Wat er overblijft van de zegebulletins van de door Vlaanderen betaalde Marshallplannen.
Een recente studie van de Union wallonne des Entreprises bestempelt de situatie op de Waalse arbeidsmarkt als alarmerend en op termijn onhoudbaar. Om tegen 2020 een werkzaamheidsgraad van 73,2 procent te bereiken, dat is de Europese doelstelling voor belgië, Vlaanderen heeft die al bijna bereikt , moeten er jaarlijks 22.600 banen bijkomen in wallonië en moet het bruto binnenlands product stijgen met maar liefst 3,1 procent. De afgelopen tien jaar kon Wallonië rekenen met een gemiddelde van 10.000 nieuwe banen per jaar en een groei van 1,5 procent.
Volgens de VDAB kampt de Waalse arbeidsmarkt met meerdere problemen.
Zowel bij vrouwen, jongeren als ouderen en vooral bij laaggeschoolden blijft de werkloosheid hoog. De jeugdwerkloosheid is het gevolg van de grote schare nauwelijks geschoolde jongeren die ‘perspectiefloos op de arbeidsmarkt belanden’.
Als men goed leest wil dat zeggen dat binnen één generatie in wallonië niemand nog bruikbaar zal zijn voor de arbeidsmarkt. De banen die wel ingevuld worden zijn 40% overheids-nep banen en blijft het aandeel van de gesubsidieerde banen in het totaal van de tewerkstelling nog zienderogen stijgen, de beproefde socialistische truc om hun wanbeleid en de daaraan verbonden werkloosheid te verdoezelen.
Het onnodig aanwerven van werklozen in overheidsdienst is altijd de politiek geweest van de PS samen met het cliëntelisme, daaraan dankt zij haar bestaan, Vlaanderen betaalde toch, maar door de 6de staatshervorming en de nieuwe financieringswet die er komende jaren aankomen, zullen ze zwaar lijden onder de saneringen die er onvermijdelijk het gevolg van zullen zijn, want hola, dan zullen ze het zelf moeten financieren, en Europa kan niet blijven de andere kant opkijken als dank omdat di Rupo alles verkwanselt heeft aan het buitenland, vooral aan Frankrijk, de snoeiharde begrotingspolitiek voor overheidsaanwervingen zal ook gelden voor wallonië en brussel. Nu al heeft de intern zwaar verdeelde Waalse regering alle moeite van de wereld om haar begroting rond te krijgen.
Bij de Waalse PS stijgt de nervositeit. Niet door de peilingen, maar door het besef dat de 7de noodgedwongen staatshervorming er wel eens sneller zal aankomen dan verwacht.
En naar goede socialistische gewoonte wordt de propagandamachine in werking gezet, nergens hoort men nog Vlaanderen, noch in de media, noch door de politiekers, noch bij manifestaties aan de belgische kust en elders, alles is belgisch, alles wat leuk en tof is krijgt het etiket belgisch .
De goedweershow, met de belgische rode duivels, de belgian Lions, het nieuw belgisch koningspaar, een nieuw belgisch voetbalstadion, samengaand met de belgische verkiezingen moet er voor zorgen dat de nefaste politiek van di Rupo en de Vlaamse verraders vergeten zal zijn.
Hop naar het volgende belgisch Marshallplan. Arm Vlaanderen.
Vlaanderen bij de bok gezet
Alsof dat niet genoeg is, misbruiken de Comori-partijen de financieringswet om de zo gegeerde “bijdrage van de deelstaten aan de begroting” zonder overleg door de strot te duwen, door de middelen voor de over te dragen bevoegdheden te beperken tot minder dan 90 procent. De academische denktank Vives berekende dat hierdoor de transfers vanuit Vlaanderen tegen 2030 met een vijfde zullen toenemen. Nadat Vlaams-Brabant en de Brusselse Vlamingen door de BHV-wetten op het altaar van de federale eenheid werden geofferd, moet Vlaanderen de Belgische recuperatie dus nog eens cash betalen.
Het gemarchandeer aan de federale onderhandelingstafel heeft dus niet geleid tot een verregaande Vlaamse autonomie. De bevoegdheden die Vlaanderen straks in handen krijgt, zijn niet meer dan de overgedragen bevoegdheden en – afgeroomde – middelen waarvan de federale overheid de beleidshefbomen strak in handen houdt. Zowel op het vlak van arbeidsmarktbeleid, gezondheidszorg als kinderbijslag wordt Vlaanderen onderworpen aan een onbuigzaam federaal kader, dat elke bewegingsvrijheid ondermijnt.
Klaas Slootmans, VB Magazine
Of hij aan een vorm van autisme lijdt is moeilijk te bewijzen door een buitenstaander en een leek maar hij zou niet de eerste monarch zijn die door een of andere aandoening niet bekwaam was om op een troon te zitten of een hoge post te bekleden. Kijken we maar even naar George III van Engeland die blijkbaar geestesziek was of de moeder van Keizer Karel die de bijnaam kreeg van Juanna La Loca, of Johanna de waanzinnige.
Dit minzame gedrag is vooral merkbaar tijdens officiële en openbare gelegenheden maar hoe gaat het er in de intieme familiekring aan toe? Een tipje van de sluier werd al door de gewezen minnares van de vader opgelicht en tijdens hun laatste verlof hebben we even kunnen zien hoe ‘maman’ Tilde de leiding nam of had, vader en kinderen werden duidelijk gemaakt wat ze moesten doen en de toon waarop had meer weg van een bevel dan van een vriendelijke vraag. Tegenspraak werd niet verwacht en papa en ‘les enfants’ deden gedwee wat ‘maman’ hen opdroeg.
Philippe heeft er ondertussen deugd in. Een ganse dag in het paleis met een kroon op het hoofd en met een scepter in de hand rondlopen, vindt hij best leuk. Alleen de rijksappel sleept hij niet mee. Dat is iets voor tante Fabiola de Mora y Aragón die er al eens met succes mee opgetreden was op een 21 juli-defilé.
Daarnaast is er ook de ‘zaal van het paard’, waar een heus opgezet paard staat opgesteld op een namaaksokkel die langzaam in het rond draait. Hier beklimt hij dagelijks gedurende een uurtje het paard om zich koning-ridder te wanen. Op de muren zijn levensgrote foto’s aangebracht van velden, steden, straten en van handenklappende kleuters met Belgische tricolore vlaggetjes. Tijdens deze zitsessies klinkt ook het geluid van juichende massa’s, roepend: “Vive le roi!” Hij doet het graag, want het is allemaal precies echt.
Ten slotte is er ook ‘de zaal met de boksbal’. Heel de zaal is in zwart-geel geverfd en de centrale grote boksbal stelt het Vlaams-nationalisme voor. Dagelijks gaat hij er een tweetal uur tegen te keer dat het geen naam heeft. Hij houdt erg veel van deze zaal , want hij oefent er tegen het moment dat het Vlaams Belang hem op zijn weg zal tegen komen. Toen hij eens in een boek de legendarische Vlaams Blok-affiche zag met de bokshandschoenen en de slogan ‘Uit zelfverdediging’, begreep hij het even niet… omdat hij altijd zélf de bokshandschoenen draagt…
Ons Gerda, Ray’s allerliefste, vertrok op 1 september voor een maand naar het Verre Oosten. Ze gaat daar landen als China, Nepal en Tibet bezoeken samen met een kleine groep zielsverwante toeristen, die, tijdens hun vakantie, meer willen dan een strandstoel en -parasol.
NSFW: Brute executie door rebellen