Gaat u ook al eens uit eten in een ‘exotisch’ restaurant? Onderstaand verhaal doet je twijfelen of dat wel verstandig is… Werd de curry gekruid met ‘specerijen’ of met ???
De 46-jarige Mahbub Chowdhury stond deze week terecht voor de rechtbank in Swindon. Tegen hem waren tien aanklachten gedaan van het schenden van hygiëne- en voedselregels. Welke straf hij krijgt, wordt later bekend.
Chowdhury had een lege fles in zijn keuken staan. Inspecteurs ontdekten dat de fles vol uitwerpselen zat. De man verklaarde dat hij die fles regelmatig vulde met water, waarmee hij zijn billen schoonspoelde na een bezoek aan het toilet. Om ‘culturele redenen’ wenste de man geen toiletpapier te gebruiken. Na een bezoek aan het toilet ging de man echter doodleuk verder met het bereiden van maaltijden. Lees meer…
Zelden voelde ik me zo onmachtig als vandaag. Toen ik gehoord had wat er vandaag op de luchthaven van Zaventem gebeurde werd ik bijna woest. Het feit dat ik aan dergelijk schandaal niets kan doen maakte me doodtriest. Gedurende de voorbije jaren heb ik enkele malen gewezen op een destijds moedige beslissing van de Amerikaanse president Ronald Reagan die waarschijnlijk de beste president is geweest van de VSA na de oorlog. Reagan was in zijn jongere jaren vakbondsafgevaardigde voor de acteurs van de filmindustrie. Maar hij had verstand en doorzicht. De eisen die hij stelde waren steeds bescheiden en verantwoord. Hij was een verzoener en geliefd door zijn leden en gerespecteerd door de tegenpartij.
Toen hij president werd en er een probleem opdook in de luchtvaartsector waar de verkeersleiders voor een zoveelste maal gingen staken trapte hij op de rem.
Reagan wist dat de verkeersleiders reeds jaren misbruik maakten van hun grote macht door steeds te dreigen de hele luchtvaart stil te gaan leggen. De herhaalde dreigingen hadden hen geen windeieren gelegd. De verkeersleiders verdienden véél méér dan de doorsnee ambtenaren. Ze gingen vroeger met pensioen, hadden méér verlofdagen, méér premies, minder werkuren enz. enz.
Reagan smeet, bij een zoveelste onverantwoorde stakingsdreiging, het hele zootje van de ene dag op de andere aan de deur zonder de minste vooropzeg. De duizenden verkeersleiders konden hun ogen niet geloven. Reagan vorderde alle militaire verkeersleiders op, gaf aantrekkelijke voorwaarden voor diegenen die reeds met pensioen waren om terug te komen helpen, benoemde onmiddellijk al diegenen die reeds op een betrekking stonden te wachten enz. Na enkele maanden liep alles terug normaal en nooit ging er nog één verkeersleider in staking. Al de vroegere verkeersleiders verloren hun betrekking en konden nooit nog voor de overheid gaan werken. Honderden familie drama’s waren het gevolg . Zelfmoorden, echtscheidingen, kinderruzies, verklaringen van onvermogen enz. waren het gevolg van de totaal onverantwoorde eisen van hun vakbond de zogenaamde PATCO.
Vandaag stellen we dezelfde situatie vast in ons land. Onze verkeersleiders genieten van dezelfde bijna onaanvaardbare voordelen zoals destijds in de USA de leden van PATCO.
Véél hoger loon als de meeste ambtenaren, méér verlof, méér premies, minder werkuren, talrijke extra voordelen enz. enz. En toch leggen ze zonder de minste reden onze hele luchtvaart zo goed als plat omdat ze geen enkel van hun verworven en totaal absurde voordelen willen afgeven. Onder de valse bewering in verband met de “grote verantwoordelijkheden” die ze zouden hebben voor honderden passagiers willen ze hun eisen bekrachtigen. Totaal waardeloze verklaringen. Wat moeten de treinbestuurders die soms rijden met treinen met 1000 passagiers dan niet zeggen of eisen? Wat moeten de gezagvoerders van cruise schepen met 3, 4 of 5000 passagiers dan niet kunnen eisen? De hele situatie is totaal onaanvaardbaar en tienduizenden passagiers zijn het slachtoffer en aan de faam van ons land wordt enorme schade aangebracht. Zoals destijds Van den Boeynants zei: trop est trop! Genoeg is genoeg!
Daarom hopen we dat er bij ons ook een verantwoordelijke kan gevonden worden die de moed heeft zoals destijds president Reagan.
Geef al die verkeersleiders 24 u tijd om snel aan het werk te gaan en dankbaar te zijn voor al de voordelen waarvan ze dankzij alle belastingbetalers kunnen genieten.
Indien ze volharden ONMIDDELLIJK en zonder de minste vooropzeg AAN DE DEUR. Nooit nog een kans om voor de overheid te werken en een proces aan hun broek om solidair met de andere stakers alle veroorzaakte schade te vergoeden.
Dat zou de beslissing zijn van Freddy Van Gaever indien hij de politieke macht zou hebben om dit probleem op te lossen.
We naderen het “point of no return”, het punt waarna geen terugkeer meer mogelijk is. Hoe de wereld eruit ziet na het kantelmoment kunnen we in Brussel vaststellen.
De groeiende groep moslims maakt nog maar een kwart van de bevolking uit, maar is een al zo belangrijk deel van het electoraat dat geen enkele traditionele partij nog enige maatregel zal steunen die deze groep tegen de haren kan strijken.
Dat fenomeen dreigt zich uit te breiden naar de rest van het land. Geleidelijk. En ondanks sporadisch en periodiek protest. Tot we allemaal wakker worden in een groot Molenbeek, een uitzichtloze situatie die niemand van ons gewild heeft en die perfect vermijdbaar was.
Om het met dichtregels van T.S. Eliot te zeggen: “Zo komt de wereld aan haar eind. Niet met een knal, maar met een zacht gejammer.”
Dure eden werden gezworen. Griekenland moest zijn schulden terugbetalen. Geen twijfel mogelijk. Intussen wordt uit een ander vaatje getapt. Het IWF eist van de EU-landen meer hulp aan Griekenland.
U zal bij onze ‘kwaliteitsmedia’ niets vernemen over het diepgaande onderzoek van Gerolf Annemans; slechts bij kritische blogs op het internet ging zijn werk niet onopgemerkt voorbij: Binnenkort nieuwe schuldkwijtschelding Griekenland?
Gaat u ook al eens uit eten in een ‘exotisch’ restaurant? Onderstaand verhaal doet je twijfelen of dat wel verstandig is… Werd de curry gekruid met ‘specerijen’ of met ???
Wes Hardin
We naderen het “point of no return”, het punt waarna geen terugkeer meer mogelijk is. Hoe de wereld eruit ziet na het kantelmoment kunnen we in Brussel vaststellen. 
De Erdogan-satire werd een staatsaangelegenheid. (