Maandelijks archief: november 2014
Hoe herken je een racist?
Vooruitziende schoolinspectie
In het graafschap Lincolnshire in Engeland zijn de ouders der leerlingen van een kleine basisschool kwaad. De schilderachtige Middle Rasen Primary School kreeg onlangs de schoolinspectie op bezoek maar kon de top beoordeling (‘outstanding‘) niet ontvangen omdat… er te veel blanke kinderen naar school gaan.
In het rapport stond dat de school niet genoeg moeite deed om de leerlingen ‘de culturele diversiteit van de moderne Britse samenleving’ duidelijk te maken en hen te ‘leren omgaan met verschillende achtergronden’.
Dit is het gevolg van de controverse die ontstaan is nadat moslim extremisten probeerden te infiltreren in Birmingham scholen. Daarom moeten de scholen aandacht geven aan Britse waarden zoals democratie, tolerantie, respect, individuele vrijheid en de wetgeving. Wat dan weer reacties uitlokte – vanzelfsprekend – vanuit bepaalde scholen en geloofsgemeenschappen. Waarmee de klepel weer naar de andere kant sloeg.
Een christelijke school in Reading werd ermee bedreigd te moeten sluiten daar er geen imams en andere geestelijke leiders uitgenodigd werden bij schoolsamenkomsten. Een R.K. school in East Anglia kreeg een waarschuwing en een lagere score van de inspectie omdat er niet genoeg gedaan werd om de leerlingen te wijzen op ‘de gevaren van extremisme en radicalisering’, al werd dit rapport later ingetrokken. Waarschijnlijk heeft de schoolinspectie intussen begrepen dat de kans heel klein is dat er kruisvaarders geronseld werden om het Heilig Land te bevrijden van de moslims.
Keren we terug naar het dorpsschooltje Middle Rasen met 104 leerlingen. Onderwijs en gezag werd geprezen; evenals de het beleefde en enthousiaste gedrag van de kinderen. Maar, zo stelde de inspecteur, “de grote meerderheid van de leerlingen is blank Brits. Slechts enkele komen van andere etnische groepen en geen enkele kind spreekt Engels als tweede taal.” 97% van de bevolking is immers blank zonder vreemde achtergrond.
De ouders zijn verbijsterd. Een moeder uitte het zo: “Waarom zou de school tijd besteden aan de kinderen te leren integreren met kinderen die er niet zijn?”
Juist. Nagel op de kop. De autochtone bevolking moet niet integreren. Het is omgekeerd. Als wij het goed begrepen hebben, moeten kinderen volgens de schoolinspectie zo vroeg mogelijk voorbereid worden op de harde realiteit van de multikul.
FT
U bent tevreden maar bang
De jaarlijkse Vlaamse Regionale Indicatoren (VRIND) van de Vlaamse overheid (2004 – 2014): doe er u voordeel mee tevreden, wantrouwige, sociale, onder tijdsdruk gebukte, mopperende, sociaal-democratische, gelukkige, pessimistische, bange Vlaming.
U kan meer vernemen over de vaststellingen bij VRIND.
Dank aan De Vierde Onmacht.
Een beetje comfort moet kunnen, …
…vindt Ben Weyts.
Hoewel De Lijn bespaart, wil Ben Weyts lederen zetels in tram en bus
Hoewel De Lijn de volgende jaren drastisch zal moeten besparen, onderzoekt Vlaams minister van Mobiliteit Ben Weyts (N-VA) de mogelijkheid om lederen tram- en buszetels te installeren. ‘Hoe comfortabeler het openbaar vervoer, hoe meer mensen er gebruik van zullen maken.’
Lang geleden dat hij van het openbaar vervoer gebruik gemaakt heeft? Wat maakt het uit welke bekleding de ‘zetels’ hebben als men moet recht staan? Misschien wil hij ook relaxzetels in de bus-of tramhokjes?
FVE
Waarschuwing!
Sekondenlijm is geen speelgoed!
Gemengd-hoopvolle boodschap
Hoogleraar Europese Politiek in Oxford: ‘EU raakt verzwakt en verdwijnt misschien’‘De EU met haar rigide, centrale regels is op zijn retour. Ze verzwakt en verdwijnt misschien. Het Europa van de toekomst wordt een ‘neo-Middeleeuwse’ lappendeken van landen, regio’s en steden. Die op allerlei niveaus samenwerken en spontaan, ad hoc, hun eigen regels maken’. Aldus Jan Zielonka, hoogleraar Europese Politiek in Oxford in NRC handelsblad. Hij pleit voor een Europa van de netwerken tussen steden, bedrijven en organisaties.
Over de huidige EU is hij niet optimistisch: ‘Niks werkt. Alles stagneert. Iedereen wordt somber. De economie gaat slecht. De crisis heeft de solidariteit verminderd. Noord en Zuid groeien uiteen. Eén land dreigt al met opstappen’. Ook voor de soevereine natiestaat is het volgens hem einde oefening. ‘Nationalisme heeft geen toekomst’.
