De voorzitter van het Syrische familiecomité, Insaf Hamd, vertelde een nieuwssite dat de rekrutering van kinderen sinds het begin van de opstand in Syrië sterk toegenomen is. De rebellen zouden de kinderen gebruiken als levende schilden. Klik hier voor het volledige artikel et bijhorende video’s.
Bolkestein: EU kan geen federatie zijn DEN HAAG – Een Europese federatie zal er nooit komen, want er is geen Europees volk, geen Europese cultuur, geen Europees rechtsstelsel, geen Europese taal en geen Europese publieke opinie.
Bovendien is er ook niet zoiets als een duidelijk geheel van typisch Europese waarden, aldus oud-Eurocommissaris Bolkestein dinsdag tijdens een bijeenkomst van het Wetenschappelijk Instituut van de CU in Den Haag. Daar werd de nota ”In verscheidenheid verenigd” van dr. Sander Luitwieler gepresenteerd.
Oud-Eurocommissaris Bolkestein. Foto ANP
Vicepresident Donner van de Raad van State wierp hem tegen dat er bij de oprichting van het Koninkrijk der Nederlanden in 1815 ook geen Nederlandse natie of volk was en evenmin gemeenschappelijk recht. „Het volk van nu is een product van de structuren die toen zijn opgericht.”
Hij bepleitte evenwel niet de vorming van een Europees volk. „Ik ben voor verscheidenheid.”
Donner waarschuwde de CU culturele verscheidenheid niet te vereenzelvigen met nationale lidstaten. „Juist nu de betekenis van nationale staten afneemt, is Europese samenwerking belangrijk voor het behoud van culturele diversiteit.”
Die verscheidenheid kan alleen voortbestaan „als de band die allen bijeenhoudt, niet ter discussie staat”, zei hij verder.
Daarom vindt hij het „zeer onwenselijk” dat de ChristenUnie pleit voor de opstelling van voorwaarden waarop lidstaten de EU kunnen verlaten.
Bolkestein haalde nog hard uit naar de „mislukte” Economische en Monetaire Unie. „Ikhoop vurig dat die verdwijnt.” Hij houdt het ook „niet voor mogelijk” dat de euro in zijn huidige vorm gehandhaafd blijft. „Laat het kabinet onderzoek doen naar invoering van een parallelle munt voor de financieel sterke EU-landen” als Nederland en Duitsland.
In het geval van de EU gelden de modewoorden “INLEVEREN, BESPAREN..” , in het geval Syrië ” VERGADEREN”.
En er wordt nogal wat vergaderd als we de gazetten lezen. Zodanig zelfs dat Milquet een oproep doet om het politieke opbod te stoppen. Geen poiltieke spelletjes meer te spelen op de kap van jongeren die naar Syrië trekken. De zaak is te ernstig, zegt ze in een interview. Vaders die op eigen houtje naar ginder vertrekken om hun kind te zoeken vindt ze onverantwoord. Dat moet in overleg met haar diensten gebeuren. Die hebben daar meer ervaring in. Verder is mevrouw Milquet verheugd dat de de burgemeesters hierover overleggen…, vergaderen, en aldus hun verantwoordelijkheid opnemen. Want deze zijn verantwoordelijk voor de veiligheid in hun stad. Maar trop is teveel.
Milquet beweert verder dat dit land op gebied van de bestrijding van de radicalisering, het meest actieve is in Europa. Tja, dan kunnen we ons wel voorstellen wat de andere landen doen. Helemaal niets? Zelfs niet erover vergaderen. Ook belooft Milquet dat ze in samenwerking met de burgemeesters, alles in het werk zal stellen om dit fenomeen uit te roeien. Maar dat zal niet makkelijk zijn, vertelde gisteren Hans Bonte. En zo strompelen de dames en heren van de ene vergadering naar de andere. Komen ze nog eens allemaal in beeld. En drinken ze menig glas, plassen menige plas en in Syrië blijft het zoals het al twee jaar was.
