Een vrouw van 87 sterft en komt bij St.Pieter.
‘St.Pieter, ik ben nu 87, ik ben al 5 x getrouwd geweest en nog altijd
maagd. Dat is toch wel een speciaal plaatsje waard ?’
‘Vijfmaal getrouwd en nog altijd maagd’???? , vraagt St.Pieter, ‘leg dat
maar eens uit’. !!!
Wel, zegt ze , het zit zo :
‘Mijn eerste man was een *CD&V*-er, die draaide altijd rond de pot en
durfde niet. …
Mijn tweede man was een *socialist* —altijd maar staken.
Mijn derde man was ene van de *VLD* —veel beloven maar niets doen.
Mijn vierde man was er ene van *GROEN* !
En die mannen plukken geen bloemekes.
En de vijfde: tja, die was van lijst Dedecker.’
“een grote bek, maar … helaas, zijn ‘partij’ was te klein!”
Maandelijks archief: februari 2014
Coburger-nieuws
In- en intriest hoe armoe van generatie op generatie doorgegeven wordt. Nadat papa amper kan rondkomen van zijn pensioentje, gaat het met de jongste zoon dezelfde weg op.
Een zeldzame foto: Laurent verlaat het huis om in het zweet zijns aanschijns de boterhammekes-met-confituur te gaan verdienen. Echtgenote Claire wuift hem uit met Louizeke op de arm. Prinsjes Nicolas en Aymeric (8 jaar) zijn reeds op weg naar hun studentenjobke in het magazijn van de supermarkt.
Johannes Brahms Symfonie nr. 2, opus 73
Johannes Brahms componeerde zijn Tweede Symfonie opus 73 in de zomer van 1877. Het werk kreeg als bijnaam de “Pastorale”.
Brahms was nog bezig met het piano-uittreksel van zijn 1e symfonie (waar hij 15 jaar mee bezig was geweest) toen hij in het idyllische Oostenrijkse Pörtschach am Wörthersee in Karinthië, in een betoverend landschap, aan de 2e symfonie begon. Deze symfonie in D had een volledig ander karakter: was de eerste (met zijn c) bijna tragisch te noemen; de tweede (in het opgeruimde D) was vriendelijk, zelfs vrolijk, met name in de (kortere) beide slotdelen.

Pörtschach a. Wörthersee, Karinthië
Niet voor niets kreeg deze ode aan de natuur, met zijn opgewekte toonaard en herderlijk karakter, de passende bijnaam “Pastorale” (onder verwijzing naar de 6e symfonie van Beethoven). Het werk aan de symfonie vorderde voor Brahms doen zeer snel.
De première was door Brahms eerst in Berlijn gedacht maar het werd – na enig uitstel – de Wiener Philharmoniker onder Hans Richter. Het door hen voortreffelijk ingestudeerde werk had veel succes. De tweede symfonie werd nog sneller dan de eerste op vele plaatsen standaard repertoire.
De symfonie bestaat uit vier delen:
- Allegro non troppo in D
- Adagio non troppo in B
- Allegretto grazioso (quasi andantino) in G
- Allegro con spirito in D
De opbouw is die van een klassieke symfonie: met de twee hoekdelen in een levendig snel tempo en een tweede langzaam deel gevolgd door een scherzo.
Er wordt morgen iets minder gezeverd in de …
Hij heeft versterking gekregen van knikkebolletje Kathleen Van Brempt en oudgediende Marianne Thyssen. Nu durft Johan Van Overtveldt het aan.
Morgen kruist hij de degens, gesteund door de rugdekking van beide dames, met Gerolf Annemans. Over Europa, dat we moeten verdedigen tegen de EU. Drie tégen één. Fout: vier tégen één. Objectiviteit is een begrip dat aan de nullenzender niet besteed is.
FVE
Verbieden we de hijab of de roltrap?
Volgens onze kranten kwam een vrouw in Montreal (Canada) met haar sjaal vast te zitten tussen een roltrap en werd ze daardoor gewurgd. Hulp kon niet meer baten en de vrouw overleed ter plaatse.
