Mag er ook mee gelachen worden?
Wij zien er geen graten in. Al zal u wel om absolutie moeten vragen bij Pater Leman. – Als penitentie een wandeling of een marktbezoek in zijn meest geliefde Antwerpse district.
FVE
Mag er ook mee gelachen worden?
Wij zien er geen graten in. Al zal u wel om absolutie moeten vragen bij Pater Leman. – Als penitentie een wandeling of een marktbezoek in zijn meest geliefde Antwerpse district.
FVE
Meubels zijn te moeilijk om mee te zeulen.
De Lorre begrijpt ‘perfect’ Aantwaarps en Bartje comprend le Cobourgois.
Advocaten, rijkelijk betaald met misdaadgeld, willen door middel van haarklieverij hun klanten vrij pleiten, ondanks bewezen schuld.
‘Gij zijt nog veel erger dan dat gespuis.’ Het ziet er naar uit dat de duurste advocaten van het land zichzelf tegenkomen op het monsterproces Aquino. ‘We hebben gefaald,’ zegt Walter Van Steenbrugge. ‘We moeten dit beter uitleggen.’
Topadvocaten Jef Vermassen, Sven Mary, Walter Van Steenbrugge en vele anderen worden bedolven onder kritiek vanwege de manier waarop ze de familie Aquino uit Maasmechelen verdedigen op het monsterproces over drugstrafieken ter waarde van 83 miljoen euro in Hasselt. Het proces ligt stil, omdat de advocaten een klacht indienden tegen de politie.
Haatmails
Het gaat al lang niet meer over waarheidsvinding, recht of rechtvaardigheid, maar om een sluw spel waarbij een hele batterij buitensporig betaalde advocaten op zoek gaan naar een verkeerd geplaatste komma in een dossier van vele duizenden bladzijden. Die indruk leeft bij de publieke opinie.
Nadat er eerder zware kritiek op de advocaten kwam van criminoloog Brice De Ruyver, worden de advocaten nu ook bedolven onder haatmails.
Een greep uit de haatmails die Het Nieuwsblad kon inkijken:
“Gij zijt nog veel erger dan dat gespuis”
“Ik wens jullie nog veel slapeloze nachten toe”
“Gerechtigheid telt niet. Alleen geld, geld en nog eens geld.”
“Denken jullie niet aan al die kinderen die aan drugs ten onder gaan?”
“Een schande dat topadvocaten zich vorstelijk met misdaadgeld laten betalen”
Advocaten Walter Van Steenbrugge en Sven Mary zeggen dat het hun verdomde plicht is om grove fouten aan te klagen en dat de politie de rechtsstaat moet respecteren. Maar Van Steenbrugge kijkt ook in eigen boezem. ‘We hebben gefaald. We hadden dit beter moeten uitleggen.’
Brice De Ruyver, voormalig veiligheidsexpert bij toenmalig premier Guy Verhofstadt, uitte eerder deze week al verschroeiende kritiek op de topadvocaten. ‘Klachten indienen tegen de politie tijdens een proces vind ik zeer laag. Dit doet me denken aan de manier waarop Silvio Berlusconi in Italië te keer gaat. Dit is een strategie om de rechter te beïnvloeden, meer niet.’
Het is afwachten wat de reactie van de advocaten zal zijn donderdag wanneer de rechtbank opnieuw samen komt.
Herbekijk de TVL Nieuws-reportage over de tactiek van advocaten om de steeds vaker de vrijspraak te verkrijgen door procedurefouten op te sporen (reportage 3 september 2014) (volg bruggetje).
FVE
“Buiten toerisme is in de meeste Europese landen economisch gezien niet veel meer te bieden. Europa is een socialistisch bastion met welvaart opgebouwd in het verleden. De inwoners van de oude wereld kunnen nog een tijdje teren op die welvaart, maar dan is het ook over en uit.”
1960
Stuur onze vakbondsleiders een week naar China!
We zitten op dit ogenblik te nippen aan onze “donkere Leffe” in de bar op het dakterras van het “house of Roosevelt” in Shanghai. Vanop deze plaats heeft men een prachtig uitzicht op de overkant van de rivier waar het ene na het andere torengebouw wordt opgetrokken. We hebben het geluk om reeds te kunnen genieten van het zicht van een nieuw gebouw dat nu het hoogste in van Shanghai. Vorige week begon men aan de laatste verdieping die zich ongeveer 650 meter boven de begane grond bevindt.
Telkens we China bezoeken stellen we keer op keer vast met wat een razend tempo dit land vooruit gaat en hoe het stap voor stap het meest moderne land van de wereld aan het worden is.
