Formateursnota

Formateursnota

  • En dan komen nu stilaan geruchten, vermoedens, voorspellingen over Arco los.  Dat de CD&V niet vooraf een ‘oplossing’ aangeboden kreeg, kan men ons niet wijsmaken.  Tenslotte moet de ‘Arco-oplossing’ mee zorgen voor rust op het ‘christelijke’ vakbondsfront.

Wat zal betekenen dat de belastingbetaler zal opdraaien voor een terugbetaling aan de coöperanten ‘spaarders’.
Hoedanook.  Betalen zullen we.  De ene zijn oplossing is de andere zijn belastingverhoging.

  • Veel ernstiger dan het bovenstaande is de diefstal van de laptop en de aktetas van Di Rupo.  “Belangrijke gegevens betreffende de binnenlandse politiek en de koninklijke familie” zijn nu in de verkeerde handen beland.  De toekomst van het vaderland en van de Coburgers is in gevaar.  Hou je alibigegevens bij de hand.
  • Hoera: een verlaging van de belastingen!  Hoop doet leven.  Nadat de Vlaamse regering ons de rekening gepresenteerd heeft – woonbonus, kindergeld, opvang, onderwijs, openbaar vervoer… – gaat men federaal ‘sleutelen’ aan een vermindering van de personenbelasting.
  • Diesel wordt goedkoper (grapje!) duurder.  Belastingverlaging?  Zijn accijnzen geen belastingen?
  • Anesthesie op de Vlaamse Leeuw in afwachting van een definitieve ‘oplossing’.

Permalink voor ingesloten afbeeldingFVE

 

 

Men zegge het voort

Aankondiging FreddyLaten we ze gewoon verder betalen!

Indien wij iets in dit apenland zouden te zeggen hebben zou onze eerste beslissing er in bestaan om aan alle verkozen beroepspolitiekers te beloven hun wedde correct te zullen blijven uitbetalen tot het einde van hun mandaat  maar op voorwaarde dat ze helemaal niets meer doen, geen enkele wet meer stemmen of geen enkele beslissing meer zullen nemen.

Deze beslissing zou een zegen zijn voor de meerderheid van de bevolking en fortuinen besparen. Nu moeten we hen ook betalen maar bovendien laten we hen toe ondoordachte beslissingen te nemen; zinloze wetten te stemmen en fortuinen te verbrassen.

Nemen we nu eens als voorbeeld de elektriciteitssector. Jaren geleden wilden de verantwoordelijken van deze sector een nieuwe en performante nucleaire centrale gaan bouwen. Nooit liet iemand door de nucleaire energie het leven in dit land, hetgeen niet kan gezegd worden van de sector van de zogenaamde “groene energie”. Bij het bouwen van de honderden windmolens en bij het aanleggen van de zonnedaken vielen er reeds meerdere slachtoffers te betreuren. Deze nieuwe centrale zou van de nieuwe generatie zijn en ons land totaal onafhankelijk hebben gemaakt van het buitenland voor wat de energievoorziening van elektriciteit betrof. Bovendien konden we nog wat verdienen aan het verkopen van overtollige energie.

Maar om de “groenen” te plezieren besliste men, juist zoals in Duitsland, om de nucleaire sector op termijn dood te knijpen en fortuinen te gaan verbrassen om, rap rap en zonder verder nadenken, de groene energie productie te gaan aanmoedigen en versnellen door het beloven van waanzinnige subsidies. Al die fortuinen belastinggeld werden nu zinloos weggesmeten en voor de bouwers van de groene energieproductie van het eerste uur zal de belastingbetaler nog jaren moeten afdokken om de waanzinnige beloften van 20 jaar subsidie te kunnen honoreren. Zakenlui zoals Fernand Huts, die onmiddellijk had begrepen dat hij snel moest profiteren van deze idiote belofte, kunnen nu iedere maand het geld tellen. En tot wat hebben deze verbraste fortuinen nu gediend?

1. Iedereen weet dat bij een nieuwe uitvinding jaar na jaar verbeteringen komen en bovendien de prijzen van het eerste uur snel beginnen te dalen.
Door op een artficiële wijze honderden windmolens en vierkante kilometers zonnedaken te subsidëeren zitten we opgescheept met een nu reeds voorbijgestreefde infrastructuur op dit gebied. Men kan vandaag veel goedkopere zonnepanelen kopen die bovendien veel performanter zijn dan wat er enkele jaren geleden voor werd betaald. Maar de overheid wou alles versnellen met een dramatisch triest resulaat.