De essentie van het verhaal klopt wel, de details echter niet: de vrouw was gekleed in een hijab, waarvan de sluier tussen de roltrap geraakte.
Waarschijnlijk had het slachtoffer de waarschuwing niet gezien of niet begrepen. Om soortgelijke ongevallen te voorkomen zou het land b het initiatief moeten nemen om de Veiligheidsraad van de VN dringend bijeen te roepen worden zodat er zonder verwijl maatregelen kunnen genomen worden. De “Wereld Hijad Dag”, dit dit jaar op 1 februari viel, moet onmiddellijk verboden worden.
Tenzij men ervoor kiest roltrappen te verbieden…
U ziet hier het trieste beeldverslag van een gebeurtenis, die had kunnen vermeden worden, indien de dame in kwestie niet was ingegaan op de oproep om de hijab te dragen.
Wes Hardin
In de brievenbus: reactie op René
Trouwe lezer René reageerde op het artikel van onze medewerker Elliot Ness, die met de moed der wanhoop zich probeert staande te houden in de loopgraven van de Borgerbronx. René stelde dat – mocht een groen/rode beterweter eens proefondervindelijk de geneugten van het tuig ondervinden – hij wel anders zou piepen. Foxy moet hem teleurstellen. Lees hieronder haar verhaal:
Ach Rene, in 2009 werd een groene politicus in Brussel op straat lastig gevallen. Hij kreeg zelfs enkele rake klappen. Het spoorde Luckas Vander Taelen (want dat is de bewuste groene politicus) ertoe aan om hierover een artikel te schrijven in een krant. Ik wacht nog altijd op enig vervolg, maar dat komt er niet. Misschien werd hij op de vingers getikt door Wouter de tuinkabouter, of misschien tast groen het brein zo hevig aan dat er geen weg terug is, zelfs niet na een moment van klaarheid want op zijn webstek staat het volgende:
Die teruggekomen jongeren komen natuurlijk van Syrië.
Hij wil dat de Vlaamse regering voor oplossingen zorgt.
Johan Sanctorum: De negen peperbollen
Het placebo als wondermiddel in een postmoderne magie: we zijn verzot op dingen die eigenlijk niet “werken”, maar die we zelf een kracht toekennen waardoor ze wél werken.
Zelfs de farmaceutische industrie begint te beseffen dat alles “tussen de twee oren zit”.
Via Schopenhauer, Baudrillard en Marc Sleen kunnen we nu ook de zaak Lance Armstrong vatbaar verklaren voor herziening…
“EUSSR” in vergelijking met “USSR”?
“EUSSR” is historisch meer dan gerechtvaardigd in vergelijking met “USSR”.
Destijds zowel als nu worden naties, die onderling niet verschillender kunnen zijn, gedwongen “verenigd”.
In beide gevallen is het een pure machtskwestie.
In beide gevallen bestaat er een schijnparlement zonder enige betekenis, die in schijnverkiezingen bevestigd wordt.
In beide gevallen heerst er in werkelijkheid een kleine, afgeschermde bende, hier de “Europese Commissie”, daar het “Politbureau”.
Allebei hadden “commissarissen”, die naar goeddunken en volgzaamheid benoemd worden.
Het einddoel van de beide is ook gelijk: Het scheppen van een “nieuwe mens”.
Beide logen en liegen over de ware, verrotte toestand van hun “unie” en leiden een luxe leven, terwijl zij de bevolkingen uitzuigen.
Beide zijn dictaturen van het zuiverste water.
En wat de zogenaamde vrede in Europa betreft: De door de EUSSR en de NAVO ontketende oorlog was natuurlijk geen oorlog, maar een “vrede behoudende” maatregel.