Gisterenmiddag gebruikten we het middagmaal in een draaiend restaurant dat zich op een hoogte van 260 meter in de zogenaamde tv-tower bevindt. Men valt hier van de ene in de andere verrassing. Zo heeft men hier gedurende de laatste tien jaar tientallen steden door middel van honderden flitstreinen verbonden die tegen meer dan 300 kilometer per uur door het landschap zoeven. Het ene gigantische infrastructuur kunstwerk na het andere wordt afgewerkt. Zo reden we hedenmorgen op een 32 kilometer lange brug die over de zee werd gebouwd naar een eilandje waarop de nieuwe containerhaven van deze havenstad werd gebouwd. Deze brug werd op 3 jaar tijd volledig afgewerkt net als de meeste torengebouwen van honderden meters hoog. Wat een verschil met de tijd die we in Antwerpen nodig hebben om alleen nog maar aan het BAM-trace te beginnen!
Nergens ziet men hier op treinen of huizen graffiti of sluikstort in de straten. We vragen ons af wat toch de voornaamste reden zou kunnen zijn waarom dit land, dat we veertig jaar geleden bezochten en toen een grote achterstand bleek te hebben in vergelijking met ons land, ons nu langs links en rechts blijkt voorbij te steken. We denken dat we de voornaamste reden hebben gevonden. Hier in China werkt IEDEREEN. Het staat een arbeider of bediende vrij, indien hij over zijn verloning ontevreden is, bij een andere werkgever te gaan werken of te beslissen om zelfstandige te worden. Maar in staking gaan staat zowat gelijk met zichzelf te ontslaan. En zo hoort het, menen wij.
Werkloosheidsvergoeding bestaat hier niet. Indien China zou beslissen zoals bij ons en in dezelfde verhouding stakingen toe te laten of werkloosheidsuitkeringen in te voeren dan viel de economische vooruitgang hier snel stil en zouden ze onze problemen snel overerven.
De huichelarij rond werkloosheid in ons land moet eindigen. Ook bij ons is er voldoende werk. Hoeveel taxi-bedrijven b.v. hebben wagens die stilstaan omdat ze onvoldoende chauffeurs kunnen vinden? En hoeveel “doppers” betaalt de gemeenschap maand na maand niet terwijl die steuntrekkers in hun eigen wagen rondrijden en zogezegd geen werk kunnen vinden? Dankzij de gps hoeft men als taxi-chauffeur zelfs geen stratenplan meer te kennen! Hoeveel horecazaken zoeken kelners? Wie kan beweren een dergelijke job niet aan te kunnen? Hier in Shanghai ziet men in iedere straat mensen rondlopen met enkele borstels en een karretje. In plaats van de smurrie in onze straten is alles hier netjes en proper. Is het niet normaal die iemand die wil beweren geen enkele betrekking te kunnen vinden dat men hem enkele borstels ter beschikking zou stellen om onze steden en gemeenten rein en netjes te houden in plaats van ze geld toe te stoppen om zinloos maand in maand uit te niksen?
Geen enkele job is vernederend en wie werkt heeft recht op respect. Met het uitgespaarde geld van onze werklozensteun enerzijds en het stoppen van het verlies door allerlei stakingen anderzijds zou ons land grote investeringen kunnen doen waardoor opnieuw arbeidsplaatsen geschapen worden en waardoor er opnieuw veel meer belastinggeld kan worden geïnd. Hoe meer mensen werken hoe beter en hoe meer er profiteren hoe slechter.
Werkloosheidsuitkeringen zijn een uitvinding van beroepspolitiekers die nieuwe kiezers zochten en vandaag zijn die politiekers nu afhankelijk van dit steeds maar stijgende aantal om verkozen te blijven! Dat is het probleem. Wij zijn solidair en willen graag iedereen die zijn werk verliest een tot drie maanden helpen en zelfs met het betalen van de volledige laatste wedde. Maar dan is het feest uit! Profiteren met duizenden zoals in ons land en dit gedurende jaren is een schande en een steeds meer ondraaglijke straf voor diegenen die nog blijven werken!!
Men zegge het voort,
Freddy Van Gaever
Nvdr: Wij willen er nogmaals op attent maken dat opiniestukjes helemaal uit de pen van de schrijver(s) komen en wij als redactie er niet noodzakelijk mee eens (moeten) zijn.
Ochgot, zij zal die wel hebben, vermoeden we. Het gaat niet in se om Marianne Thyssen of om de portefeuille die ze ‘krijgt’.