2, Licht heeft men meestal nodig als het donker is maar de zonnepanelen zorgen alleen voor energie als de zon schijnt. Bovendien is de opslagcapaciteit via batterijen nog steeds zeer beperkt en is de bijdrage van de zonnepanelen aan ons bevoorradingsprobleem nog steeds te verwaarlozen.

3. De elektriciteitsproductie van windmolens is zeer onstabiel en kost handenvol geld aan transport. Het vergt een hele infrastruktuur om al deze honderden productieplaatsen te verbinden en bovendien schept de grote onregelmatigheid van de productie allerhande andere problemen. Ook dragen deze windmolens de dag van vandaag relatief weinig bij om ons probleem op te lossen.

4. Het bouwen van die honderden molens en de vierkante kilometers zonnepanelen hebben het natuurlijk uitzicht van onze steden, gemeenten en landerijen deerlijk verminkt en dit voor een relatief miserabel resultaat.

5. Al die tussenkomsten van de beroepspolitiekers hebben er voor gezorgd dat men vandaag reeds durft spreken van belangrijke mogelijke tekorten in de nabije toekomst.

De wijze waarop onze politiekers dit probleem hebben aangepakt getuigt van totale onkunde en amateurisme. Een degelijke krant zoals de Frankfurter Allgemeine publiceerde vorige zondag een pagina groot interview met Prof. Tol, econoom en klimaatspecialist. Deze deskundige verklaart onomwonden dat Duitsland de bal volledig heeft misgeslagen. De fortuinen die tot nu toe aan de zogenaamde “groene energie” werden gespendeerd hadden veel nuttiger voor andere zaken kunnen gebruikt worden. Voor windmolens en zonnepanelen moet men nog jaren sturen opdat deze werkelijk nuttig en rendabel zouden zijn. In afwachting kan men moeilijk verder zonder nucleaire energie enz. Hij meent dat Duitsland op energiegebied een schertsfiguur heeft geslagen.

We weten niet of onze beroepspolitiekers de Frankfurter Allegemeine lezen maar indien dit wel zou zijn zullen ze duidelijk begrepen hebben dat al wat ze tot nu toe op dat gebied hebben beslist zinloos was, niets dan nefaste resultaten heeft opgeleverd, het bestaande probleem groter heeft gemaakt en dat daarvoor dan nog fortuinen werden verbrast.

Men zegge het voort,

Freddy Van Gaever

Moeten?

“We moeten diversiteit als een positief gegeven beschouwen”

“Het is in onze scholen dat we de kiem leggen voor een inclusieve samenleving. Leerkrachten spelen daarin een hoofdrol: als zijn hun geaardheid moeten verbergen, hoe kunnen ze dan nog een rolmodel zijn voor hun leerlingen?”, vraagt De Witte zich af.

Een non-debat.  Overal, ten allen tijde, bij alle gelegenheden, in alle situaties ‘moeten‘ we zwijgend toekijken en luisteren.
Waarom zou een leraar zijn seksuele gewoontes aan zijn leerlingen kenbaar maken?  Wie gaat dat wat aan?  Wat heeft dat met zijn vak te maken?

Een leraar moet kennis overbrengen.  Kennis waarin hij ‘gespecialiseerd’ is.  Een leraar aardrijkskunde hoeft niets te vertellen over zijn aanwezigheid bij de Gay Pride.  Een lerares geschiedenis moet de kinderen niet ‘voorlichten’ over de lesbische liefde.  Een leraar die turnles geeft, moet niet de kamasutra op de toestellen demonstreren.
Onderwijs wil zeggen: les geven.  Kinderen leren nadenken.  Hun interesse opwekken.
Onderwijs, met de nadruk op ‘wijs‘.

Meer hierover bij de niet te overtreffen Redactie (de andere, niet de onze)

FVE

Had Filip Dewinter dan toch gelijk?

IS: terug naar de hoogdagen van de Islam

Jihadisten willen ook Spanje ‘terug’

Dat het de Islamitische Staat, voorheen bekend als ISIS, menens is, mag wel duidelijk zijn uit hun daden. Maar hoe groot zien die fanatieke jihadisten het eigenlijk?

De bijzonder gewelddadige ‘strijders’ van de IS, Islamitische Staat, houden lelijk huis in grote delen van Syrië en Irak en hebben intussen al een zogenaamd kalifaat uitgeroepen. Een kalifaat kan je nog het best vergelijken met wat in het Westen een keizerrijk zou genoemd worden, maar dan onder leiding van een religieuze leider, in dit geval een kalief.

