“Hartverwarmend traditioneel,” schrijft Hector van Oevelen in ‘t Pallieterke.  Hij vindt dat het stadsbestuur wel het fatsoen had kunnen hebben te verwittigen dat het Conscienceplein bezet was door werfketen voor de restauratie van Carolus Borromeus.  En dat ze bovendien een alternatief hadden kunnen aanbieden.  Quod non.

De Gulden Sinjoren hadden immers een schriftelijke toestemming van het schepencollege op zak voor de viering – een ‘evenement’ in ambtenarentaal – op het Conscienceplein. Moest er een Gulden Sinjoor niet toevallig enkele weken vooraf op het Conscienceplein beland zijn, ze hadden het niet geweten.

Voorzitster Lieve Van den Berghe slaagde er echter in ondanks – laten we mild zijn – vergetelheden, dubbele boekingen, vergissingen, verdwenen mails… – of iets minder mild – boycot? – een nieuwe stek te vinden voor de wellicht enige radicale viering in Antwerpen en wijde Vlaamse omgeving.

Ambtenarij of ambetanterij?  Het publiek geloofde niets van ‘een vergissing’.   Gelukkig dat de samenhang tussen de Vlaamse radicalisten groot is.  Zelden zijn er zoveel mails gestuurd om de locatiewijziging bekend te maken.  En voor degenen, die nog niet tot het gebruik van een pc bekeerd zijn, was er een rechtzetting door het  Pallieterke, het Vlaams Belang, Radio Minerva en Antwerp Tax.  Niet dat de taxi’s rondreden met reclame voor de viering maar wel omdat ze spontaan ingingen op het verzoek om op 11 juli voor een pendeldienst van het Conscienceplein naar de Oude Leeuwenrui te zorgen.  Dat heet dan Vlaamse solidariteit.

Lieve noemde de negende 11 juliviering van haar Gulden Sinjoren geen ‘Ode an die Freude’.  Bezorgd om de toekomst.  Op bevel van de EUrocraten en de regimepartijen – Frans Timmermans heeft dit in het EU-parlement bevestigd ‘de lotsbestemming van de mensheid’ – met de hulp van de haute finance, en de Loge, moet en zàl de vervreemding van Europa, het Coudenhove-Kalergi plan, doorgaan.  En zij hoopt dat de vrijheidswind, die stilaan door Europa waait, niet zal stoppen.  “Leve de vrije republiek Vlaanderen in een ongeknecht Europa!” klonk het afsluitend.

Met de welbespraakte Lawrence Urbain hadden de Gulden Sinjoren een jonge leeuw in huis gehaald.  “Een verfrissend geluid in deze stroomlijntijd,”, noemt Hector hem.  Onder de titel “Waardig Vlaanderen, Vlaanderen waardig”  hekelt ook Lawrence de immigratie en het verraad van de ‘bewindvoerders’.

Enkele citaten:

“Wat zich heeft voltrokken is een volksverlakkerij, vanuit de politiek, van de hoogste orde. Jarenlang is de bevolking wijsgemaakt dat deze instroom van migranten een ‘verrijking vormt’ voor de samenleving. Dat wij deze migranten, waarvan tot 90 procent gewoon ordinaire gelukszoekers zijn, nodig zouden hebben op de arbeidsmarkt. Dat we ze zogezegd nodig hebben om de vergrijzing op te vangen.”

“Nu de realiteit, dames en heren, laten wij het klaar en duidelijk zeggen: Wij hebben dit soort mensen niét en nimmer nodig. Wat hier toekomt aan onze poorten is een groep paupers, veelal afkomstig uit de sub-sahara en Arabische wereld, die laag- tot niet geschoold is en vaak niet eens in staat is de eigen naam te kunnen schrijven of spellen. Alsof deze mensen de verpleegster of ingenieur van morgen zijn.”

“Overal in de grote steden huist een vijfde colonne van mensen die ons haat. Een vijfde colonne die de democratie verwerpt en achterlijkheid propagandeert, een groep die de vrijheid van meningsuiting aan banden wil leggen, die vrouwen ziet als stukken vlees die er om vragen om verkracht te worden, die Christenen honden vinden en stellen dat homoseksuelen maar best van torengebouwen moeten gesmeten worden. Tikkende tijdbommen, figuurlijk en zoals we in Parijs, Madrid, Londen, Maalbeek en Zaventem hebben gezien, ook letterlijk; de vijfde colonne ze zit overal. Ook in deze stad, vergis u niet.”   (Nvdr: En in Nice zoals gisteravond bewezen)

De politiek correcte verraders hebben het maatschappelijke debat vergiftigd. Iedereen die waarschuwde voor de gevolgen van de open grenzen en het mondialisme, die waarschuwde voor de malaise van de multicultuur en het islamisme, werd jarenlang genegeerd, weggelachen of monddood gemaakt. Ik herinner mij nog dat ik enkele jaren geleden studeerde aan de Universiteit Antwerpen en dat een hele aula van studenten, professoren incluis, boe geroep lieten weerklinken omdat ik beweerde dat de Arabische lente zou uitmonden in islamitische waanzin. Wel, aan die boe-roepers van weleer zeg ik: Wel, hoe zit het, met de Arabische Lente en de democratisering in het Midden-Oosten?”

