. Van moeder kreeg hij zijn eerste pianolessen en erfde een fijnbesnaard temperament. Naast onderwijzer was vader Reger tevens docent muziek aan de normaalschool; zo kon hij ook zelf zijn zoon begeleiden bij diens eerste stappen op viool, cello en orgel.
In 1886 trekt Max zelf ook naar de normaalschool, en ontvangt klavieronderricht bij Lindner. Na een bezoek aan Bayreuth beslist hij musicus te worden. Op aanbeveling van Lindner gaat hij in het Conservatorium van Sonderhausen bij Hugo Riemann compositie en theorie studeren. Een jaar later is hij reeds leraar aan datzelfde Conservatorium, zodat de dringendste financiële problemen van de baan zijn. Als Riemann naar Wiesbaden gepromoveerd wordt, volgt Reger hem, en als Riemann ten slotte in Leipzig benoemd wordt neemt hij zijn functie over in Wiesbaden. Intussen volbrengt hij zijn legerdienst, maar wordt na negen maanden ontslagen wegens een halsziekte.
In 1901 trekt de hele familie naar München: zijn vader liet er zich extra voor pensioneren. En succes bleef niet uit: hij wordt alomgevraagd als leraar, pianist en organist.
In 1902 huwt hij met Elsa von Bagenski. Enkele jaren is hij leraar harmonie en contrapunt, maar die functies moet hij laten vallen omwille van de vele concertreizen.
In 1906 krijgt hij tijdens een concert een verlamming, die in de pers verkeerdelijk verklaard werd als dronkenschap! Intussen is hij zijn vroegere leraar Riemann volledig ontgroeid en laat zich verleiden tot een aanslepende polemiek tegen diens conservatisme.
In 1907 wordt hij muziekdirecteur in Leipzig, maar lang houdt hij dit niet uit. Wel bleef hij zijn leraarsfunctie aan het Conservatorium tot aan zijn dood vervullen.
Van 1911 tot 1914 is hij vast dirigent aan het beroemde orkest te Meiningen, en brengt het tot een doorzichtiger speelstijl. In 1914 krijgt hij last met zijn gezondheid. Het absolute verbod om nog bier te drinken betekent voor hem een zware zelfopoffering. Hij raakt totaal overwerkt en moet zijn dirigeerstok aan anderen overlaten.
De laatste jaren van zijn leven verbleef hij te Jena, waar hij dr. honoris causa was. Als dirigent van zijn “Mozart-variaties” oogst hij nog een overdonderend succes. Wekelijks reist hij daarenboven nog voor twee dagen naar Leipzig, en tijdens een van die verblijven sterft hij in zijn slaap op 11 mei 1916.
“Waarom mag ik niet zeggen dat ik fier ben blank te zijn?”
Filip Dewinter (Vlaams Belang) over de terugkeer van de harde lijn.
Toen de nieuwe generatie bij Vlaams Belang de teugels in handen nam, leek het tijdperk van Filip Dewinter voorbij. Vandaag, 25 jaar na Zwarte Zondag, is de harde lijn van het Antwerpse boegbeeld helemaal terug. Een interview, het eerste uitgebreide ooit in deze krant. ‘Mijn partij heeft altijd een therapeutische rol gespeeld.’
“Ja, dit is inderdaad mijn eerste grote interview ooit in De Morgen”, lacht Filip Dewinter (53) terwijl we ons installeren in zijn kantoor, bij hem thuis in Ekeren. “Dat zal u misschien wel abonnees kosten. De Morgen was lang een oninneembare vesting, maar nu is uw krant het laatste bastion dat valt.”
U kan hier niet verder lezen, vermits ervoor dient betaald te worden, wat wij niet van zin zijn. Wie toch de tekst ter beschikking, heeft, wordt vriendelijk verzocht het ons als reactie op dit artikel door te sturen.
Bart Eeckhout: “Wat we kunnen leren van Filip Dewinter”
“De Morgen is nu het laatste bastion dat valt”, steekt hij van wal. In de meest recente peiling van VTM Nieuws en Het Laatste Nieuws is Vlaams Belang de derde partij van Vlaanderen, na N-VA en SP.A maar voor regeringspartijen Open VLD en CD&V.
“De N-VA heeft geparasiteerd op ons succes van Vlaams Belang. De Wever heeft onze boodschap anders verpakt en er een nieuwe strik rond gedaan. En hij stond op het juiste moment klaar. Onze kiezer was chronisch vermoeid, wilde perspectief op een regeringsdeelname”, vertelt Dewinter.
Het jarenlange “cordon médiatique” rond zijn partij heeft de Vlaams Belanger ervaren als een onrecht. “Maar we hebben van de nood een deugd gemaakt, om voluit de rol van outcast en outlaw te spelen.” Lees verder…