Maandelijks archief: maart 2013

Einde van de rit voor de eurozone?

Geplaatst op door

EUSSRWij hebben onze zondagsrust onderbroken voor de hold-up die de EU pleegt op de spaargelden van een EU-lidstaat.  Van Rompuy mocht in de 7de dag de overval komen verdedigen.  Er bestaat o.i. geen enkel excuus voor een inbeslagneming van tegoeden op een bankrekening.  Geen enkel land, geen enkele burger, geen enkele eigendom is nu nog veilig.  De rovers ontnemen ons niet alleen onze identiteit, onze cultuur, onze denk- en leefwereld, onze rechten, maar nu gaan ze ook eigenmachtig  beslag leggen op ons geld.  Via de sluipweg van  belastingen gebeurde dit al, maar de procedure had nog een ‘legitimiteit’, want gedragen door de resp. nationale regeringen.  Onze verontwaardiging is dermate groot dat wij  hier bij Golfbrekers een artikel willen aanbevelen dat deze namiddag bij collega-criticus Xander gepubliceerd werd.  Er wordt duidelijk gemaakt dat de EU zich op zeer glad ijs gewaagd heeft. U vindt het hier.

FVE

Bron: http://xandernieuws.punt.nl/content/2013/03/Analisten-verketteren-Cyprusbesluit-als-einde-verhaal-voor-eurozone

Nog meer over: “De EU is een recidive dief”, waarbij collega’s in de banksector ook een graantje meepikken

Geplaatst op door

Wes HardinEx-CEO Bank of Cyprus pakt 2 miljoen oprotpremie

Bij The Economist hebben ze als een van de weinigen de moeite genomen om commentaar te geven op de vannacht gesloten deal in Cyprus. Leestip: ‘Unfair, short-sighted and self-defeating‘. Ondertussen is de eerste boze bulldozer op de stoep van een Cypriotische bank gespot.

De bouwvakker in kwestie is vermoedelijk woedend. Heeft niets met de crisis te maken, werkt zich het schompes, spaart een paar centen voor z’n nieuwe bulldozer en zag die vannacht gestolen door de EU om banken en bobo’s te redden. De bouwvakker is boos. En terecht. Want, en hier komt ie dan, leest u even mee: ‘Under threat of litigation, the Bank of Cyprus has awarded former CEO Andreas Eliades compensation to the tune of some €2 million‘. Lekker dan. Vlak voordat duidelijk werd dat (o.a.) de Bank of Cyprus, de grootste bank van het land, miljarden noodsteun krijgt. Daarvoor moet u betalen en gaan kleine Cypriotische spaarders bloeden, ze mogen van 6,75 tot 9,9% afgeven van hun centen*.

En wat krijgt de voormalige topman die medeverantwoordelijk is voor deze enorme puinhoop..? Een oprotpremie van twee miljoen euro, bovenop z’n eerdere salaris en miljoenenbonussen. Enige overgebleven hoop: een veto van de centrale bank dan wel een belastende uitkomst van het lopende fraude-onderzoek. Zo niet, dan krijgt Eliades z’n (tax)poet. Gefeliciteerd, Andreas Eliades, u bent een voorbeeld voor alle graaiers. En oja. Ga eens deaud.

http://www.geenstijl.nl/mt/archieven/2013/03/exceo_bank_of_cyprus_pakt_2_mi.html

* Waarschijnlijk wordt dit de blauwdruk voor de bankenredding in de rest van de EU.

Wes Hardin

Nvdr: Elke overeenkomst met oprotpremies in het land b bij de redding van noodlijdende banken, financiële constructies waarbij de vakbonden betrokken werden, ontmanteling van failliete overheidsbedrijven… zijn louter toevallig.

