Nieuws uit Borgerbronx

BorgerbronxBorgerbronx waar de Sinksenfoor thuis hoort!

Smoutebollen, wafels, nougat; de rups, het spookhuis, het museum met allerlei “dingen” en rariteiten in bokalen, de vrouw met een baard, de carrousel met op- en neergaande, mooi beschilderde houten paarden, dat is de foor, de Sinksenfoor. Het is nostalgisch, het doet je terug denken aan je kindertijd maar het is ook een amusement voor volwassenen. Altijd zijn er weer nieuwe en meer moderne attracties. Het blijft populair voor groot en klein. Ooit stond ze ieder jaar op de Leien, afwisselend op de noord- of zuidkant, daarna verhuisde ze naar de gedempte zuiderdokken tot de buurt en de bewoners veranderden en de foor voor overlast zorgde.

Nu is men weer op zoek naar een plaats. Spoor Oost blijkt een geschikte oplossing en maakt de grootste kans om de foor ieder jaar te mogen ontvangen. De besluitnemers weten het misschien nog niet maar er bestaat in feite geen betere plaats voor de Sinksenfoor. Het is daar waar de Sinksenfoor echt thuis hoort en niet als een vreemde eend in de bijt zit. Het is de enige plaats in de verre omtrek waar de attracties zo goed als een weerspiegeling zijn van de werkelijkheid. Het zal voor vele attracties dan ook voelen als een thuishaven, alsof ze eindelijk hun “roots” gevonden hebben.

Overlast speelt hier geen rol, dat zijn de bewoners al jaren gewend, dat is nu zelfs eigen aan de Borgerbronx. Daarover zullen geen klachten komen, er zijn ergere dingen in het leven van de Borgerbronx bewoners dan een beetje luide muziek. Er rijden trouwens genoeg dure bolides in de straten met de versterkers op maximum en de ramen wijd open, vooral in de zomer, zodat iedereen gratis mee kan genieten van rauwe oosterse/zuiderse klanken. Als er al klachten komen van enkele verzuurde inboorlingen dan worden die meteen van tafel geveegd door de districtsraad. Mensen moeten absoluut leren om verdraagzaam te zijn is hun mantra. Verdraagzaamheid is iets waar de rood/groene communisten in uitblinken, je hoeft maar even te kijken naar de landen waar communistische regimes overheersen. Daar is de verdraagzaamheid niet te stuiten en stroomt zoals een waterval van een rots.

Lees verder

In de brievenbus

MM900285281[1]In de brievenbus

Open-VLD wou er fijntjes op wijzen dat we in hetzelfde bedje ziek zijn als de nullenzender.  Ook wij zouden ons bezondigen aan het favoriseren van bepaalde partijen.
Wij mochten een eerder koleirige brief van Gwendolyn Rutten ontvangen waarin ze vroeg om via Golfbrekers ook haar kiescampagne te willen steunen.  Wat wij bij deze doen, ook al zijn we niet bepaald onder de indruk van  haar ‘talenten’.

Wij willen onze lezers erop attent maken dat onze redactie de affiche enigszins bijgewerkt heeft.  De gaten in de stoel hebben we, omwille van het fatsoen en de mogelijkheid dat kindjes over de schouder van mama of papa mee op het scherm kunnen kijken, opgevuld met een passend kleurtje.
Hoe de blauwe akela zich laat fotograferen is haar zaak, maar Golfbrekers is een deftige webstek en dat willen we zo houden.

verkiezing2014 OVLD Rutten Keelerstoel

Doe geen moeite. Bij het klikken ziet u echt niet méér.
Studio Rony

 

Lap, weer een illusie minder.

Het dagdromen van een sprookjeswereld is ook in het politiek-correcte vizier van de scherpslijpers terecht gekomen.  U gelooft het niet: het sprookjespark, de Efteling, is racistisch.  Hoe dikwijls wij er in de loop der jaren geweest zijn weten we niet meer, maar we hebben nooit iets van die strekking ondervonden.

