Volgens sommigen was I.S. niet te verslaan. Blijkt dat men intussen van mening veranderd is. Uiteraard heeft de tussenkomst van Rusland hier niets mee te maken. Het kan door de poco media niet genoeg benadrukt worden dat de Russische bombardementen hoofdzakelijk de burgerbevolking troffen, dat de Russische dictator zijn Syrische evenknie ter hulp geschoten was. Feit is dat de westerse alliantie door Poetin het vuur aan de schenen gelegd werd zodat ze wel uit hun pijp moesten komen. Westerse professoren en Ruslandkenners menen echter te weten dat Poetin het militaire optreden niet meer kon betalen of dat hij in Oekraïne snode plannen in petto heeft.
Eigenlijk maakt het niet veel uit. Tenslotte had ieder zo zijn eigen doelstellingen en de ‘inspanningen voor de vrede’ of het welzijn van de Syrische bevolking stonden nooit hoog op de agenda.
Dat I.S. het in de Prachtlanden voor bekeken zal houden is te begrijpen. Tenslotte zijn ze intussen massaal uitgeweken gevlucht naar Europa. Een I.S.-exodus gefaciliteerd en gefinancierd door de EU. Nu nog even gaan bombarderen in Libië en dan kan de Italoroute opnieuw geactiveerd worden.
Hoe meer ‘lente’ in de Prachtlanden, hoe somberder het in de EU wordt.
De reden om strippers uit te nodigen – sommigen zelfs met een slang bij hun optreden – is om meer volk te lokken op de begrafenis, een voorwaarde voor geluk in het hiernamaals. “Zonder de attractie zou er niemand komen”.
Striptease, een show, een DJ, een drumband, dansen, alles is mogelijk… Rare gasten, daar in China en Taiwan. Blijkbaar is het aantal aanwezigen op een begrafenis belangrijker dan het verlies, dan de rouw. Het ministerie van cultuur wil er samen met politie tegenin gaan. Misschien kunnen ze in de plaats van een bidprentje een gratis toegangsticket naar een pretpark geven?
Kledingvoorschriften aan de balie in Amsterdam: Hoofddoek toegelaten. Korte rok verboden.
Het baliepersoneel van stadsdeel Nieuw-West in Amsterdam mag niet meer in korte rokjes en knielaarzen op het werk verschijnen. Personeel van de afdeling burgerzaken, waar paspoorten en dergelijke kunnen worden afgehaald, is in een interne mail tot de orde geroepen door de manager. Lees verder…
Dit was de betreffende mail:
Beste dames,
Vanaf heden wil ik de afspraak maken dat dames een rok of een jurk dragen die niet korter is dan net boven de knie.
Ook knielaarzen vind ik niet gepast aan de balie.
Dit is ook het laatste verzoek dat ik maak. De volgende keer stuur ik mensen naar huis en niet meer naar een winkel om iets te gaan halen.
Met vriendelijke groet,
Teamleider Stadsloket Nieuw West
Wij vragen ons af of de ‘teamleider’ aan de ingang staat met een meter? En wat met de halsuitsnijding?
Collega-blogger Xander heeft sinds een kleine week problemen met zijn blog Xander Nieuws. Blijkbaar is hij – zoals elke blog of webstek die kritisch durft te zijn over de geneugten van onze veranderende maatschappij – een doorn in het oog van de domeinbeheerder. Lees even mee:
“Inlogproblemen Xandernieuws na 5 dagen nog altijd niet opgelost door Mijn Domein.
Nog nèt niet expliciete boodschap: Wij willen niet langer een politiek-incorrecte blog hosten – De tekenen van de aanstaande ondergang van de Westerse beschaving zijn overal om ons heen, maar wie wil ze zien?