De EU is een recidive dief

Geplaatst op door

EUSSRDe EU is een recidive dief

De geschiedenis van de euroredding is een geschiedenis van herhaaldelijke inbreuken op de zelf opgestelde regels en afspraken. De ene inbreuk leidt tot een volgende. Wie hiervoor nog een bewijs zocht, kan niet omheen het hulppakket voor Cyprus. Want er laat zich geen ergere beschadiging van het vertrouwen voorstellen dan de confiscatie van spaargelden door de staat. Cypriotische kleinspaarders moeten even goed opdokken als de vermeende of bewezen buitenlandse geldwitwassers – deze laatsten hadden naar alle waarschijnlijk middelen en gelegenheid genoeg om hun spaartegoeden vooraf elders onder te brengen.

De inbreuk op de regelgeving is formeel: in de hele EU bestaat een – pas tijdens de financiële crisis afgesproken – garantie voor spaargeldtegoeden tot een bedrag van      € 100.000. De eurogroep heeft deze garantie aan zijn laars gelapt. Een volgende inbreuk op de regels bestaat uit een niet meer bestaande vertrouwensbescherming en een bestraffing door de staat van spaarders. Welk signaal hiervan uitgaat, moet niet verder uitgespit worden. Die inbreuk is een feit, onafhankelijk daarvan dat de eurostaten niet dienen om Russische geldwitwassers te financieren, en bovendien los ervan geen enkele belastingbetaler ervoor gekozen heeft om rotte cypriotische banken te redden.

Zoals in het verleden legt de eurogroep er de nadruk op dat de gevonden oplossing éénmalig is, zoals vorige “eenmalige maatregelen”, die slechts tot doel hadden zand in de ogen te strooien van de belastingbetaler, die men met allerlei onheilsvoorspellingen om de oren slaat bij het eventueel verdwijnen van de euro.

We kennen het verhaal van de “eenmalige maatregelen in het land b”. Onze regering is weer op zoek naar geld. Ook daar zal men weer kiezen voor een gemakkelijke oplossing, die niets structureel zal veranderen in het uitgavenpatroon van dit onzalige land waarvan we de pech hebben inwoners zijn.

Thief at Stealing.Cyprus krijgt 10 miljard euro, waarvan een overgroot deel voor de redding van de rotte banken zal aangewend worden. Eigenlijk stond 17.5 miljard euro op het verlanglijstje, maar daar hebben de financiële bollebozen een oplossing voor gevonden. Het saldo moet nl. in eigen land gezocht en gevonden worden door middel van privatisering van o.a. havens, telefoonmaatschappijen en energieleveranciers. De grootste aap uit de mouw is het beslag op de spaartegoeden. Niet alleen op spaarrekeningen van vermoedelijke witwassers, meestal uit het buitenland, die hun geld daar geparkeerd hebben, maar ook op het appeltje-voor-de-dorst van de kleine man. Boven een bedrag van € 100.000 wordt 9.9% geheven; eronder 6.75%. Volgens Jeroen Dijsselbloem, chef van de eurogroep, zou dit een fraaie totale heffing van € 5.8 miljoen moeten opbrengen. En het moet snel gaan: dit weekeinde nog. Wegens een feestdag zijn de banken op maandag gesloten. Men gaat ervan uit dat tegen dinsdag de spaartegoeden afgeroomd zullen zijn. Intussen zijn de tegoeden quasi bevroren; er werden immers “adequate maatregelen getroffen om te verhinderen dat kapitaalafvloeïngen kunnen plaats vinden.”

Wie stopt een recidive dief die ons van dag tot dag armer maakt en daarbij de boodschap verkondigt dat we er allemaal beter van worden?

Florent Van Ertborn

Bron: diverse media, die zelfstandig durven denken en hun pen hanteren, o.a.

http://www.faz.net/aktuell/wirtschaft/wirtschaftspolitik/zyperns-rettung-diesmal-bluten-die-sparer-12117258.html

Libera koor: engelstemmen

Geplaatst op door

Libera is een Engels jongenskoor met enkele mannenstemmen o.l.v. Robert Prizeman, voornamelijk afkomstig uit het St. Philip’s koor in Zuid-Londen. Zij zingen niet alleen op tv, maken niet alleen opnames, maar blijven ook in hun eigen parochie elke week een christelijke viering opfleuren met hun prachtige stemmen.

Een klein uurtje puur luistergenot.

