Kaltstellung CGKR-KGB-stijl

GELD

In een openhartig interview met Knack deed topeconoom Ivan van de Cloot van de denktank Itinera er verleden week zijn beklag over dat hij bedreigd zou worden. Hij diste daarbij een nogal plastisch verhaal op van hoe een «topminister» tijdens de recentelijke exportmissie naar Houston zou gezegd hebben dat iedereen die kritiek op het ACW had gegeven aangepakt zou worden. In bepaalde kringen werd onmiddellijk moord en brand geschreeuwd, maar is het in de Belgisch/Vlaamse modelstaat wel zo uitzonderlijk dat iemand bedreigd of zelfs gebroodroofd wordt omwille van zijn mening?…..

Ivan van de Cloot beschrijft wat er zich in Houston zou hebben afgespeeld:

Onlangs reisde er een belangrijke Vlaamse handelsmissie naar de Verenigde Staten. Ik was er niet bij, maar achteraf kreeg ik volgend bericht van wat er gezegd is. (neemt een papier en schraapt de keel): “Op de exportmissie in Houston vertelde een topminister aan de journalisten dat iedereen die kritiek had gegeven op het ACW, één voor één zouden worden aangepakt. En terwijl hij dat vertelde, maakte hij van zijn hand een revolver en schoot hij.”

……Maar laten we eerlijk zijn: een politicus die dissidente stemmen het zwijgen wil opleggen, sinds wanneer is dat nieuws in België? Laat staan een «politieke bom»? Was het soms niet precies met dat doel voor ogen dat eind vorige eeuw een bepaald centrum werd opgericht, en zelfs de wetgeving werd aangepast? «Eén voor één aangepakt», het had zelfs in de oprichtingsakte kunnen staan…..

Waar was trouwens de verontwaardiging van Ivan van de Cloot toen enkele weken geleden de vakbonden nog eens de kieslijsten van het Vlaams Belang tegen hun ledenbestanden hielden, kwestie van ze te kunnen zuiveren van onreinen?……

…..merkwaardig dat «deze potentiële politieke bom» om half negen ‘s ochtends nog steeds niet opgepikt was door de nieuwssites van de VRT, De Standaard of De Morgen……

…..Niet dat men bij De Morgen, De Standaard of de VRT ooit veel sympathie heeft gekoesterd voor de CD&V, maar toch maar liever die partij om Elio di Rupo ook na 25 mei 2014 in het zadel te houden dan, stel je voor, de N-VA……

….Ivan van de Cloot fungeert in het Dexia-dossier zo een beetje als een luis in de pels van het establishment. In het bijzonder het ACW wil dit potje zoveel mogelijk gedekt houden, en is dus niet gediend met een topeconoom die steeds weer de puntjes op de i komt zetten…..

….Met zijn onheilsvoorspellingen doorprikt Ivan van de Cloot de geruststellende praatjes van onder meer minister van Financiën Koen Geens over Dexia……

….En dus hoeft het ook niet verwonderen dat geen enkele journalist zich de episode uit Houston kan herinneren. De opwinding over de hele zaak–Van de Cloot volgt gewoon netjes de V/B-breuklijn, zowel in de traditionele media (kranten, TV, radio) als op sociale media zoals Twitter en Facebook.

http://www.brusselsjournal.com/node/5089

Tijd voor onze weekend-lifestylebijlage.

In een discreet hoekje van de Euro-jachthaven van Nieuwpoort poseert de voorzitter van de Socialistische Partij Anders, Bruno Tobback, op zijn gerenoveerde privé-jacht de”Gwaihir”. Zijn schoeisel is van Crocs, model “Crocband Georgia Clog”. De slim straight wash and fit jeans is van Abercrombie & Fitch. Het onopvallende doch stijlvolle truitje is een prêt-à-porter sweater van Old Navy. Nu begrijpen velen waarom we niet teveel moeten veranderen door besparingen, als dit pareltje van verheven volkslust moet verdwijnen om de zogezegde crisis te lijf te gaan, verliezen we ook de verwezenlijkingen  van het socialisme, iedereen gelijk, allemaal rijk.

zeiler Tobbackhttp://rechtsactueel.com/2013/01/30/de-tobbacks-houden-van-rode-misdadigers-snoepreisjes-naar-de-sovjet-unie-en-spion-voor-de-ddr-stasi/

Lente-vakkrachten

Lente-vakkrachten

U kent toch ook het sprookje van de verrijkers, die ons pensioenstelsel moeten redden?
U kent toch ook het sprookje van de verrijkers, die zo werkwillig zijn, maar in het Westen geen kansen krijgen?
U kent toch ook de verwijten dat wij racisten zijn?
Lees even mee hoe de droom van de multiculturele samenleving in Duitsland nog maar eens een utopie bewijst te zijn.

