Separatisme is een politieke beweging/strijd die streeft naar méér onafhankelijkheid en méér zelfbestuur, terwijl de uitkomst van deze strijd sowieso het confederale model blijkt te zijn – volgens wat we hebben kunnen zien doorheen de geschiedenis?
Maar een confederatie kan ik niet zien voortvloeien uit een federale staat, vermits de machtsbelangen dan immers binnen het voortbestaan van de grootgrondgebiedelijke unie zitten.

Een confederatie kan enkel ontstaan uit een volledig zelfbestuur, dat later gezamenlijke belangen ziet met andere onafhankelijke buurstaten – niet dat ik voorstander ben van de confederatie zoals wij ze kennen. Het gevaar van een belgische confederatie is dat ze toelaat dat de unioniserende krachten nog steeds een wettelijke macht en strijd kunnen uitvoeren in de parlementen.
In de confederatie kan gemakkelijk een unioniserende ‘integratie’ plaatsvinden die leidt tot de unie. maw, verdragen worden gemakkelijk omgezet in supranationale instellingen, ofte, de confederatie wordt gemakkelijk terug omgezet in de federatie.

In de vlaamse onafhankelijkheidsstrijd is het aldus aangewezen geen genoegen te nemen met een confederaal belgië.

Men zou in de toekomst in elke onafhankelijke republiek grondwettelijk moeten vaststellen dat het ontoelaatbaar is supranationale instellingen te installeren, en alle samenwerking te laten baseren op samenwerkingsverdragen.

Enkel dan wordt het gevaar van de grootgrondgebiedelijke grote staat waar het kleine individu niets meer te zeggen heeft ontweken, en enkel dan wordt politiek terug gevoerd rond de politieke discussie, en niet rond de communautaire machtsspelletjes.
Het onafhankelijkheidsstreven is een strijd tegen het politieke tijdsverlies in zaken die er toch niet toe doen… want geef toe, wat hebben we nu aan unionistische  belgicistische en europeanistische vlaggenzwaaiers?

Slechts één partij streeft naar dit doel;