.

 

 

De EU heeft 217 miljard euro onbetaalde rekeningen

Geplaatst op door

De EU is insolvent: 217 miljard euro openstaande rekeningen

Screenshot_8

Voor de groten van de EU vinden er steeds opnieuw aangename gebeurtenissen plaats, waarbij gelukkig anderen de rekening betalen. Hier een gala-ontvangst met symfonieorkest in Tallinn naar aanleiding van de EU-toetreding van Estland

Al jarenlang stapelen de openstaande rekeningen zich op in de EU. De lidstaten weigeren al jaren om kapitaal af te staan. De “schuldenberg” ter hoogte van 217,3 miljard euro vormt de feitelijke toestand van een te zware schuldenlast.

Als je de niet betaalde rekeningen als maatstaf neemt, is de EU insolvent: iedere normale debiteur is insolvent als hij zijn openstaande rekeningen niet betaalt.

De EU heeft een hele berg rekeningen nog niet betaald. Dit is vooral opmerkelijk, omdat de EU immers net een verordening heeft uitgevaardigd volgens welke alle autoriteiten in de lidstaten hun rekeningen binnen een bepaalde periode moeten betalen (meer hier).

De afgelopen jaren hebben zich massaal onbetaalde rekeningen opgehoopt, omdat de lidstaten weigeren om zowel voor lopende als nog openstaande rekeningen uit de afgelopen jaren voldoende geld ter beschikking te stellen. De niet betaalde rekeningen werden doorgeschoven naar het volgende jaar. De jaarlijkse begrotingen bevatten namelijk geen financiële middelen om rekeningen uit voorgaande jaren te betalen. Eigenlijk zouden de landen vennoten geld moeten geven – wat ze niet doen.

Daarmee is er bij de EU duidelijk sprake van de feitelijke toestand van een te zware schuldenlast. Daarbij is het, zoals iedere startende ondernemer weet, volledig onbelangrijk of de vennoten (in dit geval de EU-landen) zich niet houden aan hun toezeggingen betreffende de financiering. Iedere directeur van een besloten vennootschap is verplicht om in dit geval insolventie aan te melden. Als hij dat niet doet, maakt hij zich strafbaar en kan rekenen op een gevangenisstraf.

Bij de EU zijn de openstaande rekeningen astronomisch hoog – en er gebeurt niets. Tot eind 2012 zou de hoogte van de “nog uitstaande verplichtingen de nog nooit voorgekomen hoogte van 217,3 miljard euro hebben bereikt” en zou dit jaar zelfs nog verder dreigen te stijgen, aldus in een resolutie van het Europees Parlement. Daarom verlangt het Europees Parlement nu van de Europese Commissie om een verbeterde begroting voor te leggen, “om de rekeningen van vorig jaar uiterlijk aan het eind van deze maand te kunnen betalen” en zodoende te garanderen dat de begrotingsonderhandelingen voor volgend jaar niet belemmerd worden.

Het begrotingsdebat in de EU gaat verder, nadat het Europees Parlement de nieuwe begroting heeft afgewezen (hier). Het parlement eist meer flexibiliteit bij de herverdeling van de financiële middelen in andere opgaventerreinen en een invoering van directe belastingen.

Bron: http://deutsche-wirtschafts-nachrichten.de/2013/03/14/eu-ist-insolvent-217-milliarden-euro-offene-rechnungen/

Vertaald uit het Duits door: E.J. Bron

Van Coburg tot Oranje

Geplaatst op door

Van Coburg tot Oranje

Terwijl Nederland zich opmaakt voor een groot volksfeest bij de troonsopvolging van koningin Beatrix, lijkt koning Albert wel vastgekleefd op zijn troon. Intussen zwalpt de Belgische monarchie van incident naar incident. Commentatoren pleiten voor een modernisering en meer transparantie, maar fietsen in een wijde boog om de fundamentele vraag heen: Heeft de monarchie überhaupt bestaansrecht in een democratisch bestel?

