Mechelse christenen draaien op voor Kerstmis

In de nasleep van de beslissing van het Mechelse stadsbestuur om moslims mee te laten betalen voor de logistiek rond het Offerfeest, heeft burgemeester Bart Somers (Open Vld) zich ook voorgenomen om de lokale christenen te laten opdraaien voor het Kerstfeest. De christelijke gemeenschap, een belangrijke meerderheid in de Maneblussersstad, reageert verbolgen.

De organisatie van de kerstmarkt kost alle Mechelaars, en dus ook de moslims, handenvol geld.

“Zo’n kerstmarkt kost meer dan ze opbrengt”, berekende de burgemeester. “Door de aanwezigheid van diverse jeneverkramen moeten we extra agenten en stadswachten inzetten, en die kosten geld. Zeker op Kerstmis zelf, een officiële feestdag waarop agenten dubbel betaald moeten worden. Al die kerstverlichting in de winkelstraten betekent ook een serieuze meerkost op de energiefactuur, om nog maar te zwijgen van de gage voor de acteurs in de levende kerststal. Bovendien komen de mensen door de economische crisis eerder om gratis mee te genieten van de artificiële gezelligheid dan om het zoveelste houten postuurke te kopen waar ze niets mee kunnen doen.”

Die jaarlijkse meerkost, die vaak tot in de tienduizenden euro’s loopt, wil het stadsbestuur nu verhalen op de christelijke gemeenschap. “Kerstmis is een christelijk feest, maar de kosten ervan worden gedragen door alle Mechelaars”, argumenteert Somers. “Of je nu moslim, sikh, jood, atheïst of anders gezind bent, je betaalt mee, en dat vinden wij niet fair. Daarom vragen we de christenen om een kleine bijdrage te betalen voor de organisatie van het kerstfeest. Vijftien euro om de hele binnenstad gezellig te maken tijdens de donkerste wintermaand, dat is nu toch niet te veel gevraagd?”

Boycot
De christelijke gemeenschap is echter verbolgen en roept op tot een boycot van het kerstfeest. “Broeders en zusters, maak dit jaar geen adventskrans, koop geen kerstboom, stuur geen kaartjes naar familie en vrienden, en hang zeker geen idiote kerstman aan je gevel die zogezegd je raam inklimt”, foetert aartsbisschop Léonard, die zich als spreekbuis van de misnoegde katholieken opwerpt. “We zullen nog eens zien of het stadsbestuur voet bij stuk houdt als de omzet van de Ava en de Action drastisch de dieperik in gaat, of als de kalkoenboeren met hun stock blijven zitten.”

Jan-Pieter De Leugheneire bij De Raaskalderij

El Computador

Een lerares Spaans probeerde aan haar klas uit te leggen dat in het Spaans, in tegendeel tot bijvoorbeeld het Engels, zelfstandige naamwoorden mannelijk of vrouwelijk zijn.  Huis bijvoorbeeld, is in het Spaans vrouwelijk: La Casa, potlood daarentegen is een mannelijk zelfstandig naamwoord: ‘El Lapiz’. De lerares kreeg daarop een vraag van een van de studenten: “Welk geslacht heeft het Spaanse woord voor computer”?

In plaats van direct een antwoord te geven op deze vraag, besloot de lerares de klas op te delen in twee groepen, meisjes en jongens, en ze vroeg hen om zelf te gaan bepalen of een computer een mannelijk of vrouwelijk zelfstandig naamwoord was. De lerares vroeg aan elke groep om met vier redenen hun keuze voor het mannelijke of vrouwelijke zelfstandige naamwoord te onderbouwen.

De groep jongens besloot dat het woord computer zonder twijfel een vrouwelijk woord was. Het moest dus écht ‘La computadora’ zijn volgens hen, omdat:

1. Niemand anders dan de schepper van de computer begrijpt de logica ervan.

2. De taal waarmee computers met elkaar communiceren is onbegrijpelijk voor alle anderen.

3. Zelfs de kleinste foutjes worden in het computergeheugen opgeslagen om later terug gehaald te kunnen worden…

4. Tot slot vonden de jongens dat je, zodra je een band opbouwt met een computer, je je halve salaris moet uitgeven aan ‘accessoires’..!

Maar het wordt beter, want ook de groep meisjes hebben hun keuze verantwoord onderbouwd. Zij gingen niet over één nacht ijs en kwamen tot de constatering dat computers mannelijk zijn, en daardoor dus ‘El Computador’ moesten heten in het Spaans, omdat:

1. Voordat je iets met hem kunt moet je hem eerst opstarten.

2. Ze bevatten veel gegevens, maar kunnen niet zelfstandig denken.

3. Ze worden geacht problemen op te lossen, maar meestal vormen ze zelf het probleem.

4. Zodra je ze hebt gekozen, realiseer je je dat je, als je iets langer had gewacht, een beter model had kunnen hebben.

Of het ertoe doet weten we niet, maar het verhaal eindigt met de conclusie dat de meisjes wonnen. Het is inderdaad.. ‘El Computador’..!

Claro?

Marieke