Stof tot nadenken voor vakbondsleiders!

Nadat we de laatste dagen, in verband met de recente stakingen, allerlei verklaringen van vakbondsleiders hebben gehoord
betreffende de zogenaamde” indexsprong” kunnen we niet nalaten onze zogenaamde rustperiode te onderbreken en een nieuwe bijdrage te schrijven.
Wat die vakbondsleiders aan hun leden vertellen over de grote nadelen die hen te beurt zullen vallen door die zogenaamde indexsprong is de reinste larie en moet feitelijk als een grove leugen worden beschouwd.

Zelf hebben we nooit al die zogenaamde studies van professoren in verband met de index en de levensduurte begrepen. Allerlei ingewikkelde formules werden reeds gepubliceerd maar volgens onze mening hebben die allemaal weinig zin. Waarover gaat die INDEX feitelijk?

Het gaat erover dat men de evolutie van de prijzen van een reeks producten volgt via een zogenaamde index en wanneer die een bepaald percentage is gestegen de lonen aan die nieuwe stijging gaat aanpassen. Maar volgens ons is dit een zinloze bezigheid. Waarom?

Wanneer men nadenkt komt men tot de vaststelling dat indien er geen lonen zouden bestaan alle producten gratis zouden zijn. We betalen inderdaad geen cent aan de zee
als we er tonnen vis uithalen. Voor al het fruit dat we van de bomen plukken krijgen de bomen geen cent. Moeder aarde ontvangt niets als we er tonnen kolen uithalen of miljoenen liters olie uit oppompen en we hoeven geen enkel bos te betalen als we er fazanten of konijnen gaat neerschieten. Maar de eerste bezitter van al dat gratis spul vraagt er toch een prijs, het zogenaamde loon voor. Feitelijk bestaan alle prijzen van welk product ook uit een optelsom van allerlei lonen.

Zo zal de bakker verklaren dat zijn brood b.v. 2 euro moet kosten en dat daarin 50% lonen zitten en 50% andere kosten waaronder b.v. 25% voor de bloem. Maar de leverancier van de bloem heeft eenzelfde verhaal en ook alle andere leveranciers zodat dat brood reeds uit 75% lonen bestaat na één volgende stap. Maar als men nadenkt en steeds verder gaat komt men tot de vaststelling dat de prijs van dat brood feitelijk alleen uit een optelsom van allerlei lonen bestaat. Er is niets anders en moeder natuur schenkt ons alle materiële middellen GRATIS.

Het aanpassen van de lonen aan een bepaalde stijging van de index heeft hetzelfde resultaat als het willen blussen van een open haard door er een ventilator op te plaatsen.
Zodra men de lonen heeft aangepast wil de bakker en al zijn leveranciers opnieuw hun prijzen verhogen wegens de duurdere lonen enz.enz. zodat een indexaanpassing de basis legt voor een volgende stijging; aanpassing van de lonen en opnieuw prijsverhogingen en dit tot in den treure toe.

Een bekwame regering, hopelijk hebben we er nu een, moet dat kinderachtig gedoe stoppen. Ze durven nog niet beslissen om die idiote aanpassing af te schaffen maar zijn met één indexsprong reeds op de goede weg. Trouwens als de lonen niet stijgen zullen de prijzen niet stijgen en zal de index niet meer stijgen en zijn er geen indexaanpassingen meer nodig tenzij……de vakbonden loonstijgingen eisen en de molen terug op gang brengen zodat ze de arbeiders terug kunnen wijsmaken dat die aan koopkracht gaan verliezen wegens prijsstijgingen die ze zelf hebben uitgelokt!

Wanneer komt de tijd dat de gemeenschap in het algemeen en de arbeiders in het bijzonder uiteindelijk gaan begrijpen dat ze feitelijk gaan betogen voor een kleine bende beroepsprofiteurs die hun riant bestaan slechts kunnen bestendigen door hun leden permanent onwaarheden wijs te maken?

Men zegge het voort,

Freddy Van Gaever