Ze zijn beledigd. Weer eens.

Ze, de moslims.  Dat had u meteen begrepen.  Ditmaal omwille van een parfumlogo.  Roberto Cavalli, modeontwerper, is in het vizier van de moslims gekomen want de onverlaat heeft een islamitisch symbool als embleem voor zijn nieuwe productenlijn gebruikt. Oordeel zelf:

roberto_cavalli - Kopie

Van een ‘heilig’ symbool naar een parfumlogo

Ze zijn dus beledigd.  Vooral de soefi’s.  Ze hebben Cavalli er vriendelijk op attent gemaakt en verzocht op het etiket te vermelden dat zijn parfum niet halal is.  Echt?  Neen, natuurlijk niet.  Ze gaan hun tradities en gewoontes toch niet afzweren zeker: door betogingen, bedreigingen en petities.
De PR-afdeling van de ontwerper beklemtoonde dat het nieuwe logo van „Just Cavalli Fragrance“ niet identiek is met het islamitische symbool.  Het moet een gestileerde slangenbeet voorstellen, een associatie van de oer- en de doodzonde.  In de reclamevideo dragen twee modellen het symbool als tatoeage.

Dit wordt automatisch en op magische wijze onmiddellijk een belediging vanaf het moment dat ik zeg dat het Mohammed is.

Ze pikken het niet, de soefi’s.  Hun geloof is beledigd – er moet ons eens iemand uitleggen hoe dit hen kond gemaakt werd – en hun eer is gekwetst.  Die eer van de moslims is dringend aan een opknapbeurt toe; zo een laag zelfbeeld vraagt om psychologische begeleiding.  Voor het minste zit die eer verongelijkt, gekwetst, beschadigd, geblutst… in een hoekje zielig mokken.   Misschien zou een zelfhulpgroep ‘versterk mijn eer’, naar analogie met een cursus voor de opbouw van het zelfvertrouwen en de assertiviteit bij vrouwen,  kunnen helpen.

Terug naar de reden van de moslim blessures.  Om hun eer terug in zijn normale doen te brengen helpt slechts een boycot van het Cavallimerk.

In het V.K. hebben ze de boodschap begrepen.  De reclamefilm wordt niet meer uitgezonden.  Hopelijk hebben de modellen slechts een klevertje met het logo op hun lichaam…
En dan is er nog de petitie.  Daarin wordt beweerd dat de Italiaanse ontwerper hun geloof belachelijk maakt.  In Dallas, New York, Los Angeles en London werd er betoogd.  Zaterdag zou er in Düsseldorf betoogd worden.

Mohammed heeft lang geleden zijn merk al laten registreren

Laten we even de rol van bemiddelaar op ons nemen.  Cavalli laat zijn campagne met het symbool vallen en de moslims doen afstand van hun kiesrecht in de westerse landen, waar het voor moslims sowieso onleefbaar is. Iemand een beter idee?

Pro

‘Verkiezingen zijn een soort voorverkoop van gestolen goederen’

Veel liefs uit Wallonië
Het Paleis der Natie door Rik Van Cauwelaert

Voor een partij die beweert bezorgd te zijn over de toekomst en de eenheid van het federale koninkrijk, heeft de Parti Socialiste een groot risico genomen. Het brutale manoeuvre om via de snelle vorming van de Waalse en de Brusselse coalitie de liberale MR tot een federale tripartite te dwingen, is in elk geval koren op de molen van de Vlaamse confederalisten.

‘Verkiezingen zijn een soort voorverkoop van gestolen goederen’, luidt een boutade van de cynische Amerikaanse columnist Henry Louis Mencken, die nooit hoog opliep met de parlementaire democratie. Wie de voorbije dagen het machtsspel van de PS observeerde, is geneigd hem gelijk te geven.

Lees verder…

Positieve discriminatie mag niet te ver gaan…

Taz muß Strafe zahlen: Ein Verbrechen aus Haß? Foto: dpaGoed nieuws, denkt u?  Komt er een kentering? Toch niet.

De linkse krant TAZ, kort voor ‘Tageszeitung‘, moet een afgewezen mannelijke sollicitant 2700 euro schadevergoeding betalen.  De arbeidsrechtbank van Berlijn-Brandenburg achtte het bewezen dat de krant de uit Oekraïne (!) stammende eiser omwille van zijn geslacht benadeelde.  Deze laatste had gesolliciteerd voor een baan, die uitdrukkelijk voor ‘vrouwen met migratieachtergrond’ geformuleerd werd.

De rechters oordeelden dat dit tegen het gelijkheidsprincipe indruiste.  De krant gaat niet in beroep.  Als reden gaf de krant aan dat ze ‘slechts’ het nobele doel nastreefde méér vrouwen bij de hogere kaders te willen zien.  Nonsens, meenden de rechters, het ging niet om een leidinggevende functie maar om een stageplaats en bovendien is uitsluiting van mannen in strijd met de wet.

Waarom besteden we hier aandacht aan?
Omdat men blijkbaar wel mensen van eigen bodem mag uitsluiten, ongeacht hun geslacht.

Junge Freiheit

Henry Purcell – Music for the Funeral of Queen Mary

klassische-musikHenry Purcell (Westminster, circa 1659 – Londen, 21 november 1695) was een Engelse componist van barokmuziek, wiens werk ook nu nog dikwijls wordt uitgevoerd en opgenomen. Zijn werk behoort tot het belangrijkste barokrepertoire. Hij was onder andere een leerling van de Engelse componist John Blow. Purcell schreef zowel kerkmuziek, toneelmuziek en instrumentale werken als liederen en (semi-opera’s). Henry was een zoon van hetzij Henry, hetzij Thomas Purcell, twee broers die beiden lid waren van de Chapel Royal, het koninklijk muziekensemble.

