Borgerbronx waar de Sinksenfoor thuis hoort!
Smoutebollen, wafels, nougat; de rups, het spookhuis, het museum met allerlei “dingen” en rariteiten in bokalen, de vrouw met een baard, de carrousel met op- en neergaande, mooi beschilderde houten paarden, dat is de foor, de Sinksenfoor. Het is nostalgisch, het doet je terug denken aan je kindertijd maar het is ook een amusement voor volwassenen. Altijd zijn er weer nieuwe en meer moderne attracties. Het blijft populair voor groot en klein. Ooit stond ze ieder jaar op de Leien, afwisselend op de noord- of zuidkant, daarna verhuisde ze naar de gedempte zuiderdokken tot de buurt en de bewoners veranderden en de foor voor overlast zorgde.
Nu is men weer op zoek naar een plaats. Spoor Oost blijkt een geschikte oplossing en maakt de grootste kans om de foor ieder jaar te mogen ontvangen. De besluitnemers weten het misschien nog niet maar er bestaat in feite geen betere plaats voor de Sinksenfoor. Het is daar waar de Sinksenfoor echt thuis hoort en niet als een vreemde eend in de bijt zit. Het is de enige plaats in de verre omtrek waar de attracties zo goed als een weerspiegeling zijn van de werkelijkheid. Het zal voor vele attracties dan ook voelen als een thuishaven, alsof ze eindelijk hun “roots” gevonden hebben.
Overlast speelt hier geen rol, dat zijn de bewoners al jaren gewend, dat is nu zelfs eigen aan de Borgerbronx. Daarover zullen geen klachten komen, er zijn ergere dingen in het leven van de Borgerbronx bewoners dan een beetje luide muziek. Er rijden trouwens genoeg dure bolides in de straten met de versterkers op maximum en de ramen wijd open, vooral in de zomer, zodat iedereen gratis mee kan genieten van rauwe oosterse/zuiderse klanken. Als er al klachten komen van enkele verzuurde inboorlingen dan worden die meteen van tafel geveegd door de districtsraad. Mensen moeten absoluut leren om verdraagzaam te zijn is hun mantra. Verdraagzaamheid is iets waar de rood/groene communisten in uitblinken, je hoeft maar even te kijken naar de landen waar communistische regimes overheersen. Daar is de verdraagzaamheid niet te stuiten en stroomt zoals een waterval van een rots.
![MM900285281[1]](https://i0.wp.com/www.golfbrekers.be/wp-content/uploads/2013/02/MM9002852811.gif)
Lees 
Het dagdromen van een sprookjeswereld is ook in het politiek-correcte vizier van de scherpslijpers terecht gekomen. U gelooft het niet: het sprookjespark, de Efteling, is racistisch. Hoe dikwijls wij er in de loop der jaren geweest zijn weten we niet meer, maar we hebben nooit iets van die strekking ondervonden.
Oef! Er viel een steen van ons hart.
Er bestaat wel degelijk een deontologische code voor rechters. Zo mogen ze zich niet laten omkopen, mogen ze zich niet laten beïnvloeden door politieke partijen, door koninklijke belanghebbers of, wat evenzeer verboden is, … ze mogen niet naakt zonnen. Toch niet op de werkvloer.
Haar werkgever voert aan dat ze het imago van het Bosnische hooggerechtshof schade heeft aangedaan met haar actie. Ze ging hier tegen in beroep maar de rechter gaf haar baas gelijk. Als verdediging gebruikte de dame het argument dat ze niet tijdens de werkuren gezond(igd) had, dat de deur naar haar kantoor op slot was en dat ze zich had willlen opwarmen voor de vermoeiende werkdag.
