Ongerijmdheden

Toen men meldde dat men de identiteit van de moordenaars kende omdat één van hen zijn I.K. in de vluchtauto verloren had, dacht ik dat de gelijkenis met de ontknoping van een goedkoop Amerikaans politiefeuilleton wel heel groot was.

Een mededader / getuige / paniekerige “jongere” gaf zichzelf aan, hoewel die gast braafkes op school zat tijdens de feiten.  Hij had zijn naam op de sociale media opgemerkt.

Toen de moslimterroristen – men heeft het nu nog slechts over de ‘broers Kouachi’ – zich in de drukkerij verschansten – let wel: het gaat hier om professioneel opgeleide terroristen die in opdracht van Al Qaeda de aanslag uitvoerden – werden ze nog vergeetachtiger.  Ze kamden het drukkerijgebouw niet uit en zagen bijgevolg een ‘gijzelaar‘, die er geen was, over het hoofd die zich kon verstoppen in een kartonnen doos/in een kast/andere keuzemogelijkheid en die de belegeraars in detail op de hoogte kon houden van de toestand in het gebouw.

De andere moslim terrorist, Amedy Coulibaly, is mogelijk nog minder zorgvuldig geweest.  Hij telefoneerde met het telefoontoestel van de supermarkt naar een kennis en legde de hoorn niet goed in.  Op deze manier maakte hij het mogelijk dat de politie ‘live’ kon meeluisteren wat er binnen gebeurde.  Daarop besloot deze kort na 17 uur binnen te vallen omdat Coulibaly zich dan juist begon te ontspannen.  Hij was naar het schijnt aan het bidden.

Twee keer kreeg de politie ‘inside’ informatie via een open telefoonlijn.

Raar.  Te veel toeval om nog toevallig te zijn.  Valt dat niemand op?

Over de andere ongerijmdheden zullen we het hier niet hebben.  Dat werd zelfs in onze regimepers uit de doeken gedaan: nl. dat de staatsveiligheid perfect wist welk vlees ze in de kuip had.  En liet betijen. Felicitaties aan de Franse overheid zijn o.i. een slag in het gezicht van de bevolking.

Wij zijn niet de enigen die verder kijken dan de actua, die we mogen vernemen.  Kijk even mee naar deze video, waarin beelden verschijnen, waarin achteraf geknipt werd vooraleer ze  in het journaal getoond werden.

Uitgegomde personen in de straat.  Een personeelslid van Charlie Hebdo met een kogelvrije vest op het dak, na een zgn. vlucht in veiligheid. Een vluchtauto met andere zijspiegels dan degene die teruggevonden werd.  Een agent, die na de eerste kogel, die zijn vest raakte, met een kalasjnikov in het hoofd geschoten wordt, zonder een druppel bloed op straat.  In de video onderaan ziet u wat er gebeurt met een watermeloen als die met hetzelfde wapen beschoten wordt vanop een afstand van 3 m.

Wij zijn geen experten in deze materie, maar we vrezen dat hier méér achter schuilt dan we ooit te weten zullen komen.

FT

20Min.onLine