Waaslander
Nvdr: Het klinkt in elk geval hoopvol, dat Milquet wil gaan uitroeien. Daar willen wij zelfs een handje mee toesteken. De onkruidverdelgers staan in de aanbieding.
De toestroom van Roma brengt de sociale vrede in gevaar en is springstof voor de Europese solidariteit.
Begin vorige maand besliste de Europese ministerraad om de toetreding van Bulgarije en Roemenië tot de Schengenzone uit te stellen. Dat gebeurde nadat Duitsland – in navolging van Nederland en Finland – had aangekondigd dat het desnoods gebruik zou maken van zijn vetorecht om de toetreding van beide landen te blokkeren.
Veto De Duitse minister van Binnenlandse Zaken Hans-Peter Friedrich wees erop dat een uitbreiding van de Schengenzone door zijn landgenoten enkel wordt aanvaard wanneer aan alle elementaire voorwaarden is voldaan. En dat is duidelijk niet het geval. Zo blijven Bulgarije en Roemenië in gebreke als het gaat over de strijd tegen de welig tierende corruptie en de georganiseerde criminaliteit. Daarnaast is er het probleem van de illegale immigratie: de grens tussen Bulgarije en Turkije – nu al het grootste transitland voor illegale immigratie naar de EU – is verre van waterdicht. Tenslotte bestaat ook nog de terechte vrees dat er met het wegvallen van de binnengrenzen een nog grotere toestroom van Roma-zigeuners uit Bulgarije en Roemenië op gang zal komen.
Dat laatste element heeft een niet te onderschatten rol gespeeld in het Duitse verzet tegen de toetreding van de twee landen tot de Schengenzone. Sinds enkele jaren worden immers ook onze oosterburen geconfronteerd met een massale toevloed van Roma-zigeuners. In nauwelijks vier jaar is hun aantal in de Bondsrepubliek meer dan verdubbeld. In sommige steden is zelfs sprake van een verzesvoudiging.
Bedreiging Een groot deel van hen blijkt door een combinatie van gebrekkige kwalificaties, een slechte gezondheidstoestand en culturele factoren niet in staat om werk te vinden en in het eigen levensonderhoud te voorzien. Het gevolg is dat verschillende steden en gemeenten in toenemende mate worden geconfronteerd met aanzienlijke meeruitgaven inzake huisvesting, gezondheidszorg en andere sociale tegemoetkomingen. Om over indirecte kosten zoals toenemende overlast en criminaliteit nog maar te zwijgen. Een stad zoals Duisburg houdt voor de toekomst rekening met een jaarlijkse meerkost van liefst 18 miljoen euro. In Mannheim loopt dat bedrag zelfs op tot 30 miljoen euro. De overkoepelende vereniging van Duitse steden en gemeenten is duidelijk: de toestroom van Roma-zigeuners – in een politiekcorrecte eierdans ‘armoede-immigranten uit Roemenië en Bulgarije’ genoemd – is “een bedreiging voor de sociale vrede in de steden.”
Sociaal toerisme Roma-immigranten verplichten tot het volgen van een inburgeringscursus, zoals N-VA-minister Bourgeois voorstelt, is weinig meer dan dweilen met de kraan open. Het is immers bijzonder naïef te denken dat bijkomende cursussen en integratieambtenaren de import van armoede zullen stoppen. Wat moet gebeuren, is dat eindelijk paal en perk wordt gesteld aan het misbruik van de vrijheid van verkeer in Europa.
