Bij de Astana-gesprekken werd een nieuw staakt-het-vuren afgesproken, met de gekende voorwaarden: terugtrekking van alle terroristen, van alle zware wapens uit de gedemilitariseerde zone rondom de grenzen van Idlib met het regeringsgebied. Voor de zoveelste keer toonde de Syrische regering en Rusland hun bereidheid tot medewerking. Voor de zoveelste keer gebruikten de terroristen de wapenrust om te hergroeperen, zich te bevoorraden en… om de afspraak aan hun oorlogslaarzen te lappen. Al-Julani, de beruchte leider van HTS (al-Nusra) gaf zelfs een interview waarbij hij duidelijk maakte dat er geen haar op zijn hoofd of baard eraan dacht zijn manschappen op het pad naar vrede en co-existentie te leiden. Integendeel. Hij zweerde het verloren terrein – de dorpen bevrijd door het Syrische leger – terug te zullen veroveren. Als bewijs dat hij zijn eed wel degelijk zal uitvoeren liet hij granaten afvuren op de dorpen Jourin, al-Jeed en Salimou in de Hama provincie onder regeringsbewind. Een meisje en een vrouw werden gedood, zes bewoners werden gewond.

Ook in al-Haffah en al-Qirdaha in de provincie Latakia kregen ze een aantal granaten op hun dak. Vijf burgers werden gewond. Grote materiële schade. (…)

Trouwens bij dezelfde gelegenheid prees hij de Witte Helmen als trouwe medestanders:

Een overzicht van de gebeurtenissen:

Erdogan deed er nog een schepje bovenop. Hij kondigde een offensief aan van het Turkse leger in het noorden en noordoosten tegen wat hij “terroristen” noemt, nl. de Koerden. Waarmee hij zijn droom, de uitbreiding van de Turkse grenzen, het alibi van beveiliging van de Turkse grenzen zal geven.

Kortom: het noorden van Syrië is één groot kruitvat. Middenin – als een zwerende puist – het allegaartje zwaar bewapende terroristen – in het noorden Turkije die Syrië willen opdelen en een stuk van de taart inlijven. Het Pentagon is tot de onthutsende vaststelling gekomen dat ISIS dan toch niet uitgeschakeld werd, uit de dood verrezen is, en pleit hiermee impliciet tégen Trumps terugtrekkingspolitiek en vooral voor de instandhouding van de VSA-“vredesmissie” tegen terrorisme… waarbij ze de terroristen van het al-Qaeda-gehalte ongemoeid laten.

Dat ISIS in regeringsgebied nog steeds actief is met ondergedoken cellen die aanslagen plegen – o.a. rond Palmyra, in de regio van Homs, in de grensstreek bij Deir Ezzor – dat is blijkbaar aan de aandacht ontsnapt. Daar bevinden zich dan ook geen oliebronnen waarvan de inkomsten eventueel in gevaar dreigen te komen.(…)

De Koerden kregen via de grensovergang met Irak een Amerikaanse levering van meer dan 200 vrachtwagens, militaire voertuigen en logistieke steun. Erdogans alibi voor de bezetting van noord-Syrië kreeg steeds meer vorm. (…) In een reactie stuurden de VSA een delegatie naar Ankara. De Turkse defensieminister is optimistisch: de gesprekken met de VSA over een zgn. “veiligheidszone” – een bufferzone met een Turks co-ordinatiecentrum – zouden positief verlopen. (…)

De Syrische regering weigert categoriek dergelijke bufferzone te erkennen. “Dit akkoord maakt de VSA-Turkije partners in crime, die de belangen van Israël en de expansiedrang van Turkije dienen.” En ook dat de Koerden misleid werden en een werktuig/alibi voor het VSA-Turkse project – het Ottomaanse sultanaat – zijn.

Het is overduidelijk: het is de Koerden absoluut niet toegelaten op een vredesvoorstel van Damascus in te gaan. De b.g. problemen zouden hoogstwaarschijnlijk al lang opgelost geraakt zijn indien de VSA niet in de weg zouden staan van een vredesakkoord tussen de Syrische regering en de Koerden. De VSA & co. willen Assad het Syrische volk zo lang mogelijk laten bloeden… leegbloeden…

De Syrische regering zag zich bijgevolg ontlast van de wapenstilstandsbelofte en is terug tot de actie overgegaan. al-Arbaeen en al-Zaka in het noorden van de provincie Hama werden na zware gevechten heroverd. Doel: de bevoorradingswegen van wapens onderbreken.

We schreven het al: het is moeilijk te veroveren terrein met tunnels, kelders, grotten. Dit graaf je niet uit met een pikhouweel:

Syrische en Iraakse legercommandanten verkenden samen de grensstreek vooraleer de grens weer geopend wordt tussen de steden Albukamal en Al-Qa’im. De heropening wordt verwacht binnen twee maanden. Niet onbelangrijk detail: de grensovergang is een belangrijke schakel bij de verbinding van de internationale autobaan tussen Iran-Bagdad-Damascus

We zouden bijna vergeten dat Israël nog maar eens een aanval uitgevoerd heeft op Syrisch grondgebied: in Tal Braiqa, Quneitra. Dit werd uitdrukkelijk veroordeeld door Stanislav Grospic, volksvertegenwoordiger en leider van een Tsjechische parlementaire groep voor vriendschap met Syrië: een flagrante schending van internationale wetten. Hij veroordeelde ook de Israëlische bezetting van de Golan Hoogte. (…)

Toen Asma, de echtgenote van president Assad, borstkanker kreeg, schakelde de poco pers een versnelling hoger. (zie art. in Bild). Ze zou nu genezen verklaard zijn. Heel de tijd van haar behandeling en herstel heeft zij niet stil gezeten. Graatmager, met hoofddoek, bezocht ze kinderen, scholen, ziekenhuizen, gewonde soldaten, weduwen en… ook kankerpatiënten. Nu gaat het beter met haar. Niet dat dit iets aan de situatie in Syrië verandert. En toch… kanker is universeel, spaart niemand, vriend noch vijand… en toch getuigt het van “menselijkheid” zelfs je vijand – en daar hoef je zelfs geen christen voor te zijn – een voorspoedige en gehele genezing te wensen i.p.v. pijn en de dood. Bilds publicatie bewees het tegenovergestelde. (…) Ziek Bild.

Afsluitend nog dit: zoek de verschillen. Links een Syrische vrouw in door de dictator Assad geleide gebied. Rechts, Alex Crawford, Sky News journaliste, grote supporter van de “rebellen”, in het door haar zo genoemde “laatste bastion van de vrijheid”, Idlib.

En deze foto van Syrische dames uit een tijdperk toen er nog geen sprake was van een Arabische Lente, het jaar 1958: