Verboden woorden

dhimmie soepjurkKerstfeest werd Lichtfeest.  Paasmenu wordt Lentemenu.

Laten wij dat allemaal zomaar gebeuren?

School past menunaam aan wegens te christelijk
Het basisschooltje de Gouden Kraal in het Nederlandse Huizen zorgt voor ophef. De reden? De naamswijziging van hun jaarlijkse paasontbijt.Het paasontbijt zal voortaan als ‘lente-ontbijt’ op de kalender staan, zodat leerlingen die van huis niet christelijk zijn opgevoed ook mee te laten doen. Volgens een anonieme schrijver die zijn verhaal heeft gedaan bij GeenStijl is de echte reden het niet beledigen van moslimouders.
‘Op deze basisschool treft u iedere middag de lokale IS-strijders uit Huizen op het schoolplein aan, inclusief enkelbandje, om hun IS-welpjes van school te halen.’, aldus de schrijver. De school zelf is niet bereikbaar voor commentaar. Vrijdag staat dit evenement op de kalender, dan begint de paasvakantie…of moeten we binnenkort zeggen lentevakantie? (GBL)

Geleend bij Clint.

Nvdr:  Wat nu met paaszaterdag, paasmaandag, ‘op z’n paasbest’, paasklok, paasbloem, paaspsalm, paaslam…?

 

Duitsland onder curatele

Duitsland werd door de EU-Commissie onder curatele gesteld. 

Het land bedreigt het evenwicht van de EU.

Duitsland is een baken van economische stabiliteit.  Wat een geruststelling is voor de Duitsers is voor de andere lidstaten een bezorgdheid.  De Britse “Business Insider” kwam tot de conclusie dat juist omdat Duitsland het zo goed doet, het land daarom een bedreiging is voor de rest van Europa: “Het grootste risico voor het Europese economisch herstel is de regering van Angela Merkel.”

Terwijl de EU zich bezig houdt met crisishaarden te blussen in Griekenland en Oekraïne, groeit en bloeit de Duitse economie.  Er wordt geconsumeerd dankzij de lage inflatie en merkbare loonsverhogingen.  De consumptiedrang in Duitsland is sinds 2001 niet meer zo hoog geweest.

De “Business Insider”  besluit daaruit dat Duitsland onder de Merkel-regering regelrecht een bedreiging voor het herstel van Europa geworden is.  En al reden geeft het blad aan dat de economieën van de lidstaten zich steeds verder van elkaar verwijderen.
In het verleden was de rente op staatsleningen een parameter , maar sinds de ECB geld bijdrukt om staatsleningen voor een bedrag van 60 miljard euro per maand op te kopen, drukt dit de intrestvoeten en is deze momenteel van generlei waarde.

Het verschil tussen de economische prestaties van de EU-lidstaten kan men daarom beter uit de werklozencijfers opmaken dan aan de hand van de intrestvoeten der staatsleningen, zo argumenteert de “Business Insider”.  Hoge werkloosheid betekent dat een economie de mogelijkheid heeft snel te groeien “zonder dat de inflatie een onrustwekkend niveau bereikt”.   Terwijl deze redenering op Spanje of Griekenland van toepassing is, geldt voor Duitsland en Oostenrijk het tegenovergestelde: lage werkloosheid betekent dat het potentieel binnenkort uitgeput is en een hogere groei de prijzen zal doen stijgen.  En dat is volgens het blad een probleem voor de EU.

De rentepolitiek van de ECB is een ander probleem, volgens het blad.  Eigenlijk zouden landen met dergelijke totaal verschillende economische prestaties verschillende rentevoeten moeten hanteren.  In de plaats daarvan schrijft de ECB een eenheidsrentevoet voor.  Bijgevolg “is de rentepolitiek te streng voor de zwakkeren en te ruim voor de sterkere economieën.” Duitsland zou volgens het blad de inflatie moeten toelaten om het EU-evenwicht te herstellen.