Purcell werd een populair componist van welkomstliederen voor vorstelijke personen en lofzangen (odes), waarvan de eerste, Welcome, Viceregent of the Mighty King, reeds in 1680 geschreven werd. Hij schreef in 1685 een kroningsode voor de kroning van Jacobus II, My Heart is Inditing, en bespeelde het orgel tijdens de kroning van Willem en Mary in 1689. Van Purcell zijn slechts vier korte orgelwerken bekend, de zogenaamde voluntaries. Hij schreef één doorgecomponeerde kameropera, Dido and Aeneas, alsmede vijf semi-opera’s, een term die door Roger North werd geïntroduceerd om te verwijzen naar een soort muziektheater waarin een compleet toneelstuk is verwerkt en die ook sterk beïnvloed is door de masque. Deze semi-opera’s zijn The Prophetess, or the History of Dioclesian, King Arthur, or the British Worthy, The Fairy-Queen, The Indian Queen en vermoedelijk The Tempest, or the Enchanted Isle.

Kort voor hij zelf overleed, schreef hij de aangrijpende muziek voor de rouwdienst van Koningin Mary (Funeral music for Queen Mary).

Queen Mary, de vrouw van William III, overleed in 1694, amper enkele maanden voor Purcell zelf. De muziek die Purcell voor haar begrafenis schreef omvat naast vier orkestrale nummers, die gekend staan onder de naam ‘Music for the Funeral of Queen Mary’, een zetting van de anthem ‘Thou knowest, Lord’. Deze tekst had Purcell ook al opgenomen in zijn driedelige ‘Funeral Sentences’, begrafenismuziek die hij op jonge leeftijd schreef. Purcell treft in deze werken de ideale emotionele toon: extreme dissonanten, ingetogen melodielijnen en sombere kleuren maken er pakkende meesterwerken van.


 

Enige zin voor humor is wel vereist..

Wij zijn een fan van de Dry Bones satire.  Een situatie, een probleem vatten en op een humoristisch-zelfreflecterende manier in beeld brengen met een enkele tekstballonnetjes, het is niet zo evident.

Vert.van links naar rechts en van boven naar beneden:

“Terwijl de Europese economie instort…en het M.O. in vlammen staat, Noord-Afrika in onrustige wateren verkeert…is Israël een land met welvaart, creativiteit en rust!… Ja!…De antisemieten zullen ons zelfs nog méér haten!”

 Dry Bones cartoon, kirschen, antisemitism, Economy, Europe, North Africa, Middle East, Israel, prosperity, jewish state,

 

 

Over eurovisioenen en koehandel

Eurovisioenen en koehandel

Voor het geval u het nog niet wist: 400 miljoen Europeanen willen Juncker als voorzitter van de EU-Commissie. Dat sprookje moet door de strot van de goegemeente geduwd worden.  In Duitsland spelen de televisiezender ARD en de rode kameraden (SPD) de rol van predikant.  Unisono verkondigen zij aan ieder die het wil horen dat Jean-Claude Juncker door de Europeanen met een overweldigende meerderheid gewenst wordt.

Laten we die roze bril eens afzetten en bekijken hoe die ‘overweldigende meerderheid ‘ eruit ziet.

Niemand kent hem, maar dat kan geen probleem zijn.  Niemand kende Van Rompuy en toch werd hij op het podium der volksverlakkerij gehesen.   Die zou nl. de topkandidaat van niet minder dan 500  miljoen Europeanen geweest zijn.  Ons hebben ze dat alleszins niet gevraagd.
Van Schulz en Verhofstadt wordt er niet meer gesproken.  Die hebben waarschijnlijk – neen, met zekerheid – al naamkaartjes laten drukken met een andere, niet minder lucratieve, titel.

Yasmin Fahimi, ‘Generalsekretärin’ van de Duitse sossen, verklaart dat ze héél blij is dat Angela Merkel toegegeven heeft, nadat de SPD (die hadden toch eigenlijk, feitelijk Schulz als kandidaat) druk uitgeoefend heeft op de  Union (CDU-CSU), en dat Angela Merkel heeft kunnen overtuigen de kandidaat van de christen-democraten te zullen voordragen.  Bent u nog mee? De sossen ‘oefenen druk uit’ op de christen-democraten opdat deze hun eigen kandidaat blijven steunen…  There is something rotten…

Keren we terug. Want, zo stelt de SPD, anders zou de wil van de kiezer niet gerespecteerd worden.  Zozo…  ‘De wil van de kiezer‘… alsof er daar ooit rekening mee gehouden wordt.  En ‘respect‘ is het meest misbruikte woord van de laatste decennia.
Juncker moet dus nu ‘voluit‘ gaan om een meerderheid in het EU-parlement achter zijn naam te krijgen.  ‘Voluit‘ is vrij vertaald niets anders dan via beloftes, omkoping, bedreigingen en andere nuttige overtuigingsmanieren de parlementsleden zodanig te manipuleren dat ze toegeven.
En de vermaledijde Cameron mag geen roet in het eten gooien.  Want – hou u vast – ‘de verkiezingen mogen geen koehandel worden’.  Je moet maar durven.

Lees verder