Moderne parabel: Gelezen in “Beurssucces”, het weekblad van Paul D’Hoore
Misschien moeten jullie eens nadenken over het volgende verhaaltje:
Er was eens een kip die op het erf van de boerderij rondscharrelde tot ze
enkele korrels tarwe vond. Ze riep haar buren erbij en zei: “Als we dit
graan zaaien, hebben we later brood om te eten. Wie wil me helpen zaaien?”
“Ik niet,” zei de koe.
“Ik niet,” zei de eend.
“Ik niet,” zei het varken.
“Ik niet,” zei de gans.
“Dan zal ik het alleen doen,” zei de kip.
En ze voegde de daad bij het woord. Het koren groeide hoog en rijpte tot
gouden graankorrels.
“Wie wil me helpen oogsten?” vroeg de kip.
“Ik niet,” zei de eend.
“Dat behoort niet tot mijn bevoegdheden,” zei het varken.
“Ik zou mijn anciënniteit verliezen,” zei de koe.
“Ik zou mijn werkloosheidsvergoeding verliezen,” zei de gans.
“Dan zal ik het alleen doen,” zei de kip. En ze voegde de daad bij het
woord. Er was ruim voldoende tarwe om brood te bakken.
“Wie wil me helpen bakken?” vroeg de kip.
“Dan zou ik overuren moeten doen,” zei de koe.
“Ik ben met brugpensioen,” zei de eend.
“Ik heb daarvoor geen opleiding gekregen,” zei het varken.
“Als ik als enige moet helpen, is dat discriminatie,” zei de gans.
“Dan zal ik het alleen doen,” zei de kip. Ze bakte vijf broden en toonde ze
trots aan haar buren. Die wilden allemaal een brood. Meer zelfs: ze eisten
hun deel op. Maar de kip zei dat ze de vijf zelfgebakken broden zelf wou
opeten.
“Buitensporige winsten,” loeide de koe.
“Kapitalistische uitzuiger,” kwaakte de eend.
“Ik eis gelijke rechten,” snaterde de gans.
“Dat is niet solidair,” knorde het varken.
Met z’n vieren maakten ze spandoeken met de tekst “ONEERLIJK”, ze betoogden,
ze omsingelden de kip en ze scholden haar uit.
De bijgeroepen bevoegde ambtenaar zei tegen de kip dat ze niet zo gulzig
mocht zijn.
“Maar ik heb het graan alleen gezaaid, de tarwe alleen geoogst en het brood
alleen gebakken,” zei de kip.
“Precies,” zei de ambtenaar. “Dat is de wonderlijke vrijemarkteconomie.
Iedereen op het erf mag zo veel verdienen als hij wil. Maar volgens onze
moderne wetten moeten productieve mensen hun winst delen met de
niet-productieve.”
En ze leefden nog lang en gelukkig. Ook de kip glimlachte en ze kakelde “Ik
ben dankbaar, ik ben dankbaar.”
Maar haar buren vroegen zich af waarom de kip nooit nog brood bakte.
Wes Hardin
Nvdr: Elke gelijkenis met hedendaagse toestanden is louter toevallig en mag geen aanleiding geven tot voorbarige conclusies.
De groenen en socialisten , samen met hun duizend en een nacht beschermelingen vergelijken met varkens , eenden , koeien en ganzen lijkt me een beetje oneerbiedig .Dat de meeste van ons kiekens zijn dat wisten wij al sedert 1830
Geachte redactie, hoe komt u er bij dat ik voorbarige conclusies zou trekken en het verhaal als voorbeeld zou nemen voor toestanden die nu TOEVALLIG bestaan. Het deed me denken aan de exotisch gekleurde medemens die hier aanspoelde en zich van allerlei sociale voordelen toe-eigende waar hij zelf nog geen cent had aan bijgedragen. Het deed mij denken aan diezelfde exotisch gekleurde medemens die zich niet hoeft aan te passen aan onze normen, waarden, gewoontes en cultuur. Het deed mij denken aan diezelfde exotisch gekleurde medemens die hier kindjes maakt tegen de sterren op en die zijn levenswijze aan ons wil opleggen. Het deed mij denken aan diezelfde exotisch gekleurde medemens die de gevangenis overbevolkt. Het deed mij eigenlijk denken toen 50 jaar geleden de eerste sjoek-sjoek* door Antwerpen liep met enkele matten op zijn schouder, en eigenlijk nog een “bezienswaardigheid” was. Maar wat ik hier neer schreef is toch helemaal geen gelijkenis met het verhaal dat u publiceerde? Of toch???
* Exotisch gekleurde mannen met baard, in soepjurk met een fez op hun hoofd die met matten leurden.