Een onwaarschijnlijk scenario, schrijft het blad, gezien ‘de historische Duitse angst voor de inflatie’.  Onwaarschijnlijk ook omdat Duitsland voor het derde jaar op rij positieve cijfers op de balans laat optekenen en de hiervoor verantwoordelijke conservatieve politiek mag verder regeren.  Bovendien was er het exportoverschot in 2014 met een record van 216.9 miljard euro, m.a.w. ca. 7.4% van het BNP.  De EU vindt alles boven de 6% gevaarlijk voor de stabiliteit.    Daar Duitsland sinds jaren een overschot boven deze grens bereikte, heeft de EU-commissie de Duitse regering op de vingers getikt.  En het Amerikaanse ministerie van financiën vindt zelfs dat de wereldwijde financiële stabiliteit door Duitsland in gevaar komt, daar landen met overschotten tegenover deze staan, die hun importen met leningen moeten financieren.

De Amerikanen gaan zelfs met hun onheilsprofetie een stapje verder.  Zo zou Duitsland niet meer veraf staan van een nieuwe immobiliëncrash als de spaarders hun geld liever investeren in onroerend goed; een vergelijking met het einde van de jaren 1990, die de wereld in een financiële crisis stortte.
Het blad geeft vervolgens toe dat het “onwaarschijnlijk is dat wij in Europa hetzelfde scenario gaan ondervinden”, maar toch is waakzaamheid geboden.  En hoe meer geld de ECB in staatsleningen pompt, hoe groter het gevaar.
Kortom: zonder een concrete strategie om deze ontwikkeling te ontkrachten blijft de Merkel-regering in Duitsland de grootste bedreiging van de Europese economie.

Nvdr: Tot zover het vakblad “Business Insider”, dat met b.g. artikel duiding geeft bij de slechte punten die de EU-Commissie aan de Bundesrepublik Deutschland gaf (zie tabel bovenaan).

Het is vandaag 2 april.  Wij herhalen: 1 april is voorbij.

FT

Coburger nieuws

omgekeerde kroonCoburger nieuws, maar niet dat wat jullie van ons gewend zijn.  Het gaat om de stad Coburg.  Ooit de residentiestad van de hertogen van Sachsen-Coburg.   Mogen wij de opperbelg erop attent maken dat hij dringend officieel afstand moet nemen van zijn thuisland, zijn pedigree, zijn verwerpelijke afkomst?

Al eens iemand stilgestaan bij het wapenschild van Coburg?  Wat zegt het Spionnencentrum, Kifkif en de Libanees ervan?  Zou de nullenzender hiervan op de hoogte zijn?  Een reden voor VTM om Royalty af te schaffen?

Wappen der Stadt Coburg

De geschiedenis van de ‘moor’ van Coburg leest als een SF avant la lettre.  De eerste zwarte heilige, nota bene, vanzelfsprekend een martelaar.   De heilige Mauritius.  Moritz. Mohr.  Moor.  Schutspatroon tegen lawines.  Een zwarte die bescherming biedt tegen de (witte) sneeuw.  Kent er iemand een mop?

Ook Sümeyye Erdoğan deelt aprilvissen uit

Sümeyye Erdoğan, dochter van, vice-voorzitster van de Vrouwen en Democratie Vereniging (KADEM) kwam in Brussel een toespraak geven over de ‘perceptie van moslima’s in de wereld en de strijd voor gelijke rechten’.   Hoofdthema was de verdeling van de erfenis volgens de islam.

AA PhotoZij vindt het heel normaal dat dochters minder erven dan zonen.  Mannen dragen  een grotere verantwoordelijkheid, moeten brood op de plank voorzien en vrouwen niet.  Zodus is het niet meer dan normaal dat mannen een groter aandeel van de erfenis krijgen, het is eerlijk en fair.

En “bv. als beide echtgenoten uit werken gaan, dan geeft de man een deel van zijn loon aan zijn vrouw, maar de vrouw mag zelf beslissen wat ze met haar geld doet.”, voegde ze eraan toe.  De geschiedenis van westerse landen bewijst dat “de onderdrukking van vrouwen daar erger  was.” 

“Er bestaat geen enkele reden voor waarom we zouden verschillen.  De geschiedenis van de wereld leert ons dat het vooral westerse landen waren die vrouwen onderdrukten.  Dat zie je niet in islamitische landen.”