Om de erfenis van haar man (75 miljoen euro) en het potje van haar dotaties (20 miljoen euro) veilig te stellen voor de fiscus, richtte koningin Fabiola een stichting op. Wat een flater, wat een inschattingsfout. De kwestie sloeg in als een bom en zwengelde het debat over de dotaties voor de koninklijke familie weer aan. Die dotaties belopen intussen pakweg 15 miljoen euro per jaar en worden breed uitgesmeerd over alle erfgenamen van Laken. In werkelijkheid kost de monarchie minstens eens zoveel, want er zijn nog veel verborgen kosten en financiële transparantie is er niet.

Ze hoeven geen enkele verantwoording af te leggen over wat ze met dat geld doen en ze hoeven er ook geen euro belasting op te betalen. In tijden van crisis, massale ontslagen en zware besparingen, krijg je zulks nog moeilijk verkocht. Dat is mogelijk één van de redenen waarom premier Di Rupo (PS) nu werk wil maken van de al vaak beloofde herziening van de dotaties. Wellicht is het ook een poging om het koningshuis uit de wind te zetten en te behoeden voor erger, lees: de afschaffing. De publieke knieval van Albert II in zijn toespraak voor de ‘gestelde lichamen’ valt onder dezelfde noemer: redden wat nog te redden valt.

Rood

Nederland heeft het systeem van de dotaties erg beperkt. Alleen Beatrix, Willem-Alexander en Maxima krijgen zo’n toelage. Al de anderen moeten werken voor de kost. Bij de aankondiging van haar afscheid sloofden ‘roalty watchers’, politici en opiniemakers zich uit om de kwaliteiten van Beatrix de hemel in te prijzen: haar professionaliteit, haar warmte, haar kennis en kunde. Ondanks die quasi heiligverklaring reed ook Beatrix geen vlekkeloos parcours.

De Nederlandse auteur Carel Brendel schrijft dat ‘Trix’ de voormalige tegenstanders van de monarchie – links dus – wist in te palmen door in kerstboodschappen en troonredes de klemtoon te leggen op linkse thema’s als ontwikkelingssamenwerking, het verenigde Europa en het multiculturalisme. Ook dat is herkenbaar. “Niet verwonderlijk eigenlijk,” spot de rechtse filosoof Bart Jan Spruyt: “Het koningshuis is wel gebaat bij een beetje verdeeldheid. Hoe meer diversiteit, hoe sterker de behoefte aan een bindende factor.” Na de moord op Theo van Gogh ging Beatrix niét op bezoek bij de nabestaanden, maar repte ze zich naar een Marokkaans koffiehuis en een islamitische school.

En liet prinses Maxima zich niet laatdunkend uit over de Nederlandse identiteit? Die had ze – naar eigen zeggen – in al die jaren nergens gevonden. Geen wonder dat sommigen vinden dat het huis van Oranje de laatste jaren vooral rood kleurt. Dat maakt dat ze, aldus Bart Jan Spruyt, vandaag aan de verkeerde kant staan: “bij de vermeende elite, recht tegenover het volk.”

Al valt daarvan in de collectieve Oranje-waanzin die het land straks overspoelt wellicht weinig van te merken. Zelfs het anders zo kritische Elsevier staat mee te juichen. “Kim Jong-un (Noord-Korea) moet met een zekere professionele jaloezie naar de dwepende onderdanen van het vorstendommetje aan de Noordzee hebben gekeken,” schrijft Algemeen Dagblad-columnist Jerry Goossens. Het is een zeldzaam kritisch geluid.

Koning der Walen

Wat heeft het Nederlandse koningshuis dat ze in Laken niet hebben? Zet Willem-Alexander en Maxima naast Filip en Mathilde en veel uitleg heb je niet meer nodig: spontaniteit en natuurlijke charme. Zoiets als een ‘Oranjegevoel’ hebben we in België nooit gekend. Als de koning en koningin ergens te lande neerstrijken, zie je een handjevol die-hard-fans, wat schoolkinderen die opgetrommeld werden om met een tricoloor vlagje te zwaaien en een bus bejaarden uit het nabijgelegen rusthuis. Dat Frans de voertaal is in Laken en de koningin het simpelweg vertikt om Nederlands te spreken, helpt ook niet echt om een band te scheppen.

