Frans wordt hervormd

De Franse taal krijgt een opschikbeurt.  Het accent circonflexe verdwijnt – ‘chômage‘ zal ‘disparaître‘ ‘disparaitre‘,  de fonetische ‘f‘ mag in plaats van de ‘ph‘,  ‘ognon‘ komt de ‘oignon‘ vervangen.  U ziet maar wat u ermee doet.  Wij blijven bij de taal van Molière die we op school geleerd hebben; te oud voor nieuwe fantasietjes.

Lees meer…

 

 

 

 

Hijarbie

‘Hijarbie’: de trendy moslima Barbie

Enkele weken geleden hebben we kennis gemaakt met de volslanke Barbie en de Dad Bod Ken, maar Haneefah Adam gaat nog een stapje verder: ze ontwerpt Barbies met een hoofddoek.  Lees verder…

Taxlift

Taxshift wordt pijnlijk voelbaar

Nu de eerste maand van het jaar erop zit, beginnen de gevolgen van de taxshift steeds duidelijker te worden. En wat blijkt: van een taxshift is geen sprake, van een taxlift des te meer.

We worden door de regering immers getrakteerd op een suikertaks (op frisdrank, ook zonder suiker), verhoogde accijnzen (op diesel, alcohol en tabak), een beperking van het lage btw-tarief op renovatie tot huizen ouder dan tien jaar (voorheen vijf), een gestegen rusthuisfactuur, een stijging van het remgeld voor een tandartsbezoek, meer dan de halvering van het gegarandeerde rendement van de tweede pijler van het pensioen (van 3,75 naar 1,75 procent), duurdere postzegels, duurdere inschrijving en jaarbelasting voor nieuwe wagens, een speculatietaks op snelle verkoop van aandelen (behalve voor structurele beleggers, een cadeautje voor de financiële ondernemingen).

Van 675 naar 1.005 euro

Ook de elektriciteitsfactuur is flink de hoogte ingeschoten: van gemiddeld 675 naar 911 euro per jaar. Vanaf 1 maart komt daar nog de Turteltaks bij, zodat de jaarkost voor energie naar 1.005 euro stijgt. De elektriciteitsfactuur was in september van vorig jaar al aangetikt door de verhoging van de BTW van 6 naar 21 procent. Tenminste voor particulieren en kleine ondernemingen, want de grote bedrijven met een zwaardere aansluiting blijven ervan gespaard. Om niet te vergeten dat de gratis elektriciteit van 100 kWh voor een gezin (plus nog eens zoveel per gezinslid) ook is afgeschaft, en dat de netbeheerders hun (nieuwe) vennootschapsbelasting doorrekenen aan de klanten. Kortom, u betaalt dubbel en dik de rekening.

Belastingeed

Het enige lichtpunt in deze taxshift, de belastingverlaging voor de lage en middeninkomens, blijkt dan weer een lege doos. Met een groen biljet in de hand riep Bart De Wever van de N-VA-daken dat iedereen elke maand 100 euro nettoloon meer zou overhouden. Een belofte die intussen is gesmolten als sneeuw voor de zon. Naarmate de tijd vorderde en de budgettaire impact van die belofte duidelijker werd, werd de dure belastingeed bijgesteld. Een snelle rekensom leerde immers dat het Sinterklaasverhaaltje niet klopt: België telt zo’n 3,4 miljoen loontrekkenden, om die allemaal 1.200 euro per jaar te kunnen geven heb je ruim 4 miljard euro nodig en dat geld is er niet.

Later kwam het bericht dat het hogere nettoloon alleen bedoeld was voor werknemers met een brutoloon van maximum 2.100 euro. Dat amper een op vijf werknemers in deze loonschaal vallen, werd netjes achterwege gelaten. Ook het bericht dat de overige tachtig procent een lastenverhóging moeten slikken, bleef onvermeld.

Tweede indexsprong

 Bovendien zal de prijzenpot voor de laagste inkomens worden gespijsd door álle werknemers, want betaald met hun gemeenschappelijke spaarpot van de sociale zekerheid. Een vierde van het geld voor de taxshift wordt bij de sociale zekerheid gehaald! En wie geen personenbelasting betaalt, vooral eenoudergezinnen, zieken en gepensioneerden, kan natuurlijk niet genieten van een hoger nettoloon. Maar de verhoogde taksen en accijnzen betalen ze wel mee. De portemonnee van de Vlaming krijgt daarenboven nóg een andere slag toegediend. Diesel, tabak en alcohol vallen immers buiten de gezondheidsindex en de stijging van de elektriciteitsprijs zal niet worden meegerekend in de index. Wat in de praktijk betekent dat er sprake is van een tweede indexsprong.

Rondje kaalplukken

Ook het riedeltje dat de werkgevers nu zullen genieten van verlaagde lasten stemt niet overeen met de realiteit, vermits werkgevers de roerende voorheffing op de liquidatiebonus zien stijgen tot niet minder dan 27 procent. Wetende dat deze in 2011 nog 15 procent bedroeg is dat een quasi verdubbeling op vier jaar tijd.

Kortom: de belofte om de koopkracht van de burger te verbeteren en onze ondernemers zuurstof te geven, is paradoxaal genoeg uitgedraaid op een rondje kaalplukken. Nogmaals blijkt dat het doel veeleer kiezers winnen was met loze belastingbeloften. Zeldzaam zijn zij die nog geloven dat een rechtvaardige belastinghervorming enkel mogelijk is buiten een Belgische context. Al is er één partij die dat wel doet. En dat zal blijven doen.