“Verlies je zelfvertrouwen niet als je vaststelt wat er in sommige islamitische toegepast wordt en de vrouwen in een slachtofferrol duwen.
Juffrouw Erdoğan ondersteunt de idee van “geslachts gerechtigheid” met nadruk op “evenwicht en eerlijkheid”.  Dit, in contrast met “geslachts gelijkheid”, dat door de westerse cultuur uitgevonden werd en een “mondiaal prototype van vrouwen en mannen voor ogen heeft.”   Ze gaf kritiek op het feminisme die de islam de schuld geeft als vrouwen thuis gehouden worden; de islam verplicht de vrouwen niet toestemming te vragen om te mogen gaan werken.
“De enige sociale rol die duidelijk door de godsdienst vastgesteld wordt is de verantwoordelijkheid van de man om brood op de plank te brengen voor zijn vrouw en kinderen.  Er bestaat geen regel in de islamitische wetgeving betreffende werkende vrouwen.  Vrouwen zijn vrij en hebben het recht te kiezen.  Zij hebben geen toestemming nodig van hun vaders of echtgenoten.”

Hürriyet Daily News

Mededeling van de regering

In het raam der besparingen wordt de Monarchie afgeschaft.  De Coburgers worden verzocht zich aan te bieden in het dichtstbijzijnde VDAB-kantoor, voorzien van behaalde diploma’s, hun c.v., aanbevelingen en ervaringsbewijzen van voormalige werkgevers,  2 recente pasfoto’s zonder kroon of glimlach, bewijs van goed gedrag en zeden, bewijs van gezinssituatie, formulier van belastingaangifte en laatst ontvangen -afrekening.
De VDAB wil erop wijzen dat buitenlandse bankrekeningen, eigendommen en kluizen worden verondersteld eerlijk en getrouw op de belastingaangifte vermeld te staan.   Bij inbreuk kan men de rechten op arbeidslozensteun verliezen en maakt men zich bovendien strafbaar voor belastingontduiking en/of fraude.  De VDAB maakt zich sterk dat voor elke arbeidswillige een geschikte baan om de hoek te vinden is.

Schuld en boete, daders en slachtoffers

Sandra Maischberger und Erhard EpplerSchuld en boete, daders en slachtoffers

Gisteravond naar een ‘ausgewogen‘, een evenwichtig programma gekeken op ARD bij Sandra Maischberger: ‘Das Erbe von 1945’ (De erfenis van 1945).  Evenwichtig omdat het niet zoals in het verleden slechts het ‘mea culpa’ mantra van de Duitse erfzonde vertolkte.  Met gasten die de oorlog én de ‘bevrijding’ beleefd hebben.  Met een gastvrouw die vragen stelde die mochten beantwoord worden, die tijd gaf aan de hoogbejaarde gasten en tijd nam om ernaar te luisteren.  ‘Kompliment‘!

Een poging om af te sluiten.  Om inzicht te geven.  De Duitsers als daders én als slachtoffers.  Binnenkort zullen er immers geen getuigen meer in leven zijn.   Over de daderrol werden ontelbare oorlogsfilms gedraaid.  En nog meer documentaires.  Pas sinds pakweg 10 jaar is er ook plaats voor het Duitse leed – steeds met de randbemerking dat ze het zichzelf toe te schrijven hadden.  Een ja-maar-erkenning.   Duitsers als slachtoffers, kan dat?  Wil men de schuld hiermee afkopen?

Gasten: filmproducent Nico Hofmann, bekend en berucht van zijn WOII-trilogie  „Unsere Mütter, unsere Väter“, journalist Niklas Frank, zoon van SSer Hans Frank, die het als zijn persoonlijke levensmissie beschouwt tot aan de dood de messen te scherpen om zijn vader postuum nog eens af te maken, hoogbejaarde Elfriede Seltenheim, een verkrachtingsslachtoffer,  de eveneens hoogbejaarde Gerhardt Eppler, Wehrmachtsoldaat, Guido Knopp, ‘geschiedenisleraar van de natie’, die meent dat er slechts sprake is van individuele schuld en geen collectieve, en Miriam Gebhardt, historica.