Ja, Beatrix was een taaie, koppige tante. Ze haalde haar neus op voor het ‘populisme’, voor Pim Fortuyn en zijn kiezers. Ze trachtte het centrumrechtse kabinet met gedoogsteun van Wilders in de gracht te rijden nog voor het gevormd werd.

Die politieke bemoeizucht zou haar trouwens duur te staan komen: een politieke meerderheid zette een kruis over haar invloed bij de regeringsformatie en -onderhandelingen. Albert II zou dus beter eens te rade gaan bij Beatrix, want zijn uitgesproken bemoeienissen bij de regeringsvorming van Elio Di Rupo hebben de al zwaar gehavende façade van ‘politieke neutraliteit’ beslist geen goed gedaan. Tel daarbij nog de jaarlijkse bolwassing aan het adres van de Vlamingen in de koninklijke Kerstboodschap of 21 juli-toespraak en het plaatje is compleet. De Belgische monarchie wordt in Vlaanderen niet (langer) beschouwd als een bindmiddel, maar veeleer als een aanhangsel van het francofone establishment dat in dit land nog altijd de lakens uitdeelt.

Recente peilingen wijzen uit dat een meerderheid van de Vlamingen intussen kiest voor de afschaffing van de monarchie. Laken heeft er geen flauw benul van wat in Vlaanderen leeft. Ze leven op een andere planeet. De planeet Belgica, ver weg van de echte wereld. VRT-journalist Jan Becaus schrijft dat de koning heerst over “een totaal gespleten land, met drie officiële talen, tweeënhalf gewesten, drie gemeenschappen, waar geen nationale politieke partijen meer bestaan en waar de media de wereld op een verschillende manier bekijken en uitleggen.” Albert II probeert die “surrealistische janboel” bijeen te houden, stelt Jan Becaus, maar dat is “trapezewerk in de nok van het circus, zonder vangnet. Hij moet er zich voor hoeden zich nooit te veel met een van de onderdelen van zijn rijk te vereenzelvigen.”

Maar, daar wringt net het schoentje. Albert heeft zijn lot verbonden aan dat van de – eertijds republikeinse – Walen. Hún politieke macht in Brussel is de levensverzekering van de Belgische monarchie. Maar zijn keuze vervreemdt de kroon steeds meer van het Noorden. Vlaanderen radicaliseert en roept steeds luider om verregaande of volledige autonomie.

Republiek

Jeroen Brouwers omschreef de toekomstige koning van Nederland ooit als iemand met “de intelligentie van een krop sla.” Ook koningin Juliana maakte zich ernstig zorgen over de capaciteiten van haar kleinzoon en vroeg zich bang af of dat wel goed zou komen. Vergeet dus de dotaties of een mogelijk ceremoniële invulling van de monarchie. Dat is een nepdebat.

De hamvraag is of we in een democratisch bestel het hoogste ambt van een land aan iemand kunnen of willen toevertrouwen, louter op basis van erfrecht. Willem-Alexander is niet alleen koppig als een ezel, zo wordt gezegd, hij heeft er ook het verstand van. En dat is een gevaarlijke combinatie.

Daar zijn ze zich zelfs in het wereldvreemde Laken van bewust. ‘Filip de Taaie’ zorgde jaren geleden al voor een politieke rel met de verklaring dat hij het Vlaams Belang eigenhandig een kopje kleiner zou maken. ‘Een man met een missie’, maar – iedereen is het er over eens – ontzettend dom. Daar moeten wel ongelukken van komen. Bij onze noorderburen is het Republikeins Genootschap alvast blij met de komst van Willem-Alexander: “Wij hopen dat hij ons gaat helpen om te laten zien hoe achterhaald de monarchie is.” Daarom kunnen heel wat Vlaams-nationalisten ook nauwelijks wachten tot prins Filip op de Belgische troon zit. Hij moet in staat zijn om die laatste poot onder zijn stoel door te zagen en het einde van België te bezegelen.

