Anna maakte zich zorgen wegens de ‘afwezigheid’ gisteren op Golfbrekers.  Neen, ik was niet in Brussel of in Zaventem, maar wel in het ziekenhuis voor een behandeling.  Niets ingrijpends, maar ik moest nadien zo veel mogelijk liggend rusten.  Vandaar dat er even radiostilte op Golfbrekers was.

Ik vraag me af in hoever de huidige en de vorige regeringen, de EU, de VN, de Amerikaanse huidige en vorige regeringen verantwoordelijk zijn voor de oorlog waarin we verzeild geraakt zijn.  Een oorlog die we in huis gehaald hebben, een vijand onder en tussen ons, een vijfde kolonne, die elke dag groter wordt dankzij de machinaties, het conflict in het M.O., waarbij zowel de VSA als de EU én meester-poppenspelers zoals Soros – de lont in het kruitvat gestoken hebben.

Ik vraag me af waarom onze luchthaven niet beter beveiligd kan zijn.  Een nagelvijltje of een flesje water – zelfs al neem je zichtbaar een slok ervan – wordt nochtans zonder pardon gesignaleerd als een gevaarlijk wapen. In verschillende landen – Griekenland, Tunesië… niet bepaald de meest ‘ontwikkelde’ bestemmingen – staan aan de ingangen scanners voor de bagage.  Je kan niet inchecken vooraleer je koffer door dit toestel nagekeken werd.  Je kan niet binnen zonder dat een veiligheidsagent een binnenzicht op je bagage gehad heeft.  Ik vraag me af waarom Jan Jambon deze mogelijkheid zo vlot van de kaart veegt.  Hij stelt daartegenover lange files buiten de luchthaven aan de ingang.  En vergeet daarbij deze scanners niet alleen een bomkoffer op de luchthaven onmogelijk maken, maar bovendien de vluchten zelf veiliger zullen zijn.  Dezelfde redenering bij het sluiten van de Schengengrenzen.  Blijkbaar zijn alle maatregelen die de veiligheid verhogen, zoals een bagagescanner en controle aan de grenzen, van dien aard dat we ons op slag zorgen moeten maken over onze ‘open samenleving’.  En – zo wordt telkens weer benadrukt – dàt willen we niet!

Jan, je vergist je.  Ik wil dit wel.  Onze samenleving kan wat mij betreft niet gesloten genoeg zijn.  Een slot op onze grenzen.  Gedaan met de gedoogpolitiek. Gisteravond op n-tv werd over de grenscontroles bij Aachen bericht.  Wat bleek?  Men kon twee geseinde Tsjetsjeense terroristen arresteren.  Geen idee wat die als vrijetijdsbesteding hadden en of ze een doodswens wilden omzetten in een enkeltje richting Paradijs, maar het ging duidelijk niet om verkopers van tafellakens.

Ze ‘hebben hem’, tweette een triomfantelijke importsecretaris na de arrestatie van Abdeslam.  En enkele dagen later ligt deze in Brugge krom van het lachen.  Waarom nog veel geld steken in een moordenaar?  Accomodatie verstrekken, eten en drinken, geestelijke zorg, vervoer heen en weer van de gevangenis naar Brussel, magistraten, advocaat, proces…    Want, zo stellen de politieke handelsreizigers van de ‘open samenleving’, hij moest per se in leven zijn bij zijn arrestatie omdat hij ‘veel informatie zou prijs geven’… En… als toemaatje werd dan meteen geopperd dat hij als spijtoptant heel nuttig zou blijken te zijn.  Zelfs vooraleer het tot een showproces komt, werd al overwogen hem strafvermindering aan te bieden.  We hebben zo onze ervaring met Justitie: de grootste misdadigers worden vrijgelaten, ofwel omdat ze een ‘gevangenisfobie’ hebben, ofwel omdat een religieuze orde hen ‘een tweede kans’ wil geven, ofwel omdat ze eens ‘op proef’ een weekeindje mochten oefenen om terug te keren in de maatschappij.

Misschien – zo wordt op andere zenders geopperd – gaf Abdeslam via zijn advocaat, Sven Mary, –  u herinnert zich: ‘Abdeslam werkt volledig mee’ – wel het codewoord om de moordpartij op te starten.

Ja, het is oorlog.  En de vijand zit tussen ons.  We knuffelen hem, we mesten hem vet.  En als die dan toeslaat, onze ‘open samenleving’ vermoordt, dan moeten we vooral blijven ontkennen dat onze politici ons uitgeleverd hebben aan de vijand.  Zij zijn de ware schuldigen.  Zij hebben de terreuraanslagen gefaciliteerd.  Zij hebben de kettingen van de ophaalbrug naar onze beschaving vernietigd.  Daarbij helpen geen krokodillentranen van Mogherini.

En dan hoor je in de zgn. duidingsprogramma’s van de nullenzender dat we vooral moeten oppassen niet te ‘stigmatiseren‘, dat we absoluut niet mogen ‘polariseren‘.

Dàt zou pas erg zijn!

Florent Van Ertborn