Er circuleren er via het internet een heel aantal verhalen en artikels over wat de IS met hun kalifaat van plan zijn en vooral over hoe groot dat dan moet worden. Volgens de overlevering moet dat kalifaat alle moslimbroeders en –zusters ter wereld verenigen. De meest fanatieke moslims vinden ook dat de islam de enige, echte godsdienst is en zien dus als einddoel een kalifaat dat de hele wereld omvat.

Lees verder…

 

Van de redactie

redactieWe zullen eventjes wat minder aanwezig zijn op Golfbrekers.  Midden in een verhuis valt het niet mee nog tijd en energie te vinden.  Graag jullie begrip.

Als troost dit gala-concert van Luciano Pavarotti uit het jaar 1986 in München:

 

Nog meer huwelijks(on)geluk

Ismail C uit Waiblingen bij Stuttgart, 28 jaar, sinds 6 jaar getrouwd met een “Zwaabse vrouw”, schafte zich d.m.v. een islamitisch huwelijk een tweede eega aan.  Ze sloeg tegen.  Daarom sloeg en ontsloeg hij haar.  Terug naar haar familie.  Maar sloeg dat even tegen.

Ismail is niet recent uit de bomen komen vallen; hij woont sinds zijn 9de in Duitsland.  Zijn eerste vrouw trouwde hij volgens Duitse geplogenheden officieel in het stadhuis.  Het tweede huwelijk werd volgens de moslim folklore voltrokken.  Eigenlijk werd het een LAT-relatie,want Frau Nummer 2, Ayshe P, werd in een andere woning geparkeerd.  Er werd ruzie gemaakt.  Hij sloeg haar.  En nu is Ayshe naar haar ouders in Mainz teruggekeerd.  Met de complimenten van meneer: “Jullie kunnen haar terug hebben.”

Eerder gezegd dan gedaan.  Met een islamitisch huwelijk valt niet te spotten.  Volgens de islam wetgeving volstaat het eigenlijk dat hij drie keer “Ik verstoot je” zegt en automatisch is hij dan ervan af.  Blijkbaar heeft bij de islam ook de moderne tijd toegeslagen.  Een echtscheiding is geen lachertje, vooral als er kinderen zijn, wat hier niet het geval was.  Maar dan is er nog het heikele punt van het bruidsgeld.  Dat is een bedrag, een waarborg, die de bruid ontvangt voor het geval de liefde snel over is.   Als er overeen gekomen is dat dit bedrag pas nà de scheiding aan de bruid zal uitgekeerd worden, dan kan ze er meestal naar fluiten.  Het is niet onmogelijk dat de vader van de bruid dit bedrag scheef geslagen heeft en het niet wil terug geven aan Ismail.

Ismail moet wel al 1400 euro afdokken voor slagen en verwondingen.   Men kan zich afvragen wat er mis was met Ayshe.  Welke normale mens accepteert een dergelijke huwelijksformule?  Ze zou een vak geleerd hebben en bovendien zelf geld verdienen in haar  baan.  Wat doet vermoeden dat ze niet goedkoop op de huwelijksmarkt aangeboden werd.Men kan ook zich bovendien afvragen wat er mis is met de “Zwaabse echtgenote”?  Wie accepteert een dergelijke vernedering?

Wordt zonder enige twijfel vervolgd op de rechtbank want Ayshe heeft tegen haar voormalige echtgenoot meermaals klacht ingediend wegens verkrachting en seksueel misbruik.

Stuttgarter Nachrichten

Bruidegom geeft er de brui(d) aan

Een Egyptier, wonende in Saoedi-Arabië, had een bruid  uit een reeks foto’s gekozen, maar toen hij haar voor het eerst zag – na de landing van haar vliegtuig – kreeg hij de schrik te pakken.
Uren had hij op de luchthaven op haar gewacht; na de persoonlijke kennismaking echter zakte zijn trouwlust onder nul en hij liet haar staan.  Toen hij als de wind ervandoor ging, trok hij de aandacht van de luchthavenbeveiliging, die hem vervolgens inrekenden wegens een vermoedelijk misdrijf.

Ze lieten hem gaan nadat hij uitgelegd had dat  zijn bruid hem de stuipen op het lijf gejaagd had en hij onmogelijk bij haar in de buurt kon of wou blijven.  De bruid eist een schadevergoeding.