Er was eens, zo beginnen sprookjes, een politiek-correcte firma, die een idee had waarbij eigenlijk, feitelijk, het voor beide kanten – wij en zij – een win-win situatie had moeten worden.  Wij: goede zorgen voor onze hulpbehoevende ouderen.  Zij: een toffe job, die moest bewijzen hoe integratie in het kwadraat eruit kan zien.
Vergeet het!  Moslims kunnen zich onmogelijk verlagen tot het verzorgen van ongelovigen.  Een islamkenner weet dat de Allah-uitverkorenen hun talrijke talenten niet kunnen inzetten om ongelovigen het achterste af te wissen.

Nochtans had Asklepios, een concern dat zich met de gezondheidszorg bezig houdt, het zich zo mooi voorgesteld.  Ze hadden een programma op poten gezet met de doelstelling ‘vakkrachten’ uit het Prachtland Tunesië op te leiden in de verplegings- en zorgsector.  Een innovatief plan, dat op luid hoera-geroep van de politiek-correcte goegemeente onthaald werd.  Een plan, waaronder nu al een dikke streep getrokken werd.

Om het democratiseringsproces te ondersteunen had de Duitse Buitenlandminister Guido Westerwelle een akkoord ondertekend met Tunesië want de ‘Arabische Lente’ maakte dit schitterend pilootproject mogelijk. 150 Tunesiërs zouden naar Duitsland gehaald worden om een opleiding in de verpleging te volgen.   Duitsland heeft immers een nijpend tekort aan verplegers en zorgverstrekkers.

Die Asklepios-Auszubildenden aus Tunesien

De eerste lichting ‘studenten-vakkrachten’ uit Tunesië poseert vrolijk en blij voor de Hamburgse Alster. Van de tweede lichting hebben we geen foto gevonden…

Op 1 april (… wat wil je met zo’n datum!) begon een eerste reeks van 25 vlijtige, leergierige studenten aan hun opleiding.  Verleden week donderdag, de startdatum van de tweede reeks van 25, bleek dat nog slechts één enkel exemplaar geïnteresseerd was.
Want moslims weigeren het achterste van ongelovigen af te wissen.  Baardman kan het niet t.o.v. Allah verantwoorden en verbiedt het zijn echtgenote(s).

Het probleem was al langer in Duitsland bekend.  Ook de Duitse Turken of Turkse Duitsers weigeren deze jobaanbiedingen.  Bovendien willen zij een strikte toepassing van de scheiding man / vrouw,  waarbij zowel de zorgbehoevende als de zorgverstrekker  bij hun eigen geslacht moeten blijven.

Floriaan Terbeke
Bron: PI

Zoek het verschil

Wes HardinZoek het verschil.

Twee Nederlanders drie jaar cel in voor schoppen dakloze man
Twee mannen van 20 en 22 jaar moeten 3 jaar de gevangenis in omdat ze vorig jaar september in het Nederlandse Nijmegen een dakloze man tegen zijn lichaam en hoofd hebben geschopt. Volgens de rechtbank in Arnhem zijn de twee schuldig aan poging tot doodslag. Bovenop de 3 jaar celstraf heeft de rechter ze een voorwaardelijke straf van een jaar opgelegd.

Mishandeling Eindhoven: “Parket mag zich niet laten leiden door publieke opinie”
De advocaten van de 18-jarige Brent L. hebben zich verzet tegen de strafeis van 24 maanden jeugddetentie, waarvan 6 maanden voorwaardelijk. Brent L., de hoofdverdachte van het zinloze geweld in Eindhoven, riskeert die straf voor poging tot doodslag. De 17-jarige Tom K. riskeert een jeugddetentie van 12 maanden, waarvan 8 maanden voorwaardelijk.

(Beide berichten verschenen in de kranten van 14.8.’13)

Wes Hardin

Johan Sanctorum: In Watou heet het kunst…

Johan SanctorumIn Watou heet het kunst, in Merchtem vandalisme

In Merchtem (voor de Hollandse lezers: provincie Vlaams-Brabant, nabij Brussel) heeft burgemeester Eddie De Block (Open VLD) hoogst persoonlijk de jacht geopend op graffiti, aangebracht op het meubilair van zijn speelplein Ten Anckere. En met succes: een 12-jarig meisje werd bij de lurven gevat en na overleg met mama gesommeerd om de opschriften zelf te verwijderen.  Tegennatuurlijke handelingen dus, door een griezelpotentaat opgedrongen aan een prille tiener, en met toestemming van de moeder? Neen, in Merchtem wordt het als vandalisme gecatalogeerd, vallende onder de overlastwetgeving. Mag Anja (fictieve naam) even blij zijn dat ze er met een werkstraf vanaf komt, en niet met een opname in een instelling voor jeugdige delinquenten.

MerchtemZozo, vandalisme. Bekijken we even de foto, dan wordt duidelijk dat er hier eigenlijk van vandalisme of vernielzucht niet eens sprake is: het gaat gewoon om (wellicht collectieve) inscripties, nu ja, iets tussen groepscommunicatie, literatuur en street art. Dat laatste is dan weer een benaming voor de hobby van excellente lui die wél opschriften her en der mogen aanbrengen en er nog voor betaald worden ook. Lees verder

Men zegge het voort

Aankondiging FreddyHeeft het nog zin rechters aan te stellen in dit corrupte land ?