“Dames en Heren, het vrij verkeer van goederen en diensten brengt op langere termijn economische welvaart, het vrij verkeer van mensen uit culturen die haaks staan op de onze, brengt op langere termijn burgeroorlog.”

“De transfers, de blanco cheque van Vlaanderen naar Wallonië, goed voor minstens 8 miljard euro per jaar: Ze gaan gewoon door. Is het dàt wat de Vlaming verwacht van de grootste partij van Vlaanderen? Als Hugo Schiltz zaliger op communautair vlak zou hebben gepresteerd wat de N-VA vandaag presteert dan had de Vlaamse Beweging hem levend gevild.”

“De politieke V-partijen dienen te beseffen dat ze eveneens samen sterker staan. Dat houdt in dat de N-VA eindelijk eens de juiste vrienden moet leren kennen en moet leren wat Vlaamse Godsvrede precies inhoudt. De arrogantie waarmee de grootste partij van Vlaanderen de Vlaamse Beweging en een andere Vlaamsnationalistische partij behandelt, is schandelijk.”

“Dames en Heren, er is een opdracht weggelegd voor elk van ons. De uitdagingen die zich stellen zijn te enorm, om lijdzaam te blijven toezien. Iedereen is verantwoordelijk voor het Vlaanderen van morgen. Maak u geestelijk op voor een zware strijd, want de situatie zal de komende jaren op allerlei terreinen nog erger worden, vooraleer het – misschien – beter kan worden.”

“Te veel Vlamingen zijn geslagen en content. Het is deze instelling, de calimero-houding, die iedere Vlaming nu voor eens en voor altijd achter zich dient te laten. Ik wens u daarom bij gevolg geen vrolijke Vlaamse Feestdag, maar in de eerste plaats een strijdbare, weerbare en vooral waardige 11 juli.
Leve Vlaanderen, Leve de Nederlanden.”

De VNJ muziekkapel en de Vlaamse Skalden, quasi bij elke viering een vaste en meerwaarde, zorgden voor afwisseling tussen de bindteksten, gedichten en toespraken.  A. Borms en A. Preud’homme (neen, niet die van de voetbal, gaf Renaat van Beeck toelichting…) werden in de bloemetjes gezet tijdens de herdenking.  En er werd met enige jaloezie even nagekaart over de Ierse Paasopstand, die het begin van de Ierse onafhankelijkheid inluidde.

Hofdichter Hector van Oevelen schreef voor de gelegenheid het gedicht ‘Ik droomde’, dat we elders bij Golfbrekers zullen publiceren.

Hector uit zich in zijn artikel in ‘t Pallieterke lovend over ‘de spitse en blitse tweespraak over migratie vroeger en nu’ door Vlaamse Bewegers Marc Joris en Renaat van Beeck.
We plaatsen de tweespraak ‘De Vlaming is gastvrij maar... “ hier integraal en eindigen dit verslag met de laatste twee zinnen.

 A.    Heel de wereld lijkt wel in rep en roer. In het Midden-Oosten en in Afrika worden bloedige conflicten uitgevochten met miljoenen vluchtelingen als gevolg. Ook wij hebben dit gekend: tijdens de Eerste Wereldoorlog zijn honderdduizenden Vlamingen naar Engeland en Nederland gevlucht om te ontsnappen aan het oorlogsgeweld. Moeten we de Engelsen en de Nederlanders daar niet dankbaar voor zijn?

B.    Natuurlijk wel. We waren hen ook heel dankbaar, al was de ontvangst daar niet altijd even hartelijk. Maar onze voorouders waren toen echte vluchtelingen. Zij waren slachtoffers van geweld, geen daders. Zij vormden geen benden om in Londen of Amsterdam honderden vrouwen aan te randen. Zij pleegden geen aanslagen op cartoontekenaars, concertzalen, winkelstraten, vliegvelden of metro- en treinstations. En toen de oorlog voorbij was, gingen ze allemaal weer naar huis.

A.    Maar bewijst Amerika niet dat immigratie een succesverhaal kan zijn? Hebben immigranten daar geen welvarende, democratische samenleving opgebouwd, in een tijd toen in Europa nog vele landen door  autoritaire vorsten werden bestuurd?

