Maandelijks archief: januari 2016

De beerput van de NMBS

Geplaatst op door

De beste bondgenoot van de Zweedse coalitie is de vakbond. Door hun onverdroten stakingsijver om hun doorgeschoten rechten te betonneren, wekken ze de aversie op van de gegijzelde bevolking, die empathie gaat vertonen voor de machthebbers als ze hen eindelijk durven te dwarsbomen. De syndicaten lijden aan het stockholmsyndroom. Ze zitten opgesloten in hun bunker van zelfbeklag en gespeelde verongelijktheid, negerend dat de klassenstrijd al lang gestreden is, terwijl hun bobo’s zelf tot de meubels van het establishment behoren. Ze misbruiken hun macht om hun eigen bevoorrechte positie te consolideren en zijn gedegradeerd tot bastions van zelfgenoegzaamheid.

Het is nochtans een voorrecht om te werken bij de NMBS. De gemiddelde spoorman heeft een vast statuut en krijgt jaarlijks een rugzak met 53 vakantiedagen. Op 365 dagen wordt er hooguit 185 dagen effectief acht uren gewerkt. Terwijl de gewone werkmens tot zijn vijfenzestigste de hort op moet, waakt het corporatistische OVS-SIC bondje van treinbestuurders er angstvallig over dat haar leden al op hun vijfenvijftigste de conducteurspet aan de pensioenwilgen mogen hangen.

Syndicaten sturen de locomotief en zijn onderling in een strijd gewikkeld om de macht. Zieltjeswinst wordt afgekocht met exorbitante eisen en het verdedigen van doorgeschoten verworvenheden.

Alle bevorderingen lopen langs het syndicale lidmaatschap, rood of geen brood of met groen moet je het doen. Een chantagemiddel waardoor 90% van de spoorlui zich noodgedwongen laat syndiceren om hogerop te kunnen komen. Lidmaatschap is gratis en lucratief want vakbondspremies worden integraal door de NMBS terugbetaald als afkoopgeld voor de sociale vrede met dotaties tussen de 5.5 en 8 miljoen per jaar aan ACOD, ACV Transcom, VSOA en OVS.

Machtsmisbruik en normvervaging tieren welig. Vakbonden zorgen voor pensioenpromotie. Een systeem waarbij iemand voor zijn opruststelling nog vlug in een hogere looncategorie gesalarieerd wordt, om zijn pensioen kunstmatig op te laten trekken. Een derde van de inapten, de langdurige arbeidsongeschikten, schrijft ex-spoorbaas Marc Descheemaecker in zijn boek ‘Dwarsligger’ woont in Henegouwen. Mits controle op het misbruik zou dit een besparing opleveren van 30 miljoen euro. Maar naast de grote bonden gijzelen ook microgroepjes als de ASTB-SACT, met aan het hoofd een linkse militante cafébaas, liever de reiziger om dergelijk misbruik te laten voortwoekeren. Het communautaire spook is nooit ver weg. Een tachtigtal vrijgestelden zijn corporatistisch benoemd, want vrije verkiezingen bestaan er niet, vazalliteit wordt beloond met directiefuncties en verhindert vooruitgang.

Lees hier het opiniestuk van Jean-Marie Dedecker.

Het beschamende kleine geheim van de EU bij het labelen van Israëlische producten

Geplaatst op door

jodenlabelDe EU beweert dat de “Verklarende Mededeling” niets te maken heeft met een boycot van Israël. En de VS heeft zich officieel bij die beoordeling aangesloten.

Neem het geval van Inon Rosenblum, dat onlangs was te zien in de Times of Israel. Aan Rosenblum werd door zijn Palestijnse buren in de Jordaanvallei verteld, dat niets in deze intens zoute bodem zou kunnen groeien.

Onverschrokken bracht hij decennia lang verbeteringen aan in de bodem, en produceert nu “dadels, druiven en tien soorten verse kruiden, allemaal voor de export.”