Bron: Vlaams Belang Magazine

Egypte: moslimbroeders bezorgd om verloedering van de maatschappij

Geplaatst op door

© reuters. President en Moslimbroeder Mohamed Morsi (r) met de toenmalige Amerikaanse minister van buitenlandse zaken Hillary Clinton in november 2012.

Als het aan de Egyptische regeringspartij ligt komt er geen VN-verdrag voor vrouwen. Bij de VN ligt momenteel een concepttekst op tafel die vrouwen overal ter wereld moet beschermen tegen geweld. De Moslimbroederschap waarschuwt voor de ‘complete verloedering van de maatschappij’ als het verdrag er komt.

Regeringsgezanten en ngo’s zijn in New York bijeengekomen om de slottekst van het nieuwe verdrag te bepalen. De bedoeling is dat de overeenkomst vandaag nog gepresenteerd wordt.

De Moslimbroederschap van premier Mohammed Morsi is mordicus tegen het verdrag. De islamisten menen dat de conceptversie passages bevat die “indruisen tegen de gevestigde principes van de islam, waarbij de islamitische ethiek ondermijnd wordt”. Mocht het verdrag geratificeerd worden, dan zal dan onherroepelijk leiden tot het verval van de maatschappij, aldus de partij.

De beweging is tegen de toekenning van universele rechten aan vrouwen, en roept tegelijkertijd vrouwenorganisaties op vast te houden aan hun religie en aan “de normen en waarden van hun gemeenschappen.” Daarnaast moeten zij zich niet laten “misleiden door de bedriegende oproepen voor decadente modernisatie en zich op het pad begeven van subversieve immoraliteit.”

De Moslimbroederschap is met name tegen het voorstel om vrouwen dezelfde rechten toe te kennen als mannen bij zaken als echtscheiding. Ook het plan dat vrouwen voortaan geen toestemming meer hoeven te vragen aan hun man om te mogen reizen, werken of voor het gebruik van anticonceptie, zit de islamistische organisatie niet lekker.

In dezelfde verklaring verzet de partij zich hevig tegen “het toekennen van volledige rechten aan vrouwen om hun mannen aan te klagen voor verkrachting en aanranding.” De Moslimbroederschap eist ook dat het recht op echtscheiding bij mannen blijft liggen, en niet aan een rechter mag worden overgelaten.

De ‘dreiging’ van het verdrag gaat vooral uit naar het gezin, stellen de islamisten. Met name het erkennen van ‘seksuele vrijheid voor meisjes en vrouwen’, en het plan om vrouwen voor te lichten in het gebruik van anticonceptie, is de Moslimbroederschap een doorn in het oog. Als het verdrag er komt, dan keert Egypte terug naar ‘het pre-islamitische tijdperk van onwetendheid’, aldus de beweging.

Egypte is overigens niet de enige die zich hevig verzet tegen het vrouwenverdrag. In de conceptversie staat dat religie en traditie niet door een regering als smoes mogen worden gebruikt om geweld tegen vrouwen toe te staan. Volgens diplomaten oefenen het Vaticaan, Rusland en Iran achter de schermen veel druk uit om de laatste passage te schrappen.

http://www.trouw.nl/tr/nl/4496/Buitenland/article/detail/3409911/2013/03/15/Moslimbroederschap-ziet-VN-vrouwenverdrag-als-bedreiging.dhtml

Euro is dode munt

Geplaatst op door

Euro voodoo- munt

In een recent rapport van de Christen Unie over de euro worden 6 voorwaarden besproken waaraan een muntunie moet voldoen. Aan deze 6 voorwaarden wordt niet of nauwelijks voldaan in de eurozone. Kijkende naar de toekomst, zal de score op deze 6 punten alleen maar slechter worden. De euro is dood, maar de politiek en centrale bankiers willen het niet toegeven.

Een tijdje geleden schreef ik een column (dus toch gulden terug) over dit rapport van de Christen Unie. Het rapport bespreekt de 6 voorwaarden waar een muntunie aan moet voldoen om goed te functioneren.