B.    Ja, inderdaad. Maar die pioniers en immigranten kwamen niet op de sociale voorzieningen en de uitkeringen af, wat die waren er nog niet. Zij moesten van nul beginnen, door bossen te rooien en land te ploegen. Zij kregen geen cadeaus. En tot 1965 waren zij bijna allemaal blanke Europeanen, bijna allemaal protestanten, katholieken of joden. Ja, met die mensen kon men inderdaad een land opbouwen… Voor hen werd het een succes. En dan nog. Voor de Indianen, de autochtonen in Amerika, werd het een regelrechte ramp. Dezelfde ramp die nu in Duitsland en Zweden begonnen is.

A.    Maar veel van de mensen die hier aankomen, zijn toch gevlucht voor armoede en geweld. Moeten wij ons niet gedragen als de Barmhartige Samaritaan?

B.    Ja, zeker wel. Als iemand ons helpt, als iemand ons redt uit de handen van rovers, dan is hij onze naaste. Dan hebben we verplichtingen tegenover hem, ook al behoort hij niet tot onze groep. Maar de politici, de kerkleiders en de media vragen nu dat wij de rovers als onze naasten zouden beschouwen. Dat we hén met open armen zouden ontvangen.

A.    In de zestiende eeuw zijn toch tienduizenden Vlamingen voor het Spaanse terreurbewind gevlucht naar Noord-Nederland, en zij hebben daar toch bijgedragen aan de economische en culturele groei van het land? Waarom zou dat nu niet kunnen met de vluchtelingen uit het Nabije Oosten?

B.    Ja, Amsterdam is groot geworden dank zij de Vlamingen, vooral Antwerpenaars. De Vlamingen waren al in de Middeleeuwen een beschaafd en ontwikkeld volk,  dat de kathedralenbouwers, de miniatuurschilders, de Vlaamse Primitieven en de Polyfonisten had voortgebracht. Maar kijk eens wat er geworden is van de steden waar zich van af de jaren ’60 tienduizenden moslims hebben gevestigd. Kijk wat er van Brussel is geworden, van de banlieus in Roubaix, Marseille, Lyon en Parijs, naar de oude industriesteden in Groot-Brittannië. Daar is geen Gouden Eeuw van gekomen. Alleen verpaupering, jeugdbenden, antiblank racisme, fundamentalisme en terreur.

A.    Als de Guldensporenslag nu uitgevochten moest worden, zouden we grandioos verliezen. de Fransen zouden al onze steden bezetten en uitplunderen. Want we zouden onze goedendags en kruisbogen moeten inleveren. GAIA zou ons verbieden de paarden van de vijandelijke cavalerie pijn te doen. De Liga voor de Mensenrechten zou de soldaten van de Vlaamse gilden voor de rechtbank slepen omdat ze vijandelijke strijders doodsloegen zonder bijstand van een advocaat. De Vlaamse Regering, de bisschoppen en de kranten zouden ons inpeperen dat we geen geweld mogen gebruiken, dat we met de Fransen in dialoog moeten gaan, dat we het moeten uitpraten en dat we niet met haat en wapengeweld mogen reageren als hun soldeniers en hun huurlingen hier en daar wat plunderen, roven of vrouwen verkrachten.

B.    Ze zouden ons verbieden te vechten, omdat invasies nu eenmaal van alle tijden zijn, omdat begrippen als “Vlaanderen” en “vaderstad” nu eenmaal achterhaald zijn en alleen maar tot oorlog leiden, omdat er in Vlaanderen ruimte genoeg is voor Vlamingen én Fransen, en omdat de Franse cultuur met zijn escargots, zijn kikkerbillen, zijn bloeddorstige koningen en zijn brandstapels voor Katharen een verrijking voor ons zou zijn.

A.    Bovendien is ook verraad is van alle tijden. Ook in 1302 waren er leliaards. Heel de geschiedenis van de Vlaamse Beweging door hebben politici en politieke partijen ons verraden en in de rug geschoten. En we moeten eerlijk zijn, Vlaamse politici zijn erbarmelijke onderhandelaars. Het Egmontpact – nota bene na een campagne met als slogan “Gedaan met geven en toegeven” – was maar één van de vele vormen van verraad en slecht onderhandelen. En dat de Belgische bisschoppen altijd belgicisten waren, dat is natuurlijk niet verbazend.

B.    Maar nu zit het verraad veel dieper en is het ook veel giftiger. Bepaalde politieke krachten in de zogenaamde elites, de politiek en de media steken niet alleen Vlaanderen een mes in de rug. Ze verraden en verloochenen ook de Europese beschaving waarvan Vlaanderen en de Nederlanden een onderdeel zijn. Ze heulen niet alleen met de oude vijanden van Vlaanderen – de belgicisten, de Walen, de franskiljons – maar met de oude vijanden van het christendom en de Europese beschaving; met de islam, die al dertien eeuwen lang alleen terreur, djihad, christenvervolgingen, antisemitisme, vrouwenhaat en slavernij heeft meegebracht.

