Laatst las ik een artikel van christelijke kopten die Libanon ontvlucht waren, ze waren uitgescholden, bespuwd, bedreigd door importislamieten die doodleuk de huizen van gevluchte christenen ingepalmd hadden, tot ze zelf het land ontvlucht zijn. Een tactiek die in de concentratiewijken overal in europa toegepast wordt, voorlopig nog summier en achterbaks, maar als hun percentage de twintig zal bedragen zal het spuwen en bedreigen in verhoogd tempo plaatsgrijpen.
De vraag die gesteld werd door de gevluchte christenen was waarom zij zo gehaat werden.
Het antwoord daarop is simpel als men de moeite doet de waarschuwingen van de vele islamkenners te lezen en ze te vergelijken met wat zich in heel Europa afspeelt.
De meeste mensen zijn het zat dat ons maatschappelijk leven en elk debat moet doorweven zijn met problemen of eisen van die politieke organisatie overgoten met een godsdienstsausje.
Voor integratie is het te laat, wie assimilatie zegt maakt zich oeverloos belachelijk door zijn onwetendheid over de islamdoctrine, wie positieve discriminatie toepast is een volksverrader.
We moeten ophouden dat volk te benaderen en aanzien als westers en een part van ons leven en denken. Hun sharia-indoctrinatie laat dit niet toe.
Hun parasitisme is een vorm van oorlog waar geen geschiedenis aan vooraf gegaan is en alzo niet herkend wordt als agressie door de slappe politici.
Misschien ontdekken politici eigenschappen waarin ze zich herkennen om dat volk in de besturen toe te laten, sluw, achterbaks, slinks, onbetrouwbaar, machtsgeil, macho, onbenullig, dictatoriaal en belust op gemakkelijk gewonnen geld.
Wij zijn een fier en beschaafd volk, wij gaan geen oude en kreupele volkshelden fusilleren, maar wel de volgevreten volksverraders.
Het volk smeekt naar leiders.
Luister maar naar Brigitte Gabriel over haar thuisland Libanon, hoe de infiltratie begonnen is, hoe moslims met open armen ontvangen werden, in scholen, universiteiten, de beste van de regio mochten studeren, TOT ZE IN DE MEERDERHEID WAREN, dan begonnen stilletjes aan de eisen voor meer politieke en andere rechten, met oorlog als gevolg.
Nog enkele jaren te gaan en we zijn het volgende Libanon.
Aan u het woord Brigitte Gabriel

https://www.youtube.com/watch?v=j8o8OWpfa6E&feature=em-subs_digest-vrecs