Behalve één informatiefilm, die overleeft in het BFI Nationaal Archief, verschijnt de grieppandemie van 1918/1919 helemaal niet in de Britse film. (…) Geproduceerd onder auspiciën van Sir Arthur Newsholme, hoofd Medical Officer van het Lokaal Bestuur (LGB), kwam de film iets te laat om veel goeds te doen nadat de tweede golf van infecties in 1919 begon, en het werd niet breed verspreid.

De korte film bevordert het dragen van maskers, en het vertelt een heel bekend verhaal, zoals Dixon uitlegt: ′′De ‘dokter ‘ gebruikt het apparaat van een fictief verhaal waarin een nogal dim Mr Brown hoest en niest over collega ‘ s op kantoor en straat, voordat we verder gaan met het infecteren van 100 mensen in een theater (we zien een zeldzame vroege glimp van het Empire Leicesterplein, dat een musical vertoonde, The Lila Domino). Het loopt niet goed af voor Mr Brown, en een titel op het scherm bevat de grimmige totalen van doden in Britse steden, zoals we gewend zijn geraakt om vandaag te zien. Andere parallellen met de huidige situatie zijn griezelig: de premier, Lloyd George, net als Boris Johnson, lag dagenlang in het ziekenhuis met het virus, en een angstig land kreeg te horen dat het een tijdje ‘touch and go’ was.”

Meer info: History of 1918 Flu Pandemic