Zielonka: ‘Het lijkt alsof we maar twee opties hebben: de Europese Unie, of terug naar de natiestaat’. Staten worden door globalisering en digitale innovatie steeds zwakker, betoogt de Pool. Het centrale gezag kalft af.
‘Bedrijven en megasteden worden machtiger dan natiestaten. Door privatiseringen van pensioenen en de gezondheidszorg heeft de staat steeds minder invloed op het welbevinden van de burgers.’
Wie overigens denkt dat de hoogleraar een pessimist is, heeft het mis. ‘De Europese instellingen mogen verzwakken, maar Europese netwerken worden sterker’. Die netwerken beschouwt hij als de kern van het nieuwe Europa; pluriforme, flexibele structuren van steden, bedrijven en andere organisaties nemen straks de plek in van het gecentraliseerde Europa van nu.
De rol van de euro wordt volgens Zielonka bescheidener. ‘Voor sommige landen is de euro beter, anderen moeten uit dat keurslijf. De euro gaat ook over solidariteit, maar de Duitsers durven dat niet te geven omdat ze anderen wantrouwen. Hier kom je niet uit.’ Hij pleit voor een Europees keuzemenu, ook voor de euro.
Voor hij verbonden was aan Oxford, doceerde Zielonka aan de universiteiten van Leiden, Groningen en Florence.
(Bron: PoliTalk en NRC Handelsblad)
Wurlitzerdromen
Wurlitzerdromen
Een vrouwentrio, Pussycat, uit Brunssum, zong in 1975 Mississippi en bleef ermee 13 weken in de Nederlandse Nationale Hitparade.
Een bijna vergeten nummer, maar niet door mij.
Lolita
Exodus
Exodus
Sommigen worden ons regelmatig in herinnering gebracht. Anderen verdwijnen in de binnenzak van de geschiedenis. Twee van dergelijke exodussen die uit het collectieve geheugen verdwenen, die als je ze in het NU plaatst actueel zijn maar met het grote verschil dat ze de mensen onverschillig laten. Oordeel zelf.
Het Capucinenklooster te Brugge werd in het jaar 1797 door de Republique verkocht. Enkele godvruchtige mensen kochten het in om de ondergang te voorkomen en de paters, als de tijden veranderden, daarin terug hun plaats te geven. In 1803 werd hun kerk terug voor het publiek geopend tot de 10de juni 1867 toen besloten werd dat het klooster onder de wereldlijke macht viel en opnieuw verkocht werd. Definitief.
Hier volgt het verhaal van de verhuizing, opgetekend door Guido Ghezelle:
“De derde oktober 1187 was het een smartelijke dag te Jeruzalem, in ‘t heilig land : ‘t was immers het negen en tachtigste jaar sedert Godevaart van Boulgioen, koning gekroond was geweest van de heilige stad Christi, als Saladin, het opperhoofd der Sarasinen, Jeruzalem binnen trok, en dat bedroefde christenen, met Allerheiligste beelden, relikwieën en vanen, de stad verlieten en door de Lazaruspoort, noordwaarts gingen, naar Alexandrië op het punt naar Antichochië, naar alle landen en streken van de wereld.
Deze droeve rouwprocessie, waarvan ik in mijn kinderjaren gelezen had, schoot mij te binnen, wanneer ik op 10 juni 1867 te Brugge, in de heilige stede, een dergelijke tocht zag plaats grijpen.
De zangers zongen de lange adieu en het sloeg vijf toen wij de naakte muren van de Capucinenkerk verlieten.
Geen Paters zaten er meer in de biechtstoelen, waar zoveel zware zoveel zware pakken, langs de droeve baan der wereld opgedaan, vergeven werden.
Geen stem sprak nog vanuit de preekstoel: “verzaak de wereld en dien de Koning van de Hemel”.
Geen ciborie rustte nog in het heilig tabernakel, de tent van Christus was opengebroken en verder ging men ze planten in de wildernis van de wereld om een nieuwe oase te maken voor moede en afgematte reizigers.
Geen kaars bleef er branden, tenzij in de vuist van bruin gewrochte ambachtslieden die mee gingen in deze exodus, door een zee van volk.
Daar werd geweend en geweeklaagd, bijzonder door de armen die dachten aan de genoten troost en weldaden die niet meer te verwachten waren.
Ghezelle beschrijft heel de weg die de processie van de uitgedreven Capucijnen ging en de bedruktheid van het volk om te besluiten: ‘moge deze bladzijde uit de historie van de Capucijntjes te Brugge voor memorie bewaard blijven, dit verzoeke ik, o Heere, per sanctam resurrectionem tuam.’
Anna Bijns
Wie raakt de verdrijving van Christenen uit hun landen nog? Wie raakt nog de ontwijding en verkoop van kerken? En opmerkelijk in de tekst is dat Ghezelle de oude naam van Godfried van Bouillon = Godevaart van Boulgioen gebruikt. Duidelijk een Vlaming vooraleer de Walen ermee op de loop gingen.