Politiek incorrecte inhoud niet langer getolereerd
Tot die tijd zullen we zo goed en zo kwaad artikelen blijven plaatsen – totdat Mijn Domein ook voor de administrator de toegang onmogelijk maakt. Hoogstwaarschijnlijk is de politiek-incorrecte inhoud van Xandernieuws (zoals pro-zelfbeschikking, pro-inspraak voor het volk, anti-islam(isering), anti-massa immigratie, pro-Europeanen en daarom anti-EU) niet langer gewenst op Mijn Domein.
In Duitsland is deze zorgwekkende ontwikkeling naar een politiestaat nog een paar stappen verder. Daar is de regering Merkel een samenwerkingsverband met Facebook aangegaan om alle kritische pagina’s over het regeringsbeleid, met name ten aanzien van het open houden van de grenzen voor miljoenen moslimmigranten, te blokkeren.
Omdat zoiets nooit tot maar één land beperkt blijft, verwachten we dat ook in Nederland en de rest van de EU de vrijheid van meningsuiting straks dermate beperkt is, dat we straks enkel nog de vrijheid hebben om de door de gevestigde orde politiek-correcte mening uit te dragen. En alles wat daar buiten valt –zo ongeveer de complete inhoud van Xandernieuws- zal met steeds hardere middelen worden aangepakt. Lees verder bij Xander…
Het mysterie van Diksmuide Woensdag is het 70 jaar geleden dat de IJzertoren opgeblazen werd. In de nieuwe toren buigen historici zich over deze aanslag. Wie zat er achter? Waarom werd de toren opgeblazen en wat waren de gevolgen? Moet het onderzoek opnieuw geopend worden?
In de nacht van 15 op 16 juni 1945 wordt om 2.20u een aanslag op de IJzertoren gepleegd. De ontploffing veroorzaakt een grote bres, de muren en de lift zijn zwaar beschadigd en de binnentrap is weggerukt, maar de toren blijft overeind staan. Het gerechtelijk onderzoekt levert niets op en wordt al op 22 juni afgesloten. We zijn 9 maanden na de bevrijding van Diksmuide. De smet van de collaboratie drukt zwaar op de IJzertoren. Al voor het uitbreken van WO II, toen het comité in het vaarwater van het VNV terechtgekomen was, dreigden oudstrijders ermee om ‘la tour boche de Dixmude’ te dynamiteren. Na de oorlog gaan stemmen op om van de toren een Belgisch monument te maken. Anderen eisen dat ‘de leugentoren’ afgebroken wordt. De aanslag van 16 juni 1945 was eigenlijk min of meer verwacht.
Een maand later waarschuwt de provinciegouverneur de rijkswacht dat een geheime actie wordt voorbereid om de IJzertoren ‘bij middel van ontploffingsstoffen te vernielen’. De toren wordt extra bewaakt, maar wanneer er niets gebeurt, verandert de ‘bestendige bewaking’ in ‘losse bewaking bij het begin en het einde van de diensttijd’. In de nacht van 15 op 16 maart 1946, rond 2.15u, spat de IJzertoren uiteen. De ontploffing is in heel Diksmuide en Kaaskerk te horen. De veldwachter verklaart: ‘Ik stond op en zag door het venster mijner slaapkamer dat de IJzertoren, die op ongeveer een 200-tal meter van mijn woning staat, omver lag. Ik ben dan terug in mijn bed gegaan. Ik heb niets verdachts opgemerkt, ook geen verdachte voertuigen. Daar ik kon zien dat de toren gans vernield was en er toch niets meer aan te doen was, heb ik geoordeeld niet vroeger dan om 7.45u de rijkswacht te moeten verwittigen.’ De veldwachter krijgt later de bijnaam ‘bedwachter’…
De toren is tot op de grond vernield. De meningen zijn verdeeld, ook politiek. Theo Lefèvre poneert: ‘Hij ligt er en hij ligt er goed’. Gaston Eyskens noemt de aanslag een schanddaad en vraagt het herstel van de toren in zijn oorspronkelijke vorm en volledig op staatskosten. Het gerechtelijk onderzoek levert niets op. Er worden enkele verdachten gearresteerd, maar die worden na verloop van tijd buiten vervolging gesteld. Midden 1954 wordt het onderzoek gesloten.