Eurozone voldoet niet

De 6 criteria waar een muntunie in voldoende mate aan moet voldoen om goed te functioneren zijn:

1) arbeidsmobiliteit: Als mensen gemakkelijk bewegen tussen landen van de unie (verhuizen voor werk)

2) product differentiatie: Als landen een gediversifieerde productiestructuur hebben die vergelijkbaar is met die van de andere landen binnen de unie

3) open economie: Als landen veel met elkaar verhandelen

4) budgettaire transfers: Als landen elkaar compenseren voor nadelige schokken

5) homogene preferenties: Als er een hoge mate van consensus bestaat over hoe te reageren op schokken

6) solidariteit: Als landen kosten accepteren met het oog op het gezamenlijke belang en toekomst

Het eerste criterium is gewoon niet of nauwelijks aanwezig. In Nederland is de mobiliteit al laag te noemen, maar op eurozone schaal is deze helemaal niet aanwezig. Verschillen in taal, cultuur, wetgeving, educatiesysteem en zo verder zijn gewoonweg te verschillend voor veel mensen. Het tweede punt is ook niet aanwezig; de productiestructuur binnen de eurozone (EZ) is juist verschillend (heterogeen).

Open economie op papier

Verder hebben we in de EZ een open economie op papier, maar het zit hem in de verrekte details. Het gaat namelijk om de handel tussen de eurolanden. Sinds de euro is de handel van de zuidelijke eurolanden naar de noordelijke eurolanden juist gedaald. Punt 3 is dus ook niet aanwezig. Bailouts hebben al veelvuldig plaatsgevonden. Er is geld naar Griekenland (meerdere keren), Ierland, Spanje en Portugal gegaan.

Achter de schermen zijn de ECB en de Fed ook flink bezig. Dus bij de politiek en centrale bankiers was er, schoorvoetend, uiteindelijk de bereidheid om andere landen te compenseren voor nadelige schokken. Over punt 5 kunnen we kort zijn: iedereen ligt overhoop met iedereen over aanpak. De eis van solidariteit was al niet in grote mate aanwezig en met iedere hulpactie die heeft plaatsgevonden is deze verder afgenomen. Kortom, op punt 4 na, die op gespannen voet staat met punt 6, is de eurozone gedoemd te sterven.

Waarom?

De reden dat deze 6 punten aanwezig moeten zijn is simpel. Een muntunie vergt een centrale aanpak (vandaar de vraag om een begrotingsminister, bankenunie, et cetera) met een one-size-fits-all beleid. Zoals de econoom Hayek ooit eens zei, als je één regel toepast op verschillende mensen moet je accepteren dat je verschillende uitkomsten krijgt. Dit is het voorbeeld wat ik bij het leuke Radio1 programma Echte Jannen gebruikte:

Stel er is 1 dieetregel met doel om iedereen gezond te houden: iedereen moet 500 gram brood per dag eten (one-size-fits-all). Doordat mensen allemaal van elkaar verschillen, krijg je totaal verschillende uitkomsten. De grote man van 120 kg vermagert, de kleine man wordt dik, en de man met een glutenallergie legt het loodje.

Deze one-size-fits-all benadering zorgt er juist voor dat de mensen ongezonder worden en dat het doel dus niet bereikt wordt. Zo ook in de eurozone; de landen zijn te verschillend (zie de 6 punten) en in plaats van convergentie (naar elkaar toegroeien) heeft de euro juist tot divergentie (uit elkaar groeien) geleid. Wil je één uitkomst (gezonde economie), dan moet je juist maatwerk leveren en dat kan niet in de eurozone.

  Toekomst

Als we naar de toekomst kijken met de 6 punten in het achterhoofd, dan lijkt het mij duidelijk dat er een verslechtering plaats zal vinden ten aanzien van deze criteria, waardoor de eurozone nog disfunctioneler wordt. Het is eigenlijk alleen punt 4 wat de dode euro op de been houdt. De EU/EZ politici en de centrale bankiers zetten alles op alles om de euro te ondersteunen. Of dit nu te maken heeft met ego, angst, cognitieve dissonantie, reputatie, eer, carrière, onwetendheid, kortzichtigheid, en/of onkunde laat ik nu in het midden. Maar hun stelling dat er geen alternatief is maakt hen juist tot de extremisten (en niet de eurocriticasters zoals ik!).

