Stuur al die beroepspolitiekers gedurende zes maanden op kosten van de belastingbetaler met vakantie!
Hoe gek het ook moge klinken dit zou voor iedereen de beste oplossing zijn. We begrijpen niet hoe het mogelijk is dat de kiezer zich steeds maar laat voor de gek houden en steeds voor dezelfde profiteurs blijft kiezen. Deze profiteurs blijven maar nieuwe wetten stemmen waarvan meer dan 90% bestaat uit beslissingen die moeten dienen om fouten van vroegere gestemde wetten trachten op te lossen of te verbeteren. Maar de meeste nieuwe wetten zorgen dan wederom voor andere problemen die dan later opnieuw moeten verbeterd of aangepast worden. Enz. enz…
De voorbeelden zijn legio.
Politiekers willen steeds machtige groepen naar de mond praten en stemmen dan wetten die door die groepen worden voorgesteld. Maar door een bepaalde groep te plezieren lokt men de weerstand uit van andere groepen dan iets totaal anders eisen en die eveneens worden bediend. Zo zijn we in een systeem beland dat met de dag meer en meer onhoudbaar geworden is.
Enkele voorbeelden:
Onder druk van de rijken besliste men jaren geleden dat op de verworven meerwaarde op aandelen geen belastingen diende te worden betaald. Dit was een zeer oneerlijke beslissing.
Jantje verdiende een miljoen op een aandelentransactie en hoefde niets te betalen. Pietje verdiende hetzelfde bedrag op een goederenverkoop en pang pang pang. Nu wil men die wat progressief gaan afbouwen via de zogenaamde speculatietaks.
Onder druk van de vakbonden liet men toe dat die geen rechtspersoonlijkheid dienden te hebben. Daardoor konden deze laatsten totaal straffeloos allerlei onwettige voordelen opeisen die nu aan de basis liggen van onze economische ondergang. De vakbondsleden van Renault in Vilvoorde kregen het ene afgedwongen geschenk na het andere toegeworpen maar vandaag is Renault verdwenen. Idem met Ford Genk. Idem met Opel Antwerpen. Nooit werden er op de wereld méér wagens gebouwd dan in 2015 maar steeds minder in ons eigen land. Nu wil men stuk voor stuk al die misbruiken en artificiële protecties, zoals de Wet Major, gaan afbouwen. Vroeg of laat zal men inzien dat de vakbonden feitelijk de grootste vijand zijn geworden van de plichtbewuste arbeider of bediende en alleen de vriend zijn gebleven van de grootste luiaards, profiteurs en bedrijfssaboteurs. De jaar na jaar afgedwongen voordelen bij de steeds meer en meer geldverslindende spoorwegen beginnen een bijna crimineel karakter te krijgen. Zo wordt het betaalde belastinggeld van de hardwerkende arbeiders en trouwe bedienden meer en meer verbrast ten voordele van de “vrienden van de vakbond”. Allerlei misbruiken stijgen jaar na jaar en de toestand is onhoudbaar aan het worden als gevolg van allerlei gestemde en totaal idiote wetten.
Jaren geleden stemde men wetten om het gebruik van dieselwagens aan te moedigen. Lagere verkeersbelasting en accijnzen waren de artificiële lokkers. Vandaag stelt men vast dat dit fout was en worden de rollen nu omgedraaid.
Jaren geleden beloofde men zeer hoge subsidies (voor 20 jaar!) voor diegenen die snel snel zonnedaken wilden installeren. Diegenen die vooruitziende waren en wat wilden wachten op de productie van méér performante panelen worden nu bij de neus genomen. Ze krijgen niets meer en moeten betalen voor diegenen die oudere en véél minder efficiënte zonnedaken hebben aangelegd!
Door al die op de maat van bepaalde groepen gestemde wetten voelen meer en meer landgenoten zich bedrogen en bestolen. Het”iedere Belg is gelijk voor de Wet” is een lachertje geworden. Juister is nu “geen enkele Belg is nog gelijk voor de Wet”! De fortuinen die nu naar het hoofd worden geworpen van vreemdelingen die hier nooit tot wat ook hebben bijgedragen is een zoveelste schandalige vaststelling. Daarom menen we dat het tijd geworden is om een adempauze in te lassen en een halt toe te roepen aan de niet aflatende reeks van steeds nieuwe onzinnige wetten. Laat ons alle wetstemmers gedurende zes maanden met verlof sturen en hen vragen om eens goed na te denken en bij hun terugkomst alleen nog vroeger gestemde en onzinnige wetten te vernietigen. Ons land gaat steeds meer en meer kapot en wordt meer en meer onbestuurbaar door al die wetten. Al de gestemde wetten uit het verleden die het “alle Belgen zijn gelijk voor de Wet” met de voeten traden moeten worden afgeschaft!
Men zegge het voort,
Freddy Van Gaever
Romeo en Juliet, Op. 64, is een ballet van Sergei Prokofiev gebaseerd op William Shakespeare’s Romeo en Julia. Op basis van een synopsis gemaakt door Adrian Piotrovsky en Sergey Radlov, werd het ballet gecomponeerd door Prokofiev in september 1935. Na Radlov’s bittere aftreden bij het Kirov Theater in juni 1934 werd een nieuwe overeenkomst gesloten met het Bolshoi Theater in Moskou, met dien verstande dat Piotrovsky hier ook bij zou betrokken blijven. Het ballet had oorspronkelijk een happy end (dit in tegenstelling tot Shakespeare) en dit veroorzaakte controverse onder de Sovjet – culturele ambtenaren; de productie van het ballet werd vervolgens voor onbepaalde tijd uitgesteld. Het uitstellen van de productie in de Sovjet-Unie tot 1940 kan ook te wijten zijn aan de toegenomen angst en voorzichtigheid in de muzikale en theatrale gemeenschap in de nasleep van de twee beruchte Pravda editorials die kritiek leverden op Shostakovich en andere “gedegenereerde modernisten” waaronder Piotrovsky.
De dirigent Yuri Fayer ontmoette Prokofiev vaak tijdens het schrijven van de muziek, en hij drong er sterk op aan bij de componist om terug te keren naar het traditionele einde. Fayer dirigeerde de eerste uitvoering van het ballet in het Bolshoi Theater.
Pour des chrétiens d’Iran, c’est la côte belge plutôt que la jungle de Calais…
Assad én IS hoeven zich geen zorgen te maken