Naar aanleiding van het debat dat momenteel in zijn land woedt, stelde de Duitse minister van Binnenlandse Zaken Friedrich dat iedere EU-burger het recht heeft om in Duitsland te werken, te studeren en belastingen te betalen. Wie zich echter van de sociale kassen wil bedienen, dient het land te verlaten. Friedrich kondigde meteen ook maatregelen aan tegen het sociaal toerisme, dat op termijn immers kan verworden tot “dynamiet voor de Europese solidariteit”. Met zijn optreden toont Friedrich in ieder geval aan dat hij zijn oor te luisteren heeft gelegd bij de publieke opinie. Uit een recente opiniepeiling van het bekende Emnid-instituut bleek immers dat niet minder dan twee op drie Duitsers wil dat de immigratie aan banden wordt gelegd. Er is geen enkele reden om aan te nemen dat zo’n peiling in Vlaanderen een ander resultaat zou opleveren. Het Vlaams Belang heeft de Belgische regering dan ook opgeroepen zich bij het Duitse initiatief tegen het sociaal toerisme aan te sluiten.
De beruchtste beul van Egypte Al-Fiki over zijn job: Mensen ophangen was mijn lust en mijn leven
De Egyptische krant Alyoum Alsabaa zette het leven van “Hemshawi“, de meest beruchte beul van Egypte Al-Fiki, even in de schijnwerpers. Hij heeft 1.070 executies op zijn naam staan. “De galgen waren mijn droom,” geeft hij ruiterlijk toe.
Al Fiki, over zijn edele kunst: mensen ophangen. “1070 mensen opgehangen sinds 1998. Wie doet mij na?” De gelijkenis met de surrealistische schilder en tekenaar Salvator Dali is niet toevallig (snor en muts).
Hussein Qarrni Hussein al-Fiki, zoals de echte naam van de beul luidt, werd in 1947 geboren in het Egyptische stadje Tanta en diende in het Egyptische leger tot 1967. Daarna nam hij dienst in het gevangeniswezen en werkte vijftien jaar lang als gevangenenbewaker, belast met het begeleiden van de meest gevaarlijke gevangenen vanwege zijn indrukwekkende fysieke bouw.
De carrière van al-Fiki nam een beslissende wending toen hij naar het district van Kana werd overgeplaatst. “Ik ontmoette er de l van het district en hoopte om hem te vervangen,” verhaalde hij. “De beul ontving vijf Egyptische Liras voor elke job, terwijl ik slechts 15 Liras kreeg voor een hele maand werk. Dan trok één van de assistenten van de beul zich terug en werd ik in Kaïro ontbonden waar ik werd uitgekozen om hem te vervangen,” vertelde Al-Fiki over hoe zijn droom werkelijkheid werd.
Als assistent van de beul, hield zijn baan niet veel in. “Ik reisde rond met de beul en het enige dat ik moest doen was de gevangene uit zijn cel halen en naar het kantoor van de bewaker brengen en vandaar naar de galgen. Indien dat nodig was moest ik hem in bedwang houden.”
De definitieve opgang van Al-Fiki gebeurde onder tragische omstandigheden. “Wij vertrokken om een veroordeelde te executeren in Tanta en die nacht was de beul uitgeput. Wij brachten hem naar het hospitaal nadat hij een zware hartaanval had gekregen. Wij slaagden er desondanks in om de executie uit te voeren en keerden terug naar Kaïro. Op weg terug naar huis verslechterde de toestand van de beul zienderogen en hij stierf, waardoor ik in zijn plaats de enige beul van Egypte werd. Net zoals er maar één president is, is er slechts één enkele beul,” zei hij.
Een lange carrière: Al-Fiki blikt terug op zijn eerste ophanging in 1998. “Ik zal dat jaar nooit vergeten. Zij riepen me op en vertelden me dat ik in Tanta een vrouw en een jongen moest ophangen die een affaire hadden en de broer van de jongen hadden vermoord, de echtgenote van de vrouw dus. Ik was [na de executie] helemaal van slag en heb twee dagen niet kunnen slapen.”
Maar de vrees van al-Fiki verdween door de jaren tijdens het uitvoeren van zijn job en hij bekende dat hij geen slaapproblemen meer heeft. “Nadat ik zelfverzekerder werd voerde ik vele executies uit. Het meest gedenkwaardig was de uitvoering van zes mensen op één dag tijd, die veroordeeld waren voor een massamoord,” herinnert de beul zich.