Horror

Er zijn altijd alternatieven en iemand die zegt dat er maar één weg is heeft veel weg van een fundamentalistisch religieus persoon die niet voor rede vatbaar is. Tijd om mensen wakker te schudden ( www.burgerforum-EU.nl ). De euro is een dode munt die als een zombie in stand wordt gehouden met monetaire en politieke voodoo. Een situatie die maar beperkt houdbaar is. Hoe langer we doen om over te gaan op een plan B, hoe hoger de kosten gaan uitvallen. Immers, voodoo levert alleen maar horror op.

Alexander Sassen van Elsloo

Alexander Sassen van Elsloo is oprichter van Sassen Research & Consultancy Company. Voorheen was hij head of research bij Hobart Capital Markets in Londen en deed hij aandelen- en hedgefundsales bij onder andere Kepler, MF Global en Rabo Securities.

http://www.telegraaf.nl/dft/goeroes/alexandersassenvanelsloo/21391445/__Euro_voodoo-_munt__.html

Een kei kan men niet stropen

Geplaatst op door

fly2Hoerakreten weergalmen al lang niet meer in de Griekse bergen. Hulpkreten nog wel. Maar zelfs die verstommen. Want de Grieken geven het op om nog verder te besparen. Ze zitten aan het eind van het koordje. De EU kan dan wel eisen dat er nog maar eens liefst 150.000 ambtenaren afvloeien. De Grieken zijn het beu. Want al dat inleveren levert niets anders op dan nog meer armoede, nog meer werkloosheid en nog meer misnoegdheid onder de bevolking.

Zelfs nu begint de regering in te zien dat “alles umsonst” is geweest.　De Grieken besluiten om te stoppen met geven aan de EU. Gevolg, de EU zit met een serieus probleem. Wat doen ze? Geven ze nog een lening of stoppen ook zij met geven? Wie zal plooien is voorlopig koffiedik kijken.　 Eén zaak is zeker. Het Griekse faillissement dreigt in het land zelf een opstand te veroorzaken. Hoe dan ook. Inleveren of niet zal daar weinig aan veranderen. Voor Griekenland is de Europese droom voorbij.

De EU kan dan wel stoer vertellen dat de hulp uit de EU-kassen op losse schroeven komt te staan. Maar een kei kan men het vel niet afstropen. Het zal dus afwachten worden of　Griekenland de unie of de eurozone zal moeten verlaten. Indien ja, staat de EU voor het grootste probleem uit zijn korte geschiedenis. Geven ze toe en houden ze de Grieken erin, zullen andere landen weigeren nog verder in te leveren. Al een even groot probleem. Want dan kunnen ze wel in het EU-parlement een groter toezicht op　het begrotingstoezicht stemmen: veel zal dat dan niet uithalen. Dan wordt het ganse EU-circus een lachertje! Voor mij niet gelaten,het weze hen gegund.

griekenland crisis hulp

De Griekse regering neemt zo’n besluit ook niet met genoegen. Ook zij zit met de handen in het haar.　 De bevolking neemt hun handelswijze niet meer. De keuze　om niet meer in te leveren is enkel ingegeven onder druk van de kiezers. De regerende partijen zijn nu al gehalveerd. Doen ze burgers nog méér inleveren, kunnen ze hun postjes wel vergeten en komen de anti-EU-partijen aan de macht. En dàt is wel het laatste wat “de democraten” willen. 　Het hemdje (de postjes) is altijd nader dan het rokje (de EU). Over de gevolgen van een eventuele exit zal dan zeker nog het laatste woord niet gesproken zijn. Daarom zou het nog wel eens kunnen dat de EU-bonobo’s zware toegevingen zullen doen.

De vlieg