Het mysterie blijft bestaan, al worden namen van opdrachtgevers en uitvoerders openlijk genoemd. Feit is dat met het puin van de toren de PAX-poort gebouwd werd en dat een paar meter verder op de weide een nieuwe hogere toren verrees, betaald met giften van duizenden Vlamingen en toelagen van de Belgische overheid.
62,8 miljoen euro. Min of meer. Bij bedragen van die orde komt het niet op een eurootje aan. Een twijfelachtige eer. Iets zoals het krijgen van een adellijke titel. Die kost ook geld.
En waaraan worden de uitgaven voor het voorzitterschap besteed?
Onder andere aan een speciaal ontworpen bakelieten koektrommel. En andere geschenken.
Voor voorlichting denkt het ministerie van Buitenlandse Zaken ruim 3 miljoen kwijt te zijn. Dat geld gaat onder meer naar infographics en video’s voor op social media, een voorlichtingscampagne op middelbare scholen en een extra communicatieteam om de speciale website up-to-date te houden en persvoorlichting.
De aankleding van het Scheepvaartmuseum en het speciaal voor het voorzitterschap geplaatste gebouw ernaast valt onder het kopje Hospitality & Design, waar 5,7 miljoen voor is gereserveerd. Uit datzelfde potje worden ook cadeautjes voor alle genodigden betaald, zoals een speciaal ontworpen bakelieten koektrommel die alle Europarlementariërs kregen. En ook de hotelovernachtingen van gasten op ministerieel niveau worden hiermee vergoed. Lees verder…
Waarvoor de media hier geen aandacht hebben is een vorm van Arabisch terrorisme waarmee Israël regelmatig geconfronteerd wordt: steek- en schietpartijen en het moedwillig dood rijden van onschuldige slachtoffers met een auto. Er zijn op YT diverse video’s over aanvallen op Israëlische burgers beschikbaar. (tik: Israel stabbing op YT)
Meer dan 30 mensen vonden recent hierdoor de dood en honderden werden gewond. Menig slachtoffer – lukraak: oudere mensen, kinderen, moeders, toeristen… – bloedden dood na verschillende messteken.
Ononderbroken en zonder enig scrupule moedigen terroristische organisaties zoals Hamas en Fatah gewillige ‘eenzame wolven’ aan om Israëli’s te vermoorden. Tijdens het vrijdags sermoen doet de imam een oproep om joden neer te steken.
https://youtu.be/2cCarhZm1vQ
Een animatiefilmpje moet de jeugd over de streep trekken.
https://youtu.be/mYhyffn0N8c
Gedetailleerde instructies hoe ‘effectief‘ mogelijk iemand neer te steken of levensgevaarlijk te verwonden worden verspreid.
Palestijnen vs. Israëli’s. Doden vs. levens redden. Talrijke slachtoffers sterven omdat het bloedverlies niet snel kan gestopt worden.
Een Israëlisch wetenschapper Moshe Rogosnitzky heeft daar iets op gevonden; hij ontdekte dat gallium, een bio-metaal dat gebruikt wordt om beenderverlies bij kankerpatiënten te stoppen, in vloeibare vorm (gallium nitraat) snel het bloeden van diepe wonden doet ophouden zonder klontertjes te veroorzaken. Bovendien zou het een ontstekingsremmende en genezingsbevorderende werking hebben op diepe sneden of wonden veroorzaakt door messen of andere wapens die terroristen gebruiken. Het heeft een externe stollende impact op de wonde maar leidt niet tot klonters in de bloedbaan in het lichaam.
Laten we nog eens even stil staan bij het aantal Nobelprijzen voor de Wetenschap, bij het baanbrekend onderzoek naar levensbedreigende ziektes… dat de Palestijnen op hun palmares mochten schrijven.