Vlaams Belang op Belgische radar

Nadat Justitieminister Turtelboom (Open VLD) eerder openlijk toegaf dat de Belgische Staatsveiligheid de opdracht had om het Vlaams Belang en zijn mandatarissen te volgen, blijkt de praktijk ook te worden toegepast door de federale politie.

Hoewel het volgen van politieke tegenstanders herinneringen oproept aan ver vervlogen en akelige Stasi-praktijken uit de DDR, blijkt de Belgische staat anno 2013 vergelijkbare praktijken toe te passen. Op een vraag van Filip Dewinter erkende minister van Binnenlandse zaken Milquet (cdH) het bestaan van een zwarte lijst bij de federale politie. Hierop prijken niet alleen terroristische of gewelddadige groeperingen – zoals Sharia4Belgium – maar ook heel wat onschuldige Vlaamsgezinde organisaties zoals de Vlaams Belang Jongeren (VBJ), het Taal Aktie Komitee (TAK) en het Vlaams Nationaal Jeugdverbond (VNJ).  In totaal worden niet minder dan 221 organisaties gevolgd.

Opmerkelijk is bovendien dat naast organisaties ook bepaalde personen worden gevolgd. Zo bevat de lijst zo’n 10.000 namen waaronder niet minder dan 480 mandatarissen van het Vlaams Belang. In een reactie hekelde Filip Dewinter het gebrek aan democratische controle en wees hij op het feit dat de Vlaamse Beweging uitdrukkelijk wordt geviseerd.

Dat de veiligheidsdiensten en de politie aanhangers en sympathisanten van Al Qaida of Sharia4Belgium nauwlettend in de gaten houden, is begrijpelijk. Zij willen de democratie – desnoods gewapenderhand – omver werpen en inruilen voor de sharia, de islamitische wetgeving, onthoofdingen en stenigingen incluis. Maar de registratie van Vlaamsgezinde organisaties zoals de Vlaams Belang Jongeren en TAK zijn duidelijk ingegeven door politieke dan wel door juridische motieven. Zij willen alleen maar de vreedzame en ordelijke ontbinding van een systemisch ziek België. Dat is een legitieme strijd en een legitiem doel.

Staatsveiligheid

Dat het Vlaams Belang reeds lang op de Belgische radar ligt, werd overigens onlangs nog aangetoond door de grote baas van de Staatsveiligheid, Alain Winants.  Hoewel deze aanvankelijk ontkende dat leden van onze partij werden gevolgd, viel hij door de mand toen de RTBf hem ging interviewen en op zijn bureau een dossier met de naam Filip Dewinter zag liggen.

Na een parlementaire vraag van volksvertegenwoordiger Bert Schoofs gaf minister van Justitie Turtelboom dan ook toe dat de Staatsveiligheid onze partij inderdaad volgt. De toenmalige liberale Justitieminister Verwilghen gaf daartoe in 2001 officieel de opdracht. Verwilghen gaf, naar verluidt, de instructie omdat het Vlaams Blok een ‘extreemrechtse’ groepering zou zijn. “De uiteindelijke veroordeling van het Vlaams Blok voor racisme bewees dat die visie juist was, ” klonk het. Dat is natuurlijk klinkklare onzin. Die veroordeling* bewees immers niets. De uiteindelijke veroordeling kwam er nadat de wetgeving à la carte werd aangepast om over te kúnnen gaan tot een veroordeling.

Ook de veelzeggende uitspraak van de toenmalige CGKR-directeur Johan Leman maakte duidelijk dat de veroordeling niet minder was dan een politieke lynchpartij.  Zo stelde hij meteen na de eerdere uitspraak van het Hof van Beroep in Brussel (waarbij de rechters zich aansloten bij het vonnis van Eerste Aanleg en zich onbevoegd verklaarden) dat “wij nu moeten zoeken naar rechters die het Vlaams Blok wél willen veroordelen”. Wie bedreigt hier dan de democratie?

Klaas Slootmans

* “Het is natuurlijk ook een politiek proces. Maar om dat politiek proces te doenslagen, volgen wij de strategie om het zoveel mogelijk in een juridische sfeer te houden.”

voor wie het wil nalezen, klik op ‘Van Vlaams Blok naar Vlaams Belang’