Regelmatig schreven we bijdragen in verband met onbegrijpelijke beslissingen van sommige rechters. We stelden ons dan ook regelmatig de vraag hoe het mogelijk was dat sommige rechters totaal ongestraft en zonder het minste probleem de meest zinloze beslissingen konden nemen en steeds op post konden blijven. En nu stellen we voor de zoveelste maal een onbegrijpelijke beslissing vast voor een gebeuren waarbij we zelf betrokken partij zijn. Lees verder

Slavernij, anders bekeken

Christenslaaf, moslimmeester

Kusten die ontvolkt raken door mensenroof, het doet eerder denken aan West-Afrika en de beruchte trans-Atlantische slavenhandel dan aan overvallen door moslims vanuit zee in Europa.

© Pierre Dan. Histoire de Barbarie et de ses corsaires. Parijs, 1649.
Wanhopige slaven

Het woord slavernij roept bepaald niet automatisch beelden op van ontvoerde Europeanen. Toch hebben vanaf het begin van de zestiende tot het eind van de achttiende eeuw minimaal een miljoen Europeanen in Noord-Afrika een slavenbestaan geleid. Het waren vooral zeelieden van gekaapte koopvaardijschepen. Maar ook bewoners van Spaanse, Italiaanse en Griekse kustgebieden leefden eeuwenlang in angst voor Noord-Afrikaanse plunderaars en slavenjagers.

Weinig bekend
De roof van Europese slaven door Noord-Afrikanen is een niet onbelangrijke episode in de moeizame relaties tussen de moslimwereld en de christelijke wereld, maar bij het grote publiek is dit onderdeel van de wereldgeschiedenis weinig bekend. De halve maan en het kruis hebben elkaar geregeld pijn gedaan.

Niet alleen bij vakhistorici, maar ook bij een redelijk groot publiek bestaat er minstens een notie over de kruistochten en wat de Middeleeuwse ridders bij die expedities aan de oostelijke kusten van de Middellandse Zee hebben aangericht onder moslims. Of over Spaanse moslims, die op bootjes naar Noord-Afrika werden gezet als ze weigerden katholiek te worden.

Zelfbeeld van Europeanen
De titel van een boek over dit onderwerp van de Amerikaanse historicus Robert C. Davis, verschenen in 2004, drukt het duidelijk uit: ‘Christian Slaves, Muslim Masters’. Dat idee van moslimmeesters en christelijke (Europese) slaven lijkt strijdig met het moderne zelfbeeld van Europeanen, zoals zich dat in de negentiende en twintigste eeuw moet hebben ontwikkeld.

De westerse suprematie werd in die periode zo enorm, dat op zeker moment het Britse Rijk een derde van het aardoppervlak omvatte. Ook Frankrijk, Rusland en Nederland hadden hun imperia. Op den duur stond vrijwel de hele moslimwereld onder direct of indirect Europees gezag. Als je overmacht zo totaal is, ben je misschien geneigd een verleden waarin de machtsverhoudingen evenwichtiger waren en Europeanen slaven van moslims konden zijn, te vergeten.

Tot aan de Theems
De kapers beperkten zich niet tot de Middellandse Zee, ze teisterden soms het stroomgebied van de Theems en in 1627 namen ze vierhonderd mensen gevangen in IJsland. Er is geen nauwkeurige boekhouding bijgehouden van de Noord-Afrikaanse slavernij. Daardoor is het moeilijker om het totaal aantal slaven te berekenen dan bij de trans-Atlantische slavenhandel. Op basis van allerlei bronnen komt Davis uit op minimaal een miljoen, en dan alleen maar in Algiers, Tunis en Tripoli.

Het aantal moet nog hoger liggen, want de auteur houdt zich bijvoorbeeld niet bezig met Marokko, dat ook Europese schepen kaapte. Hij gaat ervan uit dat er in de drie genoemde steden tussen 1580 tot 1680, het ‘hoogtepunt’ van de slavernij, permanent 35.000 Europese slaven moeten zijn geweest, de meeste in Algiers. Dat aantal was nodig om de economie draaiende te houden. Jaarlijks waren ruim achtduizend nieuwe slaven nodig om het aantal van 35.000 op peil te houden.

Soort djihad
Davis plaatst de Noord-Afrikaanse slavernij tegen de achtergrond van een soort djihad, die drie eeuwen lang woedde tussen de moslimwereld en Europa en eigenlijk pas eindigde met de geleidelijke kolonisatie van de moslimwereld in de negentiende en twintigste eeuw. De kaping van Europese schepen en de aanvallen op Europese kusten waren een soort djihad ter zee, waarin religieuze ijver en hebzucht hand in hand gingen.

Nederlandse ondertiteling via vierhoekje  onderaan de video.
© http://www.trouw.nl/tr/nl/5091/Religie/article/detail/3492419/2013/08/14/Christenslaaf-moslimmeester.dhtml