Maandelijks archief: januari 2016

” Wij willen zelf beslissen in Polen.”

Geplaatst op door

Als we de Europese Commissie mogen geloven, gaat er iets grondig mis in Polen. Er komt een onderzoek of de rechtsstaat niet in gevaar is. Verhofstadt schuwt vanzelfsprekend de grote woorden niet, evenmin als de EU-bonzen: dictatuur en nationaalsocialisme. Steen des aanstoots is de Poolse partij Recht en Rechtvaardigheid, beter bekend onder de Poolse afkorting PiS, een rechtse conservatieve partij, zeker in ethische kwesties.

Lees het vraaggesprek met Zlotowski, opgetekend door Pieter Bauwens in Doorbraak

U ziet en hoort hier de man die de wereld ons benijdt, Verhofstadt, die de Poolse premier op de EU-rooster legt:

https://youtu.be/455ePiDO5NA

 

Rijbewijs? Verloren! Rij maar door!

Geplaatst op door

Midden september 2015 hielde politie een auto tegen in Karlskrona (Zweden).  Rijbewijs tonen kon niet want de chauffeur verklaarde een buitenlands rijbewijs te hebben, maar spijtig genoeg had hij dat document verloren.

Hij mocht het op de rechtbank komen uitleggen.  De rechter liet hem gaan omdat de openbare aanklager niet kon bewijzen dat de man geen rijbewijs had.

Intussen liggen er een aantal dergelijke klachten te wachten op een uitspraak.  Het is moeilijk te bewijzen dat de chauffeur liegt.  Zo lang de chauffeur geen Zweedse nationaliteit heeft, moet hij geen Zweeds rijbewijs voorleggen.  En dan nog heeft hij vanaf de heuglijke dag dat hij zich Zweed mag noemen een jaar de tijd om zich overeenkomstig de Zweedse wetgeving in orde te stellen.

Dit betekent dat een asielzoeker gedurende zijn procedure – die gewoonlijk ongeveer anderhalf jaar duurt – plus daar bovenop het b.g. jaar carenstijd zonder Zweeds rijbewijs – een immigrant gedurende twee en een half jaar zonder rijbewijs mag rijden.

De procureur kan ook altijd proberen te bewijzen dat de chauffeur in kwestie liegt, dat hij in werkelijkheid over geen rijbewijs beschikt.

Omgekeerde bewijslast.  Binnenkort moeten wij bewijzen dat we geschikt zijn asielzoekers in ons land onderdak te geven.

FT

Speisa

“Westerse vrouwen vinden het niet erg verkracht te worden.”

Geplaatst op door

Tijdens een gesprek met de Saoedische TV-zender Rotana Khalijiyya op 11 januari 2015 meende de Saoedische ‘historicus’ Saleh Al-Saadoon, dat ‘westerse vrouwen het niet erg  vinden om verkracht te worden’.

Al-Saadoon legt eerst uit waarom Saoedische vrouwen geen auto mogen rijden: als een vrouw pech krijgt kan ze aan de kant van de weg worden verkracht.
De interviewer zegt: ‘Nou, vrouwen rijden in Amerika, in Europa en in de Arabische wereld.’

De reactie van Al-Saadoon:’Hen kan het niet schelen als ze worden verkracht langs de kant van de weg, maar ons wel’.
Interviewer: ‘Wacht eens even, wie zegt u dat het hen niet kan niet schelen om langs de kant van de weg verkracht te worden?’
Al-Saadoon: ‘Het stelt voor hen niet veel voor, behalve wat morele schade. Bij ons echter is het een probleem, zowel sociaal als religieus.’
Interviewer: ‘Wat is een verkrachting anders dan een dreun voor het moreel van de vrouw? Dat gaat dieper dan de maatschappelijke schade’.
Al-Saadoon: ‘Bij ons heeft het een effect op de familie’.
Interviewer: ‘Zijn de samenleving en de familie dan belangrijker dan het moreel van de vrouw?’
Al-Saadoon: ‘Misschien is dat een deel van het probleem, maar het is niet het grootste probleem. Er is ook het religieuze aspect’

https://youtu.be/KQEeXmcWOxI

Geleend bij Likud.nl

8 verkrachtingen per dag, quasi geen veroordelingen

Geplaatst op door

De politie registreert gemiddeld acht verkrachtingen en tien gevallen van seksueel geweld per dag. Zorgwekkende cijfers en helaas maar het topje van de ijsberg. Een heleboel slachtoffers durft helemaal geen melding maken van wat hen overkomen is. Volgens de Veiligheidsmonitor van de federale politie blijft het in ongeveer 90 procent van alle seksuele misdrijven stil.

Niet alleen dikken de slachtoffers elke dag aan, het aantal veroordelingen blijft ondermaats.

Lees meer…

De Strangers waren er toen ook al: 1958

Geplaatst op door

2015: Verjonging …

In 1958 zijn De Strangers de muzikale gasten van orkestleider Willy Rockin (Leo Martin maakte er deel van uit als saxofonist), die ook Gaston en Leo in zijn shows laat optreden. Op televisie zingen De Strangers ‘Suikerklontje‘, een vertaling van ‘Sugartime‘ waarmee de McGuire Sisters datzelfde jaar een hitje hebben. Opvallend: het viertal zingt niet in het Antwerps. En nog: Bob Van Staeyen is er niet bij, hij zal pas zes jaar later Gust Torfs (uiterst rechts) vervangen. (Show Band Show, 13 juli 1958)