A.    Men beweert dat Vlaanderen verandert en dat we ons niet mogen vastklampen aan een verleden dat onherroepelijk voorbij is. Men beweert dat Vlaanderen multicultureler en “gekleurder” en diverser wordt. Maar dat zijn leugenachtige eufemismen. De verschrikkelijke realiteit is, dat Vlaanderen verdwijnt. Er worden minder Vlamingen geboren dan er sterven. Er komen geen “nieuwe Vlamingen” in de plaats, maar buitenlanders die ons verdringen uit onze eigen steden – ook de roemrijke steden die met hun milities ooit de overwinning van 1302 behaalden.

B.    Binnen enkele decennia zullen die immigranten de meerderheid vormen in onze steden, zoals nu al in Molenbeek. En nog enkele decennia later zullen wij een minderheid zijn in ons eigen land. Zoals de Armeniërs vroeger in Turkije. Zoals de Kopten in Egypte of de christenen in Syrië.
Vlaanderen wordt verraden, uitverkocht en overgeleverd aan vreemde heersers. Aan vijanden die nog erger spuwen op onze taal, onze cultuur, onze identiteit en ons erfgoed dan de arrogantste franskiljons, dan de ergste Happarts.

A.    En men beweert dat daar niets tegen  gedaan kan worden, dat dat de loop van de geschiedenis is, even onvermijdelijk als eb en vloed, even onvermijdelijk als cyclonen of aardbevingen, en dat we ons daar niet tegen mogen verzetten, dat we dat moeten aanvaarden. Dat we lijdzaam moeten toekijken hoe ons volk – en vele andere volkeren in Europa, zelfs hele grote, zoals het Duitse – langzaam zelfmoord plegen en vervangen worden door andere volkeren. Of is dit de gewilde uitvoering van de oproep van de militante DDR-verdediger Bertold Brecht: ‘Als het volk je niet aanstaat, vervang het dan gewoon door een ander volk.”

B.    Inderdaad, immigratie is geen natuurramp, zoals een aardbeving waar niemand schuld aan heeft en die ook niemand kan voorkomen. Immigratie is het werk van mensen, vooral van politici. Immigratie is een gevolg van verraad, zoals in Duitsland waar een bondskanselier op eigen houtje de poorten open gooide voor een bezettingsmacht van een miljoen inwijkelingen. Immigratie is een gevolg van beleidsfouten, van het opengooien van de grenzen, van langdurige indoctrinatie in de media, van uitholling en ondermijning van de natiestaten door  de mandarijnen van de Europese Unie. Van politici die onze oorlogsschepen opdracht geven de invasievloten niet tegen te houden, maar de indringers zelfs naar onze kusten over te varen. Van soldaten die bevel krijgen de grenzen niet meer te beschermen, maar die integendeel  hun kazernes moeten ombouwen tot opvangcentra voor de volksverhuizers die ons overspoelen.

A.    In 1302 was de zware ruiterij van de Franse aristocraten het gevaarlijkste wapen waarmee we werden aangevallen. Nu is het een mengeling van leugens en valse sentimentaliteit, die ons doet geloven dat we niet het recht hebben ons te verdedigen omdat de invallers nu weerloze vluchtelingen zouden zijn, slachtoffers van vervolging en terreur.

B.    En ja, er zijn tussen die volksverhuizers en natuurlijk enkele procenten echte vluchtelingen. De christenen uit de Arabische landen bijvoorbeeld. Die willen we opvangen. Zij kunnen nergens anders heen. Maar de moslims zijn niet de slachtoffers van vervolging en terreur. Zij zijn de daders. Zij zijn het voetvolk van een heuse invasie. Wat dat betekent heeft iedereen na “Keulen”, Bataclan, Zaventem en Maalbeek met eigen ogen heeft kunnen zien. Als hij tenminste niet verblind was, of medeplichtig, of met oliedollars omgekocht om het niet te zien. Ja, we hebben nog een zware strijd voor de boeg. Vele vijanden, vele verraders. Het is om moedeloos van te worden. Maar we mogen het niet opgeven. Tenslotte was het in 1302 even erg, en ondanks dat hebben we een verpletterende overwinning behaald. Verlies de hoop niet. Zie uw angst onder ogen en overwin ze. Zoals de dappere soldaten van de gildelegers dat deden op het Groeningeveld.

Hiermee sluiten we af. Verlies de moed niet.
Geef het nooit op.