Journaliste Gisela Williams, werkzaam voor Wall Street Journal,  schrijft in haar reisverslag dat ze zich kostelijk heeft vermaakt in het pretpark, maar maakt aan het einde nog een kritische kanttekening. Ze merkt fijntjes op dat de theekopjesattractie Monsieur Cannibale een racistische verwijzing bevat naar het koloniale verleden van Nederland. Williams omschrijft het kannibalenthema, waar de attractie letterlijk om draait, als een stap terug in de tijd (“racist throwback”).  Ze spreekt schande van de manier waarop ‘mensen met een donkere huid’ door De Efteling afgebeeld worden.  Vooral dan de figuur waar de attractie om draait: Monsieur Cannibale.

De Efteling ging in het verweer, door te stellen dat je je niet zo moet blindstaren op de huidskleur van één poppetje:

    “Wij denken dus ook niet dat alle stiefmoeders slechte mensen zijn, zoals bij Sneeuwwitje, of dat alle mensen met obesitas veel papier eten, zoals Holle Bolle Gijs.”

We vragen ons af door welk politiek-correcte beest de meeste journalisten gebeten werden.  Wat volgt?  Bobbejaanland met een racismeklacht van de Indianen  oorspronkelijke Amerikanen?  Bovendien heeft die journaliste haar werk niet goed gedaan.  Wij zijn behoorlijk in ons wiek geschoten bij: “Of the 28 fairy tales depicted in Efteling, 15 are from the Brothers Grimm ; the others are from Hans Christian Andersen and more obscure sources.”  Dat ze het sprookje, de Indische Waterlelies,  van onze geliefde oud-ex–annex-weduwe-koningin Fabiola een obscure bron noemt, dat pikken wij niet.

Bron: zowat alle verontwaardigde Nederlandse kranten

Oef! Hij mag blijven.

Oef!  Er viel een steen van ons hart.
We leven wel in het koninkrijk der belgen, maar we waren er toch niet helemaal gerust in.  Belkacem blijft trotse drager van onze nationaliteit.

Ons aller visitekaartje, de belgische nationaliteit mag  Fouad Belkacem  niet afgenomen worden. Met dank aan Justitie. Een gelukkig man, die Belkacem.  Vooral omdat het betekent dat hij niet aan Marokko zal uitgeleverd worden.

Belkacem blijft Belg

Luimige Fouad met guitige blik in zijn oogjes mag blijven

Fouad Belkacem werd jarenlang ongemoeid gelaten. Justitie was niet geïnteresseerd en de politiek keek de andere kant op, zodat Belkacem ongehinderd zijn Sharia-netwerk kon uitbouwen. Belkacem en zijn aanhangers verstoorden debatten, schopten rel op straat en verspreidden haatvideo’s. Na de incidentrijke aanhouding van een moslima in boerka, riep Belkacem op tot geweld tegen de politie en de belgische staat. Een Franse sympathisant voegde de daad bij het woord, stapte op de trein en ging in Brussel een agente te lijf met een mes.

Dat was het signaal om – eindelijk – in te grijpen. Belkacem werd opgepakt en verdween achter de tralies. Justitieminister Turtelboom (Open VLD) legde meteen stoere verklaringen af. Belkacem zou voor een tijd achter de tralies gaan en ze zou zelfs laten onderzoeken of het mogelijk was om hem de belgische nationaliteit te ontnemen. Helaas blijkt dat niet te kunnen…
Belkacem heeft ook nog de Marokkaanse nationaliteit. En dat hem in Marokko ook nog een celstraf boven het hoofd hangt, kwam Justitie goed uit. Even zijn belgisch paspoort afnemen, op het vliegtuig zetten en terug naar afzender. Opgeruimd staat netjes. Simpel toch? Niet dus. Het Antwerpse parket onderzocht de piste en zegt dat het niet kan. De ontneming van de belgische nationaliteit “kan enkel in het geval van zeer ernstige feiten, gekoppeld aan een zware veroordeling.” En daar wringt het schoentje. Belkacem werd na een lang proces – met beroep en cassatie – veroordeeld tot 18 maanden cel en een geldboete van 550 euro. Die straf is onvoldoende om de nodige procedure op te starten, laat het parket nu weten.