Buiten de agressieve aanval van Niklas Frank verliep het gesprek merkwaardig sereen.  Die concludeerde dat er niets veranderd was, dat de Duitsers geen lessen getrokken hadden uit het verleden en hij staafde dit door attent te maken op de afwijzende houding van de bevolking t.o.v. nog meer financiële ondersteuning aan Griekenland.  De persoonlijke afrekening met zijn vader illustreert hij met een foto van de geëxecuteerde Frank, die hij steeds op zak heeft.

Vooral indrukwekkend waren de twee mensen die WOII en de bevrijding beleefd hebben.   Voortdurend hun gedachten ordenend en in zinnen omzettend, geven ze een getuigenis.  Zoals Eppler op de vraag waarom hij dan soldaat geworden was – vrijwilliger zelfs – “ik was 8 jaar toen Hitler aan de macht kwam.  Nooit iets anders gezien of gehoord.”   En zijn antwoord op de vraag of hij dan wou dat Duitsland de oorlog zou winnen: “Als soldaat is het toch logisch dat je de strijd wilt winnen?”
En Elfriede Seltenheim, die af en toe aarzelend vertelt – ze kon er pas na 50 jaar mee naar buiten te komen –  over de verkrachting die wekenlang duurde.  Verschillende keren per dag.  In het bijzijn van haar ouders.  En dat ze nadien als ‘Vertriebenen’ alles kwijt waren: vooral hun zelfrespect.

Dat het einde van de oorlog niet de bevrijding betekende gold in het bijzonder in het oosten van Duitsland, waar het Rode Leger een spoor der vernieling hield.  Van de 3.1 miljoen Duitsers, die in Sovjet gevangenschap geraakten, kwam 1 miljoen niet terug.   2 miljoen verkrachte vrouwen.

Miriam Gebhardt, historica, die een boek over de verkrachtingen geschreven heeft.  Tot dan ontbrak in haar werk de empathie vanuit het perspectief van de slachtoffers.  Een analyse van de verkrachtingen: ook westerse bevrijders namen eraan deel.  Amerikaanse soldaten verkrachtten zelfs de vrouwen van hun Franse geallieerde strijdmakkers.  Motief?  Wraak bij de Russen, verwrongen vrouwenbeeld bij de Amerikanen.

Veteraan Wehrmachtsoldaat Eppler herinnerde ook aan de vergeten wreedheden van de Wehrmacht in Rusland en aan de 3 miljoen Russische soldaten die in Duitse gevangenschap zouden omgekomen zijn.

Wie de uitzending wil bekijken, moet zich haasten:  wordt eerstdaags van de ARD-webstek verwijderd. Volg bruggetje naar ‘Das Erbe von 1945’.

Vorige bijdragen op Golfbrekers over dit thema:

https://www.golfbrekers.be/komm-frau/
https://www.golfbrekers.be/400-000-bezetterskinderen-in-het-naoorlogse-duitsland/
https://www.golfbrekers.be/het-duitse-volk-moest-uitgeroeid-worden/comment-page-1/

FT

Kafka bij Justitie

Lukraak enkele mededelingen:

Michelle Martin vindt onderdak bij oud-rechter

“Wat kan ik nog meer doen? Wat kan men mij nog verwijten?” Farid Le Fou was naar verluidt een voorbeeld voor de samenleving tijdens de 4 maanden in vrijheid.  Hij vreest te zullen sterven in de gevangenis. Zijn slachtoffers zouden geen schrik meer voor hem hebben.  Klopt.  Een dood slachtoffer voelt niets meer.  Gijzeling, moord, moordpoging. Een filmopname van een gesprek met Farid le Manipulateur: een aai over de wang van zijn moeder.  Walgelijke medewerking van de RTBF en Eén.

Franstaligen zuigen Brusselse rechtbank leeg. De Nederlandstalige rechtbank van eerste aanleg in Brussel wordt naar eigen zeggen ‘leeggezogen’ door de Franstalige rechtbank in Brussel. De volledige Nederlandstalige rechtbank, zowel magistraten als ondersteunend personeel, trekt in De Tijd aan de alarmbel.

FVE