Concurrentie voor Brussels Airlines
Nieuws uit Borgerbronx
Onder de titel “Politieke klucht in districtshuis Borgerhout” staat er in het Nieuwsblad van woensdag een klein artikeltje over wat er gebeurd is tijdens de laatste districtsraad van maandag 27 januari. Er wordt al direct een oordeel geveld, met of zonder opzet, zonder het hele verhaal te vertellen: ”De politici van Borgerhout hebben zich van hun fraaiste kant getoond.” Komt de informatie van de meerderheid: dan is die toon te begrijpen. De meerderheid deinst er niet voor terug om twee maten en twee gewichten te gebruiken; dat zijn we wel gewoon van de rode polpotisten van Borgerhout.
Nahima Lanjri mocht tijdens de vorige raad haar interpellatie niet brengen omdat ze te laat was terwijl de rood-groene communisten met hun onafhankelijk aanhangseltje de gewoonte hebben om de vergadering steeds te laat te openen. Dat werd met of zonder opzet mooi verzwegen. De voltallige oppositie was dan ook terecht van oordeel dat het reglement voor iedereen geldt en zonder onderscheid moet toegepast worden ook voor de linkse anarchisten.
Verder worden de partijen van de oppositie opgesomd zonder het Vlaams Belang erbij te noemen. Hallo? Wordt het Vlaams Belang genegeerd? Discriminatie? De roden van Borgerhout met het groene aanhangseltje hebben misschien moeite om de woorden “Vlaams” en “Belang”onmiddellijk na elkaar uit te spreken zonder zich te verslikken maar de krant zou onpartijdig moeten zijn. Dat is hier natuurlijk ook een groot probleem. De media hebben een grote afwijking, ze leunen verder naar links dan de toren van Pisa naar rechts en ze zijn ook veel krommer. De BBC heeft ondertussen al toegegeven, in de persoon van hun politieke chef dat ze jarenlang systematische feiten achtergehouden hebben en het debat gesmoord. Wanneer gaan de media van dit land dit ook toegeven?
Ondertussen doet dit bestuur (als je het communistische zootje zo kan noemen) er alles aan om het district te verknoeien op alle gebied terwijl de misdaad met rasse schreden toeneemt. Zelfs om 9 uur ’s avonds is het al niet meer veilig op straat en worden mensen overvallen in een zijstraat op twee stappen van de Turnhoutsebaan. Waar is het blauw op straat? Ergens anders natuurlijk, ook om de veiligheid te verzekeren of om drugspanden te sluiten enz. Er zijn blijkbaar nog niet genoeg agenten, of er moeten meer patrouilles in het district komen want de situatie wordt met de dag slechter, zowel overdag als ’s nachts kan je maar beter op je hoede zijn in Borgerhout. Dat is geen verzuurde opmerking maar wel één die strookt met de werkelijkheid en niet met de linkse leugens.
Het zal je maar overkomen als je om 9 uur ’s avonds naar huis stapt en je een paar klappen moet incasseren van misdadig tuig dat je dan ook van je gsm, i-pod en geld berooft. Of je zult maar eens even gaan fietsen op de Luitenant Lippenslaan om door tuig op een scooter omver geduwd te worden zodat ze er met je handtas vandoor kunnen gaan. Fietspaden lenen zich daar natuurlijk goed voor. Daar kan een scooter met groot gemak “opereren” zonder gevat te worden. Ze kunnen ook vlug verdwijnen en worden niet zo snel als een auto herkend. Niet alleen de fietsers maar ook de voetgangers lopen gevaar. Voor voetgangers komt het gevaar van twee kanten, van de fietsers die het voetpad opeisen en de scooters die met snelheid opereren. Meer fietspaden? Het tuig zal ze goed kunnen gebruiken.
Misdaad moet veel strenger bestraft worden, ook de” kleinere” misdaad. Dat begrip is dringend aan herziening toe. Rake klappen krijgen en je bezittingen afgeven is voor het slachtoffer geen kleine misdaad. In het beste geval houdt men er een trauma aan over, in het slechtste geval schiet men er het leven bij in. Misdaad is misdaad, punt aan de lijn en zolang misdadigers zich veilig voelen zal de rest van de bevolking zich niet veilig voelen, met dank aan de rood/groene verknoeiers van de samenleving.
Elliot Ness, uw onverschrokken ’embedded’ verslaggever op de Borgerbarricaden