Intussen is duidelijk dat Sharia4Belgium de grote motor is achter het ronselen van ‘Vlaamse’ moslimjongeren voor de jihad in Syrië. Misschien is dát feit ernstig genoeg. Of moeten zijn adepten eerst een dodelijke aanslag plegen in België?

Een terugblik over de man met een visie: na belgië, Nederland, Europa, het Witte Huis:

“Laten we de democratie opzij schuiven”

FT

Deontologische code voor rechters

Er bestaat wel degelijk een deontologische code voor rechters.  Zo mogen ze zich niet laten omkopen, mogen ze zich niet laten beïnvloeden door politieke partijen, door koninklijke belanghebbers of, wat evenzeer verboden is,  … ze mogen niet naakt zonnen. Toch niet op de werkvloer.

Een Bosnische vrouwelijke rechter uit Sarajevo – dit doet eigenlijk niets ter zake want het is evenzeer voor mannen verboden – besloot aan haar kleurreke te werken op haar bureau.  Een overbuurman (heeft die man niets anders te doen?) bespiedde haar en maakte het nieuws wereldkundig met een foto.  De vrouw was zich van geen kwaad bewust.  Ze wou zich slechts even ontspannen in het zonnetje en was voor het raam op het bureau gaan liggen.  Naakt.

http://images.dailystar-uk.co.uk/dynamic/1/photos/646000/620x/naked_judge_caught_sunbathing_nude_on_office_desk-364300.jpgHaar werkgever voert aan dat ze het imago van het Bosnische hooggerechtshof schade heeft aangedaan met haar actie. Ze ging hier tegen in beroep maar de rechter gaf haar baas gelijk.  Als verdediging gebruikte de dame het argument dat ze niet tijdens de werkuren gezond(igd) had, dat de deur naar haar kantoor op slot was en dat ze zich had willlen opwarmen voor de vermoeiende werkdag.

Ze is wel geen rechter, maar we kregen ineens een flits van een zonnende Maggie (u weet wel), de chouchou van de media.  Zou toch een schitterende reclame zijn voor een robuuste tafel?

Daily Star

Bij meneer doktoor

Bij meneer doktoorZijde tegen rugpijn

Men zegt wel eens ‘het hangt aan een zijden draad” om aan te tonen dat iets slechts weinig kans op slagen heeft.  Maar men vergeet daarbij hoe sterk zijde wel is.  En veelzijdig toepasbaar.

Acht van de tien mensen lijden minstens één keer in hun leven aan een rugkwaal.  De oorzaak ligt dikwijls bij een beschadigde tussenwervelschijf (discus).  Wetenschappers van de universiteit van Bern proberen hiervoor een vervanging te vinden die uit een natuurlijk materiaal vervaardigd wordt.

storybild

Ze proberen niet alleen nieuwe tussenwervelschijven maar ook hartspieren, huid of zenuwen door zijde en menselijke cellen te vervaardigen.  Want zijde, spinsel van rupsen en spinnen, heeft ideale kenmerken.  Het wordt door het lichaam goed verdragen en veroorzaakt geen afstotingsverschijnselen.  Bovendien laat het zich in diverse vormen bewerken, zowel in flinterdunne membranen als in drie-dimensionele constructies.
Een bijkomend voordeel is dat het door chemische manipulatie stuurbaar is, t.t.z. hoe stabiel het in het lichaam van de ontvanger moet zijn.  Het kan zichzelf oplossen als het zijn taak vervuld heeft.
Het onderzoeksteam van het project onder de leiding van Benjamin Gantenbein heeft zich een bijzonder doel voorgenomen.  Het wil gentechnisch gemanipuleerde zijderupsen een bijzondere zijde laten spinnen met een bepaalde groeifactor, die de zijde, voorzien van stamcellen, tot tussenwervelschijven moet laten groeien.
Science fiction?  Ook in het Max-Planck-Institut in Bad Nauheim (D) en in Medizinischen Hochschule Hannover wordt het bijna ongelooflijke onderzocht.  Met toepasbare producten kan men pas binnen enkele jaren rekenen.

Wij plaatsen hieronder een filmpje van een klassieke operatie van de tussenwervelschijf:

20Min.onLine