Klaas Slootmans

 

Rambo-Francken: het verschil tussen woord en daad

vluchtelingen frankenOpgesloten asielzoekers weer vrij: het verschil tussen de stoere taal van Francken en de realiteit

Twee van de aanstokers van de vechtpartij in het opvangcentrum van Broechem zijn terug op vrije voeten en hebben hun papieren als erkend vluchteling op zak. Staatssecretaris Francken had nochtans gezegd dat hij hen zo snel mogelijk het land zou uitkrijgen.

Francken: “De zes amokmakers in Broechem zijn opgesloten. Ik heb die opgesloten. Ik zal ook alles proberen om die zo snel mogelijk het land uit te krijgen.”

De realiteit: Vorige week donderdag op die desolate plek in de buurt van de luchthaven van Zaventem. In alle stilte verliet een 21-jarige Irakees het gesloten centrum van Steenokkerzeel. Veel persoonlijke spullen had hij niet bij zich. Ver weg van de camera’s, ver weg van enige publieke verklaringen door Francken.
Hij was één van de aanstokers van de vechtpartij in Broechem. Hij had diezelfde morgen goed nieuws gekregen. Het Commissariaat-generaal voor de Vluchtelingen had zijn dossier met prioriteit behandeld en besloten dat hij recht heeft op het statuut vluchteling.

“Zelden of nooit wordt erbij gezegd dat de asielaanvraag van deze mensen dan met spoed wordt behandeld door het Commissariaat-generaal voor de Vluchtelingen. Dossiers van mensen in gesloten centra komen daar bovenaan de stapel te liggen. Francken mag beweren wat hij wil. Hij kan met een terbeschikkingstelling helemaal niet de erkenning van vluchtelingen tegenhouden. Hij heeft daar geen enkele macht over. Bij het commissariaat mogen ze geen rekening houden met een terbeschikkingstelling. Noch bij de man op de trein, noch bij de man in Koksijde. Integendeel, zij zullen nu sneller duidelijkheid krijgen over hun erkenning, iets waar al die mensen in de opvangcentra elke dag en dat vaak al maanden op wachten.”

Lees meer…

Kommer en kwel in het koninkrijk

knipoogJa, ze waren er allemaal, de ministers en staatssecretarissen, op het banket dat naar aanleiding van het nieuwe jaar werd aangericht in het kasteel van Laken. Een grote ovalen tafel stond centraal opgesteld en blonk van al het glas- en gleiswerk en de zilveren bestekken. De kabinetschef had het allemaal goed geregeld en bereidde zich voor op een strakke regie. Want dat spelletjesgedoe van tijdens de zomerbarbecue mocht zich geenszins herhalen. Het moest serieus zijn deze keer en de koning moest maar leren dat wat vrolijk zijn niet altijd moet afglijden naar zot en kinderachtig gedoe. De vuurproef zou komen bij het zoeken van een plaats aan tafel, want er waren geen afgesproken plaatsen. ‘Vrije zit’ dus. En daar was de kabinetschef toch niet helemaal gerust in…

Ze stonden in de zaal ernaast met een glaasje bubbels of een fruitsapje of een fristi te keuvelen en te antichambreren. Na de obligate persoonlijke nieuwjaarswens, met inbegrepen een klamme handdruk, had de koning iedereen verwelkomd en de hoop uitgesproken dat zijn gouvernement nog lang in het zadel mag blijven zitten. Hij was immers zeer tevreden dat de Vlaamse partijen zo nederig en zelfs knievallend waren geweest om de communautaire rimram voor vijf jaar te bevriezen teneinde de Belgische ‘unité’ en dus Het Edel Land der Belgen niet in het gedrang te brengen. Zijn dank ging daarbij vooral naar de zangers op het jaarlijkse Vlaams-nationaal Zangfeest en de oud-leden van de Vlaamse Volksbeweging die zich hebben genesteld in de Belgische salons en zich daar klaarblijkelijk goed voelen.

De excellenties drumden samen in groepjes, als een voorspel van wie in wiens buurt aan tafel zou zitten. De enige Franstaligen – van de partij van de eerste minister – bereidden zelfs een raid voor op een van de twee korte bochten van de ovalen tafel. Ze zouden dan een goed overzicht hebben en allemaal bij elkaar zitten. Slechts twee van hen zouden aldus naast een Vlaming moeten zitten. En het omgekeerde scenario met hetzelfde doel werd bij de Vlamingen afgesproken: de Vlamingen zouden er voor zorgen dat de Franstaligen op een van de twee korte bochten zouden zitten, zodat er maar twee van hen naast een Franstalige zouden moeten zitten… Verschillende uitgangspunten, maar hetzelfde doel…

De koning verstoorde de snode plannen door verrassend uit te pakken met een stoelendans op de tonen van de Brabançonne… Zo zou iedereen op een toevallige plaats terecht komen… De kabinetschef bestierf het en begon te zweten als een paard bij de eerste tonen van het lied. Na wat trek- en duwwerk, omgevallen glazen en flink wat bestek op de grond was iedereen gezeten, zij het niet tot ieders tevredenheid. Het leek wel een inderhaast bijeengeroepen vergadering van de ministerraad. De lol was er dan ook helemaal af. Maar de koning… hij lachte billenkletsend. Want dat spelletje had hij ook altijd graag gespeeld bij de scouts van Laken. Schol!

Nerdom