Maandelijks archief: augustus 2014
Hoe te stoppen met roken?
Volgens de Google vertaling is dit een tip in een Prachtland (aangeraden zelfcensuur om niemand in een of ander zandbakkenland voor het hoofd te stoten) om te stoppen met roken. Het is onduidelijk wat de verschillende vormen van appelsienen in partjes te delen – al dan niet met of zonder schil, in een potje of op een bordje – van invloed is op het resultaat, noch wat men met die appelsien moet doen. Eten, persen, bekijken, intimideren, snuiven?
Ideetje
Coburger nieuws
De ‘vriendschapskaart’ van het Midden-Oosten
“Wie is wie? Vriend of vijand?” in het Midden-Oosten.
Een interactieve kaart, waarbij de verbanden en connecties aangegeven worden.
Klik op: The Middle East Friendship Chart
360° wendbaarheid
Een lichtgewicht, 360° wendbare caravan met slaapgelegenheid voor 4 personen, uit de jaren ’70
Ontkenning
Ontkenning
Israël ontkent dat Lt. Hadar Goldin ontvoerd werd door Hamas. De jonge man ‘vond’ de dood tijdens de gevechten.
Hamas ontkent dat het een tunnel graaft vanuit Borgorocco.
Een beeld zegt meer dan duizend woorden
Tijdsbesteding EU-(mis)leiders, volgens René
Jean Sibelius – Finlandia
Finlandia (op.26 nr. 7) is een symfonisch gedicht van Jean Sibelius en waarschijnlijk het bekendste werk van deze Finse componist.
De eerste versie schreef hij in 1899. Het was het laatste van een serie van zes werken over de Finse geschiedenis en heette “Finland ontwaakt” (Suomi herää), al mocht het op de première op 4 december 1899 die titel niet dragen (het stond op het programma als impromptu). Sibelius herzag het werk in 1900 en maakte er een opzichzelfstaand symfonisch gedicht van, dat sindsdien Finlandia heet. Het was een patriottisch stuk, gericht tegen de intrekking van de Finse autonomie door Rusland. In 1900 werd het stuk gespeeld op de wereldtentoonstelling van 1900 in Parijs, waardoor de Finse zaak onder de aandacht van de buitenwereld kwam.
Later hergebruikte Sibelius het laatste deel van Finlandia in zijn Finlandia-hymne, dat als het officieuze Finse volkslied geldt. Veikko Antero Koskenniemi schreef er in 1941 de woorden bij.
U krijgt er een natuurvideo bovenop ‘Zomer in Zuid-Finland’:
EU-cijferdans
Wilt u weten hoeveel de EU-potentaten aan reiskosten uitgaven? Neen, u wilt het niet weten. Het is zondag, hoogzomer, mooi weder. Waarom uw dag van rust, peis en vree verbrodden met cijfers? Vooral dan met cijfers, die door uw belastinggeld betaald werden.
Zeg dan bij de volgende verkiezingen niet dat u het niet wist. En vult u misschien weer dat verkeerde bolletje in. Dat risico kunnen we niet lopen.
Barosso gaf in 2012 bijna drie keer zoveel uit als de bazin van buitenlandse zaken, de lieflijke Catherine Ashton, nl. € 649,336.72, die zelf ‘slechts’ € 280,962.69 aan reizen besteedde en op de verdienstelijke derde plaats de ontwikkelingscommissaris Andris Piebalgs met € 202,406.94.
In 2013 bleek Barosso eerder huiselijk te worden want Ashton bekleedde de eerste plaats met € 468.728,77, gevolgd door Barroso met € 262.058,89 en Piebalgs met € 235.343,42.
Nog een reislustige commissaris, met uitgaven boven de € 100,000 per jaar, was Olli Rehn die wegens de eurocrisis bijzonder veel zijn valiezen moest in- en uitpakken naar ‘zuidelijke‘ economieën die met EU-geld er bovenop moesten gebracht worden.
We gaan ze niet allemaal opnoemen, maar het mag duidelijk zijn dat de heren en dames die ons bij de financiële les moeten houden, zelf geen Ryanairticketje kopen om hun EU-plicht te vervullen. In totaal besteden de commissarissen € 3.4 miljoen in 2012 en € 3.3 miljoen in 2013 aan verplaatsingen om onze EU-wensen waar te maken.
Een gedetailleerd verslag kon niet verstrekt worden omdat dit “een buitenproportionele administratieve last” zou betekenen en het bovendien niet met de “bezorgdheid over de privé sfeer” in overeenstemming was.
Er bleek dat Barosso – tot ieders verbazing – nogal wat reisonkosten gepleegd had tijdens lange weekeinden naar en in zijn heimat, Portugal.
Er wordt benadrukt dat men poogt de de kosten zo laag mogelijk te houden. Zo zou Ashton nogal eens een keertje het vliegtuig gedeeld hebben met Van Rompuy. Honi soit qui mal y pense… Barosso daarentegen gaat altijd alleen op stap.
Terwijl we nu toch bij de ‘kleine’ cijfertjes beland zijn, kunnen we het meteen ook over ‘representatiekosten‘ hebben. U weet wel: het obligate drankje of broodje dat aan gasten gegeven wordt.
De commissieleden staan bovenaan op een erepodium, vooral voor middageten met ‘andere regeringen’, die op bezoek komen: : € 39,790.49 in 2012 en € 98,837.21 in 2013.
Ook daar heeft Barosso het meest zijn bankkaart bovengehaald: € 70,647.96 in 2012, € 39,933.25 in 2013.
De Italiaan Antonio Tajani, commissaris voor industrie, voldeed aan alle verwachtingen op culinair gebied met € 20,552.18 in 2013.
Wilt u alle voorhanden zijnde cijfermateriaal – met uitzondering van de ‘buitenproportionele administratieve last en de uitgaven in conflict met de privé sfeer nalezen – dan volgt u gewoon dit bruggetje naar EU-transparantie.
FT