In de loop van zijn lange carrière executeerde al-Fiki 1.070 mensen, maar één daarvan bleef in zijn geheugen gegrift. “Ik was in een gevangenis in een dorp in het district Manofia. Wij werden verondersteld een vrouw te executeren,” vertelde hij. “Plotseling begon de aarde te beven en er volgde een opstoot. De vrouwen begonnen te schreeuwen dat Allah niet wenste dat zij opgehangen werd. Maar, geloofd zij Allah, wij hebben haar toch opgehangen.”
Ondanks zijn geroutineerde arbeid, heeft de zwaar besnorde beul toch nog een ander leven naast de galgen. “Ik betaalde een prijs voor de aard van mijn job. Ik ben tweemaal gescheiden omdat mijn vrouwen mijn werk verafschuwden, vooral toen ik naar huis kwam met bloed besmeurde kleren,” detailleerde hij. “Maar Allah gaf me een derde vrouw die mij tolereerde en me een goed leven geeft en wij hebben twee kinderen grootgebracht.”
De echtgenote van al-Fiki bewonderd hem: “Hoewel mijn echtgenoot een reputatie heeft een hart van steen te hebben, aangezien hij gevangenen executeert en hen vóór zijn ogen ziet sterven, is hij thuis erg gevoelig. Hij heeft een goed hart en hij is meteen erg bezorgd wanneer hij bloed ziet of wanneer er iets met mij of met de kinderen gebeurt. Hij is een vriendelijke echtgenoot en een voorbeeldige vader,” zei ze.
De laatste verzoeken [van de terdoodveroordeelden] maken deel uit van de routine van de beul, en al-Fiki raakte gewoon zowel aan standaardverzoeken als aan ongewone: “Sommigen vragen om redelijke dingen zoals het schrijven van een testament of een laatste gebed, maar sommigen dienen onrealistische verzoeken in zoals bv. om hun ouders of iemand anders een laatste keer te zien,” vertelde al-Fiki. “Sommigen roepen ‘Ik ben onschuldig, laat me gaan!’ Sommigen huilen en dan zijn er weer anderen die zoveel schrik hebben dat ze zichzelf helemaal onder plassen.”
Aan het eind van het gesprek, vroeg de met zwarte humor doorspekte beul glimlachend aan de journalisten: “Heeft u nog een laatste verzoek?”
Zelfs op belastingparadijzen zoals de Kaaimaneilanden zijn miljonairs niet langer veilig, klaagt Fiscal Amnesty International.
Fiscal Amnesty International vraagt België om kapitaalvluchtelingen op te vangen
BRUSSEL/GEORGETOWN – Na een grootschalig informaticalek is het niet langer veilig om zwart geld anoniem op een rekening in een belastingsparadijs te parkeren, waarschuwt Fiscal Amnesty International. De ngo vraagt de Belgische overheid om kapitaalvluchtelingen op te vangen als de nood zich stelt.
Fiscal Amnesty International verdedigt sinds haar oprichting op 25 oktober 1929 de belangen van belastingontwijkers en andere fraudeurs. De mensenrechtenorganisatie heeft grote vragen bij het perslek dat de anonimiteit van 130 000 kleinere en grotere belastingontduikers heeft opgeblazen. “Belastingsparadijzen zoals de Kaaiman- of de Maagdeneilanden zijn blijkbaar niet langer in staat om gewone fraudeurs zoals u en ik een basisrecht als privacy te garanderen”, aldus Aster Poortjens van Fiscal Amnesty International. “Daardoor lopen honderdduizenden kapitaalvluchtelingen voortaan het risico om met hun geld terug te moeten keren naar hun land van herkomst. Daar riskeren ze bijna zonder uitzondering allerlei vormen van vervolging, louter en alleen omdat ze jarenlang verzuimd hebben om aan het gemeenschappelijk patrimonium bij te dragen. Wij vragen de overheid dan ook om al die mensen, wier enige misdaad het verduisteren van 25 000 000 000 000 euro voor overheden in moeilijkheden was, een veilig onderkomen te bieden in België.”