We wilden met die titel jullie aandacht vestigen op een uitgelekt rapport van Juncker die binnen de EU-bevoegdheden ‘onderwijs‘ wil laten vervangen door ‘vaardigheden‘. Zo hebben we ook de taallessen zien verloederen. Welke 18-jarige spreekt en schrijft nog Nederlands? Echt Nederlands, niet de ingekorte computerversie met een derde Engelstalige uitdrukkingen en woorden, die op zich ook niet taalkundig juist zijn. Alsof onze hersenen zijn overgenomen door de Simpsons.
Studentenorganisaties in het buitenland zien het met argusogen tegemoet. Onder meer het Nederlandse Interstedelijk Studenten Overleg (ISO) vreest dat onderwijs een ondergeschoven kindje wordt binnen de EU nu het de portefeuille ‘onderwijs’ wil schrappen en vervangen door ‘vaardigheden’. Niet toevallig omdat de jeugdwerkloosheid één van de grootste problemen binnen de EU is. Voorzitter van de Nederlandse studentenorganisatie die de belangen van studenten aan universiteiten en hogescholen behartigt, Falco Carelsz, is bezorgd over de voorgenomen naamsverandering. “Wij hopen dat dit geen teken aan de wand is voor een beperktere blik op onderwijs binnen de Europese Unie.”
Dat hopen wij ook, Falco. En wij hopen ook dat dit geen nieuwe truuk is om de lat lager te leggen voor de ‘nieuwe EU-bewoners’. Of om nep-diploma’s uit de laatst toegetreden lidstaten op te krikken tot het westerse niveau. Nivellering… naar de laagste standaard. Iedereen moet erbij horen, nietwaar? Kansen creëren. Zo koopt men de goedkeuring van de minst ontwikkelde EU-lidstaten. En kunnen hun afgestudeerden hier hun kans komen wagen op de arbeidsmarkt. Probeer maar eens zo een sollicitant te weigeren: een racismeklacht ligt om de hoek te wachten.
“Onderwijs is meer dan enkel het aanleren van vaardigheden voor de arbeidsmarkt”, gaat Carelsz verder. “Het is ook belangrijk voor je persoonlijke ontwikkeling.”
Eind vorige week ontstond grote consternatie binnen de European Students Union (ESU) en de Organising Bureau of European School Students Unions (OBESSU) toen Euractiv een gelekt voorstel voor de nieuw te vormen Europese Commissie publiceerde. De twee internationale studentenorganisaties lieten in een verklaring weten dat “de EU onderwijs niet serieus neemt als dit voorstel wordt geaccepteerd”. “We zijn bang dat onderwijs op deze manier een bijproduct wordt in dienst van de zogenoemde vaardigheden, terwijl het ingezet zou moeten worden voor het creëren van een beter Europa. Onderwijs is een recht en wij verzoeken de Europese Commissie dan ook met klem om de portefeuille te hernoemen naar Onderwijs of Leren.”
Op zich zal er op korte termijn niet veel veranderen vermits de lidstaten zelf bevoegd zijn om hun eigen ‘onderwijs’ te regelen. Niet dat we daar zo opgetogen over zijn. U weet wel: de onderwijshervorming met een brede eerste graad en lessen in het Engels. Maar bovendien drukt het EUSSR-keurslijf langs alle kanten. Waar het kan, zullen we elke dag opnieuw een beetje beslissingsmacht moeten inleveren. Als een sluipend gif vermengt de EUSSR zich in al onze kanalen. Tot er van onze eigenheid, van onze cultuur en taal, niets meer overblijft. De maakbare, plooibare, ja-knikkende EU-burger als hoogste doel.
FT
In Oostenrijk worden oude mensen uit hun sociale woning gezet om plaats te maken voor sociale toeristen. Zelfs al beschik je zelf slechts over een minimum pensioen, heb je bovendien 20 jaar voor de sociale woningenmaatschappij “Heimat Österreich” van “Caritas” gewerkt, dan nog zit je niet veilig. Gelukkig maakte de zoon van de 72-jarige Waltraud zoveel ophef dat haar huurcontract met drie jaar verlengd werd.
Men kan zich de vraag stellen wiens Heimat Oostenrijk eigenlijk is en of het de bedoeling van Caritas is Oostenrijk om te vormen tot een derde of vierde wereldland. Of zou het slechts om geld gaan? Kenners van de asielpolitiek en de daarmee verbonden woningbedeling stellen dat het financiële aspect doorslaggevend is. Per asielzoeker krijgt de sociale woningenmaatschappij dagelijks 19 euro van de staat, d.w.z. voor een gezin van vier tot zes personen in een woning loopt het gauw op van 2200 tot 3500 euro. Ter vergelijking: Waltraud betaalt 230 euro huur…
Sociaal? Vergeet het. Asielzoekers, big business.
Wes Hardin