Media links? Zou het?
De krantenverkoop boert achteruit. Verklaring ligt niet uitsluitend bij de mei ’68 generatie of de concurrentie van het internet. Mag een journalist nog wel een rechtse, conservatieve of (foei!) nationalistische pen hebben?  Moet hij zich aanpassen aan de voorkeur van de kranteneigenaars of wordt hij anders gemuilkorfd, resp. de laan uit gestuurd?  We herinneren ons nog het lot van Roger Van Houtte bij de Frut en hoe bij dezelfde krant “de-gazet-zal-nooit-mijn-pen-vasthouden” Paul Geudens de inhoud van zijn opiniestukken aanpaste aan de rode marsbevelen.

Uit een Deense studie, die de politieke voorkeur van de media uit 17 ontwikkelingslanden heeft onder de loep genomen, is een grote meerderheid van de journalisten links tot extreem links.  Het onderzoek werd in individuele landen uitgevoerd en vervolgens in een samenvatting gepubliceerd.

De politieke mening van de mediamakers werd vergeleken met deze van de bevolking. Opvallend resultaat: er zitten drie keer zo veel “Groenen” bij de persmuskieten dan bij de bevolking. En een bevestiging van een vooroordeel: vrouwelijke journalisten staan het dichtste bij de Groene Heropvoedingsleer en – vanzelfsprekend – bij het Feminisme. Bij de redacties zouden er drie keer meer groenen en feministes zitten dan bij de man/vrouw in de straat.

Op de derde plaats der voorkeuren staat het sociaalliberalisme (niet te verwarren met kaviaarsocialisme), gevolgd door het communisme en een duidelijke EUropese sympathie. Deze drie invloedssferen zouden bij de media dubbel zo veel voorkomen dan bij de normale bevolking!

Het minst populair bij de media is – ach! – het nationaal-conservatisme. Een grote tegenstelling tegenover de mening van de bevolking: daar is het gezond verstand zes keer meer aanwezig dan bij de journalisten.

Studies over de politieke zinsbegoocheling der media zijn o.i. overbodig.  We weten allemaal wel wat ze ons willen doen geloven.  Om die reden zijn het internet en de sociale media een zegen.  De vraag is hoe lang nog?  Zowel nationale als EU-wetten willen de ongewenste waarheid aan banden leggen.

Even googelen “study-political opinion-media” en je krijgt een hele rist studies – vooral dan in wat men de “westerse wereld” noemt, met hetzelfde resultaat.  Persmuskieten zijn links, multicultureel, crimineel-verdraagzaaml, sprookjesvertellers, navelstaarders en publiceren slechts dat wat hen belangrijk of relevant met hun eigen ideologie lijkt.  Het ongewenste nieuws wordt verketterd, verdraaid of doodgezwegen.

Enkele voorbeelden ter illustratie:

https://youtu.be/sgtjhTYyRiY

https://youtu.be/v3SoQ3hxnD4

Geef toe: heel af en toe is het bijna hilarisch:

Journalisten sind grün und links

The American Journalist

Australië:Survey reveals left-wing slant of ABC journalists