België kan de noodlijdende miljardairs onder andere tegemoet komen door een open asielcasino te bouwen in Knokke, stelt Poortjens voor. “Daar kunnen kapitaalvluchtelingen in afwachting van de regularisatie van hun centen wennen aan de Belgische fiscaliteit. Na een inburgeringsperiode van drie maanden zou iedere nieuweling in staat moeten zijn om de notionele interestaftrek foutloos toe te passen. Daarna zouden de noodlijdende miljardairs gewoon zelf moeten kunnen instaan voor de verduistering van hun roerende of onroerende goederen.”
Overschrijf ze vrij – Om de overheid warm te maken voor die maatregelen neemt Fiscal Amnesty International nu zijn toevlucht tot de aloude strategie van de brievencampagne. “Met ons project ‘Overschrijf ze vrij’ willen we jongeren warm maken voor de problematiek door hen zelf brieven te laten schrijven naar Staatssecretaris voor Fraudebestruiding John Crombez (SP.A)”, meldt Poortjens. “Daarin staan drie duidelijke eisen. Ten eerste, de onmiddellijke stopzetting van de schending van het bankgeheim; ten tweede, algehele en eeuwigdurende fiscale amnestie voor kapitaalvluchtelingen; en ten derde, de onmiddellijke terugkeer van Didier Reynders (MR) als minister van Financiën. In zijn tijd kon er tenminste nog iets geregeld worden.”
Gepost door Jan-Pieter De Leugheneire op 8 april 2013 bij De Raaskalderij
Waarom (sommige) zwaluwsoorten geen koekoeksjong opvoeden
Europese zwaluwen bouwen hun huizen vaak binnen, omdat ze dan minder last hebben van koekoekseieren. Dat melden Chinese wetenschappers in het tijdschrift Behavioral Ecology and Sociobiology. Je ziet het vaak: zwaluwen die een nestje in een huis hebben gebouwd. In de dakgoot van een nieuwbouwhuis of in de nok van het dak van een oude schuur; overal zitten ze. Wen Liang, die het onderzoek leidde, denkt dat zwaluwen hun nest vooral binnenshuis bouwen om te voorkomen dat een koekoek zijn ei in het nest legt.
Voor vogels zijn koekoeken een ramp: ze leggen ongevraagd een ei in het nest van een andere vogel, waaruit vervolgens een jonge koekoek komt die alle andere eieren en kuikens uit het nest gooit en al het eten opeet. Dat kunnen voorkomen is voor vogels een belangrijk evolutionair voordeel.
Een vergelijking tussen Europese en Chinese zwaluwen liet zien dat de twee groepen vogels anders omgaan met de infiltratie van de koekoeken. Chinese zwaluwen bouwen hun nest buiten, en wijzen vreemde eieren vaak af door ze uit hun nest te wippen. Europese zwaluwen doen dat niet en krijgen in hun nestjes die buiten zijn gebouwd aanzienlijk vaker te maken met de ‘parasitaire’ koekoek dan hun soortgenoten die ervoor kozen binnen te broeden.
Ook dit is racisme ‘Dit is racisme, Málaga mag natuurlijk geen Champions League spelen’ Málaga-clubeigenaar Abdullah Bin Nasser Al-Thani heeft zich op Twitter ondubbelzinnig uitgelaten over de nederlaag die Borussia Dortmund zijn club dinsdag in blessuretijd toebracht. ‘Dit is geen voetbal, maar racisme‘, aldus de voorzitter. Maar hij vergat er bij te zeggen dat Málaga al in december door de UEFA uitgesloten was van deelname aan Europese clubcompetities wegens het te laat betalen van salarissen en belastingen.
Wilt u meer weten over deze schandelijke praktijken, klik dan hier.