Heidenau was topnieuws. Als het erom gaat “extreem-rechts” een kleedje te passen zijn alle media er als de kippen bij om uitgebreid verslag te doen.
Gisteren kwam de socialistische voorman, Gabriel, op bezoek. Vandaag maakt Merkel haar opwachting. Om duidelijk te maken dat de bunte Bundesrepublik iedereen die tégen de massale invasie is vervolging riskeert. Duitsland moet in aller eeuwigheid het boetekleed voor nazisme en racisme dragen.
Heidenau is geen alleenstaand geval. Heidenau is overal. En zal zich verspreiden. Volg bruggetje naar Handelsblatt met gedetailleerde kaart. Lees ingekort opiniestuk van uitgever onderaan dit artikel.
Nauen (Brandenburg)
Onze redactie gaat nu niet de obligatoire dooddoener “wij zijn geen racist, maar…” uitkramen. En we gaan brandstichtingen her en der niet veroordelen of goedpraten. Wie zegt ons dat het geen “false flag” – acties zijn? Om iedereen die de immigratie durft te bekritiseren de mond te snoeren. Opdat er een gelegitimeerde onderdrukking van de protesterende Duitsers kan in gang gezet worden. Opvallend dat er geen slachtoffers te betreuren vallen.
Weissach (Baden-Württemberg)
Wij zijn wie we zijn, Vlaams-nationalisten, rechts, behoudsgezind… we willen ons land, Europa, onze cultuur, behoeden voor onze kinderen en kleinkinderen. Een vreemde invasie staat niet op ons verlanglijstje.
Vanmorgen op de radio een Soedanees, verontwaardigde asieleiser, met vrouw en kind. Alles loopt niet zoals hij het zich gewenst had. Nou en? Bij ons ook niet.
Met de verrijking halen we de verarming in huis, de terreur, het geweld, hun oorlog op verplaatsing, de vernedering van onze eigen mensen. En de vernietiging van elke kiem van hoop op Vlaamse onafhankelijkheid. Asielzoekers kennen geen Vlaanderen, geen Vlaamse strijd, geen BXL-Wallo inktvlek, geen transfers. Het kan hen geen barst schelen. Zolang het land b hen met open armen ontvangt, wat maken “onze plaatselijke stammentwisten” uit? Gaan ze daardoor minder steun krijgen of uitgewezen worden?
Dat we met de bezetters de terreur in huis halen kan zelfs de grootste aanbidder van de multicul niet ontkennen. Ook de EU niet. De verstrengde wapenwetten zijn slechts voor ons van toepassing. Veroordeelde criminelen van buitenlandse oorsprong kunnen niet gerepatrieerd worden als hun leven in het herkomstland in gevaar is. Dat onze levens, onze welvaart en onze cultuur door de EU naar de bliksem geholpen worden is bijzaak. Aan open-grenzen-Schengen wordt niet geraakt. Goed voor de economie, schijnt het. Open grenzen, open geweld, open profitariaat.
Dweilen met de kraan open. Francken en Jambon zullen nog meer voor de camera’s mogen komen dan hen lief is. En hopelijk bij de volgende verkiezingen afgerekend worden op woord en daad.
“Vandaag moet vastbeslotenheid getoond worden na het festival van hulpeloosheid. De vluchtelingenrepubliek Duitsland = machteloosheid.
1. De weerbare rechtstaat bestaat slechts in de interviews met de justitieminister, echter niet rond de opvangplaatsen. De politie keek min of meer toe hoe een Bengaals vuur zich verspreidde; slechts één persoon werd tot nu toe aangehouden. Politici klagen de onhoudbare toestanden aan die ze zelf veroorzaakt hebben. In Sachsen krijgt men het gevoel dat er een welkomcultuur voor neonazi’s ontstaan is.
2. De werkelijkheid is niet politiek correct. Vele zgn. “vluchtelingen” zijn in werkelijkheid illegale immigranten. Het slachtoffer van mensensmokkelaars maar niet van politieke onderdrukking. Ze werden verleid maar niet vervolgd. Wie iedereen – zonder rekening te houden met afkomst en motief – hier kost en woonst ter beschikking stelt, start een bonusprogramma voor mensensmokkelaars. Gevoel en verstand zijn met elkaar in conflict geraakt. We voelen ons grote humanisten, maar in werkelijkheid zijn we de nuttige idioten van de smokkelaars. De Balkan bloedt intussen leeg.
3. In Brussel (EU) beleven we de georganiseerde onverantwoordelijkheid. De regeringsopperhoofden zijn niet met de oplossing van het probleem bezig, maar wel met de verdeling. Een gemeenschappelijke EU-politiek is een belofte, geen realiteit, zelfs geen poging ertoe. Italië laat door, Frankrijk kruist de armen, Groot-Brittanië schut zich af. En Duitsland? Is de grootste verzamelaar van spreekwoordelijke Zwarte Pieten.”
Gabor Steingart, uitgever
FT