Afgezien van hijzelf en zijn zoon is iedereen die daar werkt Palestijn. Hij gaf ook zijn Palestijnse buren de dadelpalm zaailingen, zodat ze hun eigen productie konden beginnen.

Resultaat: de circa 7.000 Israëli’s en 10.000 Palestijnen die in de Jordaanvallei wonen, zijn nu goed voor 40% van de medjool dadels over de hele wereld.”

Vervolgens bekijken we de productie van whisky in Schotland. Volgens de ‘Distilleerders Eigenaren Gids’ zijn de Schotse distilleerderijen vandaag overwegend in handen van niet-Schotten.

De grootste eigenaar is Diageo, met het hoofdkantoor in Londen, maar ook andere eigenaren inclusief grote bedrijven met hun zetel in India, Thailand en Japan, om niet te noemen Trinidad en andere landen.

Typisch is dat de meeste werknemers in de distilleerderijen Schotten zijn, maar het topmanagement kan blijkbaar afkomstig zijn van buiten Schotland.

Er is een lange lijst van separatistische bewegingen in de EU, sommige die onafhankelijkheid eisen, andere eisen meer autonomie. Het is gemakkelijk om zich voor te stellen dat een aantal Joden in Israël die sympathieën hebben voor zulke bewegingen, “duidelijkheid zouden kunnen eisen” over de producten van deze respectievelijke Europese staten. Zeker kan men zich voorstellen dat Israëlische Joden, die graag Schotse whisky kopen dit alleen willen van de weinige bedrijven die nog in Schotse handen zijn. Hoe kan men het recht aan Israëli’s ontzeggen om dit te weten? Israël heeft het recht om te vragen dat de Europeanen hun producten dienovereenkomstig labelen…

Lees heel het opiniestuk van Malcolm Lowe bij het Gatestone Institute

Boemerangeffect

Etiket met een ster

Men zegge het voort

Geplaatst op door

Aankondiging FreddyWaarom de vakbonden steeds méér aan de basis liggen van steeds méér bedrog in de zakenwereld !

Men zegt dat een ezel zich niet tweemaal aan dezelfde steen zal stoten. Welke benaming moeten we dan zoeken voor het grootste gedeelte van de kiezers of van de werknemers in het algemeen die zich jaar na jaar en steeds door dezelfde groepen laten in de luren leggen?

In onze samenleving zijn er zo enkele groepen die duidelijk te identificeren zijn en waarvan een groot gedeelte van de leiders van die groepen uit beroepsbelovers bestaat.
Huichelen is deze leiders meestal niet vreemd en van de gemaakte beloften komt nooit iets in huis. Niemand heeft ooit kunnen bewijzen dat de belofte op eeuwig geluk na de dood die zowat het stokpaardje is van de meeste godsdienstleiders in de wereld ernstig mag genomen worden. Dit neemt niet weg dat er waarschijnlijk in 2015, en  meer dan ooit, personen zijn geweest die de meest waanzinnige daden hebben gepleegd om dat eeuwige en onbewijsbaar geluk trachten te bereiken. Reeksen lieten zich, totaal onbegrijpelijk, in de lucht vliegen om dat geluk te bereiken en deinsden er zelfs niet voor terug duizenden onschuldige slachtoffers mee de dood in te jagen. Andersdenkenden werden bij trosjes van daken geworpen, levend in brand gestoken of werden letterlijk een kopje kleiner gemaakt. Hopelijk zal deze totale waanzin in de toekomst gaan stoppen of toch drastisch verminderen maar we vrezen het ergste.

Maar het hiernamaals is een abstract begrip en niet het onderwerp van deze bijdrage. Wij willen het vandaag hebben over een ander soort belovers namelijk diegenen die men wel aan hun resultaten kan toetsen. Tot deze belovers behoren duidelijk de vakbondsleiders en de beroepspolitiekers. De eerste groep belooft hogere lonen, betere werkomstandigheden, kortom een gelukkigere en meer zekere  toekomst voor hun leden. De tweede groep heeft als stokpaardje eveneens méér inkomsten en anderzijds lagere belastingen te beloven. De enige zekerheid die men steeds heeft is dat men  kan vaststellen dat beide groepen steeds meer, en meestal straffeloos, zeer handig voor zichzelf zorgen. Wat velen nog niet beseffen is dat beide groepen onder één hoedje spelen en steeds trachten hun voordelige situatie zo lang mogelijk te bestendigen alhoewel er van hun gemaakte beloften weinig of niets wordt gerealiseerd. In afwachting van een latere bijdrage over de beroepspolitiekers beperken we ons vandaag tot de vakbonden.

Lees verder →

Nigel Farage ontsnapt aan de dood

Geplaatst op door

Leader of the UK Independence Party or UKIP, Nigel Farage… nadat nog onbekende daders zijn auto saboteerden

Gewoon een gevalletje autopech? Nee, bepaald niet. Na inspectie van de auto bleek dat de wieldoppen van Farage’s auto doelbewust waren losgeschroefd. De Franse politie zegt gevallen te hebben meegemaakt waarin één wieldop los kwam van het voertuig, maar dat dit tegelijkertijd met alle vier de wielen gebeurt is natuurlijk hoogst onwaarschijnlijk. Met andere woorden: iemand heeft dus doelbewust geprobeerd om het leven van UKIP-leider Farage in gevaar te brengen.  Lees meer…

Dit was niet de eerste keer dat Nigel Farage op ‘t nippertje aan de dood ontsnapte:

UKIP candidate for Buckingham Nigel Farage narrowly escapes death as his plane crashed to the ground at Hinton Airfield, Northamptonshire.

DailyMail

Dank aan Wes H. voor de tip.

 

Berlijn: Politie en Justitie geven het op.

Geplaatst op door

Stedenfenomeen: bendevorming, clans, maffiagroepen die zich aan de donkere kant van de maatschappij bewegen.  Drugs en prostitutie.  Onderlinge oorlogen.  Berlijn is niet alleen de hoofdstad van Duitsland, maar ook de hoofdstad van de maffiaclans.  Arabische ‘families’ die zich maffia-allures aangemeten  hebben.  Politie en justitie geven het op.  En geven het toe dat ze machteloos zijn tegenover de wetteloosheid die er heerst.

Angst.  Getuigen worden afgemaakt.  Elk vierde misdrijf wordt toegeschreven aan Arabische families.  Sinds de ’80ger jaren zijn ze naar Berlijn ‘gevlucht’, weg uit Libanon, weg van de burgeroorlog.  Niet geïntegreerd, uitgesloten, in zichzelf gekeerd.  Ze zijn in Berlijn en in Duitsland machtiger dan in Libanon.  Ze bekijken onze maatschappij als een ‘Beutegesellschaft’, een maatschappij om buit te veroveren,  om van te ‘profiteren’.  Ze hebben vele mogelijkheden ontdekt hoe men snel, zonder opleiding, tot rijkdom komt, hoe men het sociaal en juridisch systeem, leefloon en andere friandises,  voor zich kan gebruiken.  Getuigen worden tot zwijgen gebracht door geld of door geweld.  De clan is alles, de rest telt niet mee.  Een parallelle wereld midden in Berlijn.   Ralph Ghadban, ‘immigratieonderzoeker’, verdedigt zijn landgenoten en legt de schuld bij de Duitse samenleving want ze hebben de Libanesen buitengesloten…

https://youtu.be/c9JjYpmZafU

https://youtu.be/PMxZ7lijDao

https://youtu.be/eOSfpmXAqp4

https://youtu.be/7OjZ1va7Mro

De bovenste video is actueel, de onderste van 2009.  Voor zover er enige verandering te bespeuren valt, dan zeker niet ten